Forum Ogrodnicze Oaza

Ja swoje zawsze miałem w gruncie ale myślę, że możesz zostawić ją w doniczce, ograniczyć podlewanie lub wręcz przestać podlewać przez okres miesiąca lub dłużej. Najlepiej wstawić do piwnicy aby miała chłodniej a potem przynieść do domu i zacząć podlewać. Po okresie spoczynku dobrze by było nawet wymienić ziemię na nową.

Dziękuję za rady i rozwianie wątpliwości

Kalla, a właściwie Zantenteschia, Cantendeskia nie ma jeszcze swojego miejsca w spisie Roślin cebulowych, bulwiastych i kłączowych. Ciężko więc odnaleźć jej wątek.

U mnie kwitną takie:

Tak sobie kwitną



Na zimę wykopywałam, ale jedna bulwka zawieruszyła się w ziemi, przetrwała bez okrywania i wiosną wzeszła jakby nigdy nic. Tej jesieni, więc zostawię część w gruncie na zimę.

O, dobrze wiedzieć!
Mam kilka bulwek w doniczkach, ale jesienią posadzę je w grunt, może się uda.

Bardzo mi się podobają, Jolu a nudyści tego nie żrą?

Alu, co prawda mam kalie w dużej donicy, ale w sumie w ogrodzie i jakoś na razie całe.

Dodałam link do spisu cebulowych, posługując się zdjęciem Joli.

Ślimorom doniczka nie jest przeszkodą, nie chciałabyś widzieć moich pacioreczników w donicach same dziury

Alu żadnych uszkodzeń ani na kwiatach, ani na liściach nie widzę, więc raczej nic tego nie żre. Choroby grzybowe też się tego nie imają, przynajmniej części nadziemnej, bo bulwka może zgnić przy trudnym wilgotnym podłożu.
Chyba także żadne myszowate tym się nie żywią.

żyć, nie umierać, ino trza z pewnością u mnie wykopywać

Przyszło mi do głowy, że może za sukcesem przezimowania kalli stało u mnie przepuszczalne podłoże. Akurat tam gdzie ona się uchowała był kiedyś dół, gdzie wrzucałam trudno kompostujące się odpadki roślinne, różne zrębki i rozdrobnione badyle. Plus trochę ziemi. To mogło być akurat dobre, bo większość tych tzw. trudnych w zimowaniu roślin, nie tyle wymarza, co wygniwa zimą.



.

Piękne są . Widzę, że tę cholerną "amerykańską czerwoną zajęczą kapustę" też masz, to roślina inwazyjna. Nasz szczawik zajęczy taki ekspansywny nie jest i jest zielony i zdrowy. Przywlekłam to sobie z sadzonkami truskawek, a on poszerza swoje terytorium, rozmnaża się jak podagrycznik, z nasion i z rozłogów, a wyrwać z korzeniami go trudno (ten amerykański) - strasznie mnie wnerwia.

Babcia Ala wrote:
To Ty jeszcze młoda ogrodniczka, chociaż babcia , że jeszcze takie emocje w sobie masz. Mnie wnerwiał przez kilka lat. Głównie kiedy jeszcze próbowałam mieć poduchy różnych niskich kwitnących roślin. Z poduchami się pożegnałam, albo udaję, że nie widzę w nich tej czerwonej zarazy. Trochę wyrywam przy okazji pielenia, ale częściej jednak udaję, że go nie widzę.
Nawet w doniczkach z pelargoniami pojawia się.
Zauważyłam, że jest go szczególnie dużo tam, gdzie lęgną się mrówki. Plewię i mówię do mrówek, żeby ograniczyły swój warzywnik w moich uprawach, ale one coś ze słuchem mają .

Może on lubi kwaśną glebę, to jest jakaś myśl. Mam mączkę bazaltową, muszę sprawdzić czy po mączce bazaltowej też mu się będzie tak podobać.

Piękna, bardzo elegijna roślina. Zawsze, co roku, szykuję coś z myślą o dekoracji nagrobkowej.

Kwitnie bardzo długo. Wytrzymuje przesuszenie. Zacienienie jej nie straszne.

W tym roku jakoś wartko idzie ku kwitnieniu.

Kalia Picasso – kremowo-fioletowa, u podstawy łodyg prowadzących charakterystycznie ciemne wybarwienie.

Oh, la,la - ale wielkie liściory! Chyba musiałeś bardzo wcześnie sadzić bulwy. Moje przytargane z piwnicy miesiąc temu ledwo pokazują zwinięte rurki listków.

A teraz tak:





Tę akurat kupiłam z imieniem, podobno Pasja. Rośnie w donicy, jak na obrazku, z którąś lilią orientalną i różą Mandarine.

Moje były najładniejsze na początku czerwca, ja wcześnie zaczynam pędzić cebule.



A tak dzisiaj, już przekwitają i czas ściąć kwiaty.