Forum Ogrodnicze Oaza

Elu, prawie jak Bond, tajna misja.
Bardzo jestem ciekawa tych . Dobrze, że je ocalisz - choć wykopane teraz na pewno będą w stresie i potrwa, nim zakwitną.

Karmie kosy jabłkami i mimo że kot je przegania kopią mi na rabatach i tym sposobem zniszczyły pędy piwonii z pąkiem kwiatowym ; zatem każdej zrobiłam wigwam z patyków wygląda to uroczo

W takich chaszczach nie miały szans na długie życie. Elu

Od wczoraj coś mam problemy z wysyłaniem zdjęć, a dzisiaj też nie jest lepiej. To piwonie wykopane na ugorze, rosły na głębokości ok. 30 cm czyli ponad głębokość szpadla bo od lat spadały tam liście, suche chwasty i gałęzie. Pokręciłam nieźle bo zdjęcia wysyłałam z telefonu bez tekstu, teraz chciałam to poprawić i mi nie wychodzi. Jeżeli Ania pomoże to proszę o pozostawienie zdjęć z rosnących piwonii i już umieszczonych w kastrze.

Usunęłam, choć nie wiem na 100%, czy to, o co Ci chodziło.
Piwonie faktycznie zbidzone, pod Twoją czułą opieką mają jakieś szanse, tam żadnych.

O to chodziło Aniu, dziękuję . Korzenie tych zdziczałych piwonii są cieniutkie, do grubszych kłączy nie dokopałam się o ile w ogóle gdzieś tam są. Po prostu nie chciały umrzeć i próbowały jak mogły wydostać się na światło dzienne. Pojęcia nie mam ile dziesiątek lat temu mógł być w tym miejscu jakiś ogródek, bo resztki połamanych ławeczek też leżą w chaszczach . Szkoda, że zapomniałam o nich na początku września ubiegłego roku kiedy je wcześniej wypatrzyłam wiosną bo już były by nieco do przodu.

Elu, wnioskuję, że chłopcy z SOK Cię nie złapali i nie trzeba posyłać paczek do aresztu
Podziwiam gorąco Twoje zacięcie w ratowaniu tych sadzonek. Jestem bardzo ciekawa co z nich wyrośnie.
Moje wszystkie piwonie też już pokazały kiełki i piętnaście razy dziennie chodzę zaglądać, czy widać jakieś pączki. Szczególnie jednej koleżance się przyglądam, która przyjechała do mnie od Mirki chyba dwa (?) lata temu i jeszcze nie kwitła. Mirka uprzedzała, że na nią to sobie poczekam
Mirko droga, wiesz, że ja nie mam głowy do zapamiętywania nazw, ale może Ty pamiętasz co to mogła być za odmiana?

A już największą niespodzianką będzie dla mnie moja jedyna piwonia drzewiasta. Trzy lata temu na urodziny dostałam od mamy pieniądze i za nie kupiłam sobie taki prezent. Na etykietce na zdjęciu kwiat był czerwony w białe ciapki. Piwonia długo się u mnie aklimatyzowała, musiałam ją przesadzić, później jakiś kret czy nornica ją sobie upatrzył i dopiero ta wiosna jest jakaś spokojniejsza. No i pojawił się jeden pąk mam nadzieję, że się rozwinie, i że będzie to ta odmiana co na zdjęciu.

Lepiej późno niż wcale Ta ostatnia wysłana to Paul Wild, wysyłałam ją z dużymi kłami więc przypuszczałam że może się obrazić na takie traktowanie.

MARRY wrote:
Ja bardzo lubię czerwień w ogrodzie, ale piwonie w tym kolorze nie dominują u mnie.
W zależności od tego, jakie kryterium przyjmiemy na oreślenie "czerwona piwonia", będzie to proporcja różna.
Dla mnie czerwony to w przybliżeniu kolor krwi, obojętnie żylnej czy tętniczej . Takich piwonii mam 5 odmian na 47 w innych kolorach. Piszę tu o bylinowych. W itohach jest to jedna czerwona.
A jeżeli uwzględnimy jeszcze purpurowe, amarantowe, fuksjowe itp. to takich piwonii (z tymi prawdziwymi czerwonymi ) jest 14 odmian.
Mam je w różnych miejscach.
Starsze nasadzenia to pojedyncze piwonie wkomponowane w inne byliny. Ostatnio sadzę piwonie koło piwonii, bo nie miałabym tylu oddzielnych miejsc.
Sadzę koło siebie piwonie w różnych kolorach, wydaje mi się, że dobieram je tak, aby pasowało ( z naciskiem na "wydaje mi się" ).

Jolu, dzięki, że choć Ty nie uważasz buraczkowych czy malinowych za czerwone.
Ja do opisu kolorów roślin podchodzę bardzo ostrożnie, chyba autorami są mężczyźni.
A już rekordy nonsensu przy różnych kwiatach "niebieskich" (no, piwonii to nie dotyczy).

Pomieszane białe z różnymi odcieniami różowego na pewno wyglądają uroczo, cóż, tam gdzie mam różowe kwiaty, piwonie szczególnie cienko przędą.

A w ogóle ogromne dzięki za raporty z ubiegłorocznego "sprawowania się" Twoich odmian. Mam w planie dołączyć, choć niespecjalnie jest się czym chwalić, 2024 to był pogrom.

Aniu, ale wśród piwonii z trudem wybrać coś nie różowego, zwłaszcza jeśli ktoś nie chce hybryd.

Alu, z tego powodu moimi faworytkami są żółte.
Fakt, takie "żółte żółte" za wyjątkiem Itoh to nadal hm, białe (żółte?) kruki. Ale sporo jest dostępnych kremowych/cytrynowych, jeśli mają widoczne "złote serce", to pogłębia wrażenie.
W drugim wyborze - wszelkie "korale", na początku cieplutki koralowy odcień, potem cóż, też kremowe.

Mam oczywiście i różowe, część kupiona bezprzytomnie, ze trzy świadomie, z powodu zapachu lub z innych sentymentalnych względów.
No i białe, na czele z kapryszącą niestety Duchessą de Nemours, faktycznie pachnącą jak Diorissimo.

Łatka wrote:
U Ciebie też kaprysi ? Nie powiem, że kamień z serca, bo to żadna pociecha, ale przynajmniej nie będę doszukiwała się strasznych błędów w moich warunkach, czy opiece.

Aniu większość innych kolorów to hybrydy. Jola kiedyś napisała, że hybrydy nie są tak odporne jak Lactiflory i trzeba je przesadzać, więc ja ich nie chcę. Nie dam rady po boreliozie przesadzać co kilka lat wielkich karp w mojej glinie.

Alu to takie ogólne stwierdzenie, gdzieś zasłyszane, czy przeczytane. Hybryda hybrydzie nierówna. Na pewno są wśród nich takie odporniejsze.
Uprawiamy, obserwujemy i... tworzymy bazę odmian, która ma pomagać w wyborach.

Aniu coś dla Ciebie do nasładzania się w ten weekend, odmiana solidnie żółta 'Solidus'



Na filmie u Worosziłowej też mocno żółta z ciepłymi refleksami brzoskwini.

Jolu, chyba na tych rosyjskich filmach to usłyszałaś. Ja się pogodziłam z różowym w piwoniach, w końcu kwitną tylko jakiś czas, byle różowego nie sadzić z żółtym i pomarańczowym, to zęby nie będą boleć

A są odmiany, które łączą w sobie różowy z żółtawym

Dla mnie hybrydy to piwonie typowo rabatowe, krajobrazowe, a Lactiflory bardziej na kwiat cięty, z powodu słabych łodyg (przynajmniej te pełne). A że nie jestem fanką roślin w wazonach, to idę w te nowoczesne. Czas pokaże, czy się z nimi dogadamy.