Forum Ogrodnicze Oaza

OO tak Nesca naprawdę sprawdza się, choć też potrafi być niezłym pieszczochem.

Norko- zajęcy u nas jak na lekarstwo a co do pozostałego zwierza no to bywa różnie, już niejeden raz miałam obgryzione warzywa i truskawki ale nic to w końcu to ja wtargnęłam do lasu i muszę się liczyć z konsekwencjami.
Co do psów, Ewa ma rację. Bernuś potrafi stanąć w obronie swojego opiekuna niejeden raz już to doświadczyłam.
Ulko- masz rację, Nesca to moim zdaniem chodzący ideał.

Bianka-to chodząca łagodność
tylko, że jest bardzo gadatliwa, nawet bez powodu leży i poszczekuje.

Dino- największy pieszczoch i przydupas

Nesca- to sunia, która wszystkich trzyma w ryzach

i w razie potrzeby potrafi każdemu psu pokazać gdzie jego miejsce.

Poker-no cóż jest to pies po przejściach i wszystko mu wolno

, a on czując to obrasta w piórka

Ależ świetne psiaki!

A ja mam teraz pytania dotyczące koników:
- czy Wy wcześniej znaliście się na koniach?
- czy koniki znalazły się u Was, jak już na stałe zamieszkaliście w Jaśkowej?
- kto jest organizatorem tych konnych wędrówek?

Konie trafiły do nas przypadkiem, jeszcze trochę wcześniej zanim przybyliśmy na Jaśkową polanę. Wcześniej wynajmowaliśmy domek na wsi wekendowo i tam pojawił się pierwszy koń którego dostała nasza wnuczka w prezencie na I-szą komunię. Fuksa wykupiliśmy od handlarza (ech, szkoda wspominać )Lotka wykupiono została 6 lat temu już na Jaśkowej bo miała iść na rzeź.Wcześniej z końmi nie mieliśmy nic wspólnego.Mój skrzat naukę jazdy konnej rozpoczął 10 lat temu w wieku 53 lat i dzisiaj nie wyobraża sobie życia bez koni.
Najczęściej organizatorem kilkudniowych rajdów konnych jest kolega z zaprzyjaźnionej stajni.Na rajdy jedno i dwu dniowe skrzykują się "koniarze" i szaleją po naszych pięknych Borach tucholskich.

Dzięki Romka za odpowiedź.
Jak widać po Twoim mężu, i w ogóle po Was, na naukę i zmianę życia nigdy nie jest za późno.
Znam temat handlarzy i biednych koni prowadzonych na rzeź.
Nie mam możliwości wykupu konika i trzymania go, ale ... kto wie? Może kiedyś? Życie jest tak pełne niespodzianek, że nie wiadomo, co za kilka lat ono przyniesie.

Większość Dalu znalazła Szukamy jeszcze dla trzech.

Tymczasem...

...w kontenerze gotowy do drogi Szydłowiec-Kraków

I już w domu. Wreszcie ciepło, można spać spokojnie

Kocina wrote: Jeszcze jakby lampą błyskową po oczach nie dawali, byłoby idealnie! Śliczny Tymek!

Norka-wcale nie tak dawno nawet przez myśl mi nie przyszło, że będę mieszkała na wsi(w lesie) z taką gromadą czworonogów.Zrządził przypadek

Ewo-bo te berneńskie chłopaki to takie sercowe są Z podobieństwem masz rację bo i ja kilka razy do Gorana wołałam Dino

Basso wymiziaj ode mnie Gorana. Jakbym się z nim spotkała, zapewne widok byłby z nas przezabawny. Jakoś mnie psy lubią.

Witaj Romo - ja z rewizytą
Cudna ta Twoja i 'Jaśkowa Polana'. Konie zawsze budziły we mnie respekt.A Ty potrafisz się z nimi dogadywać -podziwiam Cię szczerze i gratuluję przepięknych czworonogów.Przystojniak Dino pewnie spodobałby się mojej Diance.Co prawda ona to owczarek niemiecki ale też dba o fryzurkę - bo pannica i to długowłosa

Witaj Małgosiu wśród zwierząt miło mi, że zajrzałaś Konie wbrew pozorom to wyjątkowe łagodne zwierzaki i tak samo jak psy potrafią bezgranicznie zaufać człowiekowi a przy tym są wyjątkowe delikatne.Moja wnuczka potrafi spać pod koniem (na rajdach) bez obawy, że coś może jej się stać.Tatem pławi swojego konia w jeziorze i pływa obok niego uwieszona na jego szyi.Piękny to widok i aż ściska za serce.
Już teraz nie wyobrażam sobie aby żyć bez tych wszystkich huncwotów

Romciu a masz może jakies namiary na święta w Twojej okolicy? We Wigilię do 20 jestem w pracy ale potem chcę wrzucić na luz....

Napisz coś więcej na pw, co Cię interesuje.

To i my się przedstawiamy
Dianka

Roger

Jak już zawitałam w tym dziale to ja się pochwalę moim psiaczkiem