Forum Ogrodnicze Oaza

Grzesiu

Limeryki

* * *
Jedna panna z Krotoszyna
nieslubnego miała syna.
Dała mu na imie Ignacy,
bo był wypadkiem przy pracy
i to jest miłosc matczyna

* * *
Pewna pani zaś z Wieliczki
robi siusiu do doniczki,
a potem płacze żałosnie,
że kwiatek jej wcale nie rośnie
i zbyt mocno maluje policzki

* * *
Raz marynarz z Kołobrzegu
zgubił spodnie w szybkim biegu.
Odtąd własnie prosze pani
marynarzy zwą majtkami
na każdym morza brzegu.

* * *
Pewna pani z miasta Łodzi
twierdzi, że seks jej nie szkodzi,
dlatego każdego ranka
starego wyrzuca kochanka,
bo twierdzi, że lepsi są młodzi.

z tomiku "Drzazgi i wióry" 2011 r.

dzięki hi hi hi

A ja myslalem to z tomiku "Isia nieznana 2013" jednak to charakter pisma Mamy zawsze twierdzilem Pani Anna widzi swiat w 6D
Dorzucę z tomiku (nie wiem czy wolno) "Drzazgi i wióry" 2011 r.

* * *
Dzieci psują zabawki,
dorośli - świat

Pozdrawiam Markus

Rzym

o czymś dziś śni
okaleczone Coloseum
czarne w mroku kamienie
nasączone śmiechem i smiercią
na nich
pot i krew i deszcz
wydrążyły linie
losów ludzi i murów
za wschodzącą do środka nocą
cieć zamyka bramy
tylko przebiegający obok czas
zagląda w puste oczodoły
pięter
o czym dziś śni Coloseum
.........................
w pobliżu
riuny Forum Romanum
w letnią noc
tu schodzą się cienie
dawnych mieszkańców
ich togi delikatnie falują
i wiatr przynosi szept
"tempora mutantur sed nos..."*

bierzesz mnie za rękę
i mówisz
wracajmy
od Tybru nadciaga mgła


* czasy się zmieniaja my nie

z tomiku "Inne miejsca" 2012 r.

jesienniej...

Lato blednie powoli

Już pola ostrzyżone na jeża.
Słomiane góry wyrosły nad stodołą.
Jeszcze tylko polne myszy
w pośpiechu kończą żniwa

Pospolite ruszenie
ogłosiły bociany
Ćwiczą młody rocznik
na łące sąsiada.

Słońce rozdało wszystkie piegi.
Lato pot strząsa w trawę
i blednie powoli zmęczone.

Impresja jesienna

lato - zamknęłam w słoikach
głóg w gąsiorze
suche bukiety sieją ciszę

rudowłosa droga biegnie po kałużach

musimy kupić dziś kalosze
różom
założyć słomiane sukienki

włóż ciepły szalik
dzień od chłodu zszarzał na twarzy

w domu - herbata z malinami

musimy kupić dziś kalosze
i
pogubione zebrać pióra


z tomiku "Gdy lustra milczą" 2000 r.

Isiu nie zasypiaj prosze o jeszcze..

Pozdrawiam Markus

Markus chociaż propozycja kusząca (z tym spaniem ) to na razie nie, ale wpiszę wieczorem jak złapię oddech

* * *

miasto
w porze mgieł i bluesa
jest pełne
anonimowych cieni

przede mną
szkic ulicy
z gotykiem topoli

banalna scenografia
jak zwykle w październiku

na skrzyżowaniu
przypadku z przeznaczeniem
sygnał stop
twój czerwony szalik

chodź pójdziemy na przełaj
przez jesień
mówisz
i ja ci wierzę

"Gdy lustra milczą" 2000 r.

Isiu, czas odświeżyć wątek

Brzoza i ja

tak się z Tobą brzozo zbratałam
że nie wiem czy to ja gubie liście
czy ty płaczesz nad krzakiem głogu

wino mało klarowne
pejzaż spłowiał
korniki drążą sumienie

korzeniami wczepione w rzeczywistość
z głowami zadartymi do białych kartek chmur
układamy równe słoje melodii śpiewamy

niebo zapięte na ostatnią gwiazdę
drogi idą przed siebie
księżyc dojrzewa

X X X

jesienią na podwórko
wjeżdżały kartoflane wozy
konie krzesały iskry

płaciliśmy skórkami chleba
za przejazd do bramy

wiatr machał do nas
płachtami prania

potem
odjeżdżały w dół ulicy
fury dziecięcych marzeń

"Gdy lustra milczą" 2000 r.

Isiu umieć "namalować świat słowem" to wielki dar -wspaniale,że mamy okazję poczytać i przeżyć na swój sposób te słowa.

Bardzo podoba mi się wiersz"Podzielę się z Tobą"
Pozdrawiam

Dziękuję Isiu Pozdrowienia dla mamy

dziękuję wszystkim zaglądającym

X X X

którejś deszczowej niedzieli
na przekór
szarym chmurom
w naszym
gnieździe zielonym
muzykę porozpinamy
pięciolinie
od ściany do ściany
czart domowy
do tańca nam zagra
wyciągnięty z kąta rozespany
i na chwilę
znów będziemy piękni
w lustrach ze starości popękanych

"Miasto oswojone" 2008 r.

Oj dawno mnie nie było.... może jednak ktos zajrzy

dla M.S

Z wizytą w Darmstadt


ze wzgórza Matyldy
Weselna Wieża
pozdrawia przybyszów
gestem otwartej dłoni
zimowe słońce
uparcie poleruje
złote cebulki cerkiewki
nagie plantany
drżą w oczekiwaniu
wiosny
a
pod czułym okiem
księcia Ludwika
miasto przystraja się
drobniutkimi kwiatkami
żarnowca
ulicami miasta
pod rekę z nami
spaceruje spokój

z tomiku Inne miejsca 2012 r.

Bardzo nostalgiczny opis Darmstadt, teraz na przedwiośniu bardzo potrzebny jest spokój Wiersz trafia w sedno nastrojów

Emerytom - obecnym i przyszłym - tekst L J Kerna:

---

Idę ulicą - ktoś mi się kłania.
Oddaję ukłon - znam przecież drania:
ta twarz, ten uśmiech i ten błysk w oku...
To miły facet, znam go od roku.
Jakże u diabla on się nazywa?.
Dziura w pamięci. Czasem tak bywa.
Wtedy myśl smutna w głowie się rodzi:
Nic nie poradzisz - starość nadchodzi.
Z trzeciego piętra schodzę radośnie,
bo w kalendarzu ma się ku wiośnie,
no i spaceru gna mnie potrzeba
zwłaszcza, że słońce i błękit nieba...
Gdy już po parku idę alei
nagle pot zimny koszulę klei,
bowiem pytanie w głowie mi tkwi:
czy aby kluczem zamknąłem drzwi?
W spiesznym powrocie znów myśl się rodzi:
Nic nie poradzisz - starość nadchodzi.

Siedzę i czytam. Nagle myśl żywa
jakimś pragnieniem z fotela zrywa.
Robię trzy kroki, staję przy szafie
i jak to ciele na nią się gapie...
Pojęcia nie mam po co ja wstałem?
Czego tak bardzo i nagle chciałem?
Oj, coraz bardziej mi to już szkodzi,
że ta nieszczęsna starość nadchodzi.

Żeby nie znależć się kiedyś w nędzy
zaoszczędziłem trochę pieniędzy.
W dużej kopercie, zamkniętej klejem,
dobrze ukryłem je przed złodziejem
I teraz... już od paru miesięcy
nie mogę znaleĄć moich tysięcy.
Ech. Nie pojmiecie tego wy młodzi ,
jak miło żyć gdy starość nadchodzi.

Pomimo moich najlepszych chęci
- nie zawsze mogę ufać pamięci.
Więc by jej pomóc, a przez nią sobie,
czasem na chustce węzełki robię.
A potem jeden Bóg wiedzieć raczy,
co który węzeł ma dla mnie znaczyć?
Choć mi się nawet nieżle powodzi,
wciąż mam kłopoty. Starość nadchodzi.

Dwa razy dziennie - raz przy śniadaniu,
a potem w obiad, po drugim daniu
zażywam leki, tabletki białe:
cztery połówki i cztery całe.
Często się pieklę /bom nie aniołem/,
gdy w obiad nie wiem czy rano wziąłem?
Tę gorycz klęski wątpliwie słodzi
wiedza, że oto starość nadchodzi.

Żuję kolację - w niej polędwica
me podniebienie smakiem zachwyca.
Pogodnie dumam o tej starości....
Czy ona musi stale nas złościć?
Przecież jest piękna. Masz sporo czasu..
Chcesz iść nad wodę, albo do lasu,
to sobie idziesz - nikt ci nie broni.
Z łóżka zbyt wcześnie też nikt nie goni,
bowiem nie musisz pędzić do pracy
jak wszyscy twoi młodsi rodacy.

Co prawda wigor z wolna przekwita,
lecz po co wigor u emeryta?
Podwyżki pensji już nie wyprosisz,
należną gażę poczta przynosi...
Spokojnie patrzysz jak świat się zmienia,
gdyż wiek ci daje mądrość spojrzenia....
Bowiem - jak sądzę - w tym jest rzecz cała,
By jak najdluzej ta starość trwała.

Kern dla wszystkich! zgadzam się to świetny poeta, niestety jeszcze dalekooooooooooo mi do emerytury
to teraz coś dla młodszych duchem

Niejeden
O miłości bliźniego
chętnie głośno gada,
zaś modli się po cichu
by szlag trafił sąsiada.

Prawie Eden
Coraz bliżej nam do raju,
coraz więcej golców w kraju.

Problem
Zamiast wziąć się do roboty
w Gminnej Radzie radzą chłopy,
co uchwalić bo fatalny
w gminie przyrost naturalny.

* * *
Operacja plastyczna
choć w wysokiej cenie
wygładzi policzki
ale nie sumienie

"Drzazgi i wióry" 2011 r. Pozdrawiam