Forum Ogrodnicze Oaza

marzena06 wrote:

koronka wrote:

ra_barbar wrote:

ra_barbar wrote:

zwkwiat wrote:

elsi wrote:

zwkwiat wrote:

Orszulkaa wrote:

Orszulkaa wrote:

Ostatnia frywolna serwetka zakończona.Zabrała mi dużo czasu ale do świat na szczęście zdążyłam wykończyć. Srednica serwetki ok.80cm.

To Ty też frywolna dziewczyna jesteś .Coraz więcej wspólnych cech u nas widzę Dziewczyna do tańca i do rózańca .

Iwona2908 wrote:

Na pewno każdy słyszał o koronkach koniakowskich.




Koronka koniakowska jest robiona szydełkiem z białego lub kremowego kordonka.
Jej poszczególne elementy wykonywane są osobno, potem są ze sobą łączone przy pomocy szydełka, tworząc wspaniałe obrusy, serwety , czepce, bluzki, kapelusiki.

Tradycja koniakowskiego koronkarstwa rozpoczęła się w latach 80-tych XIX w. pod wpływem mody mieszczañskiej oraz specjalnych kursów robót ręcznych organizowanych w szkołach. Początkowo szydełkowano koronkowe naczółki do czepca. Mieszkanki Koniakowa prześcigały się w tworzeniu misternych wzorów na czepiec, który zakładały na swoim weselu podczas oczepin. Potem heklowano inne elementy garderoby, serwety, obrusy, obecnie również bieliznę, dekoracje choinkowe, kolczyki. Inspiracją dla koronkowych wzorów jest natura - kwiaty, liście drzew, paproci, śniegowe płatki, itp.




Jedną z najbardziej utalentowanych koronczarek była Maria Gwarkowa, po jej śmierci zebrano opracowane przez nią wzory i utworzono muzeum. A po niezwykłym świecie koronek oprowadza jej synowa, Zuzanna Gwarkowa, niczym sztukmistrz prezentując szydełkowane skarby.






Jednym z niezwykłych eksponatów jest niedokończona serweta, która była wykonywana przez Marię Gwarkową dla królowej Elżbiety.
Do wykonania tej serwety użyła jedwabnych nici chirurgicznych, bardzo cienkich, a jednocześnie bardzo wytrzymałych na zerwanie. Pracę swoją wykonywała przez 2 lata, nie ukończyła jej jednak z powodu śmierci.



Serweta ta z kilkoma elementami, które nie zostały dołączone do całości jest teraz oprawiona i służy za wzór dla młodych koronczarek, jest też obiektem westchnień oglądających

Cudeńka, jestem pena podziwu

Pogoda okrutna więc złapałam za druty. Przez ten długi, deszczowy okres i szal wyszedł mi za długi, ma ponad 2 metry. Nie skrócę bo z moheru, trudno, synowa owinie się nim dwa razy

Piękna robótka. Bardzo misterna Śliczny szal

Fajnie mieć taką teściową

Piękny wzór, mogłabyś zrobić jakąś fotkę, żeby można było podpatrzeć, jaka to kombinacja oczek?

Hiacynto
Próbowałam zrobić zdjęcia na dworze ale pada i wilgoć zbija mi zaraz robótkę w puchową poduszkę. Zdjęcia moim byle jakim aparatem nie są idealne a na dodatek moherowy meszek zakłóca wyrazistość misternego wzoru. Dla zainteresowanych osób podaję, że wzór chusty jest dostępny w internecie pod nazwą "My heaven shawl". Bardzo pomocną dłoń w wykonaniu szala podała mi Wioletta prowadząca bloga robótkowego (wiolettag.blogspot.com), na którym są umieszczone bardzo wyraźne zdjęcia wzoru. W oryginale jest to wzór na chustę ale chciałam koniecznie szal i trochę go zmieniłam.


Wiesiu- jak dobrze mieć taką synową

A może by która z Was założyła wątek z "instruktażem" robótek na drutach lub szydełku ? Bo ja, tak jak Roma - tylko w prawo i lewo, a chęci WIELKIE !!! Plisss ...