Forum Ogrodnicze Oaza

Patrz, a moje nie lubią silikonowego,ma być bentonit, piasek rzeczny, inaczej zrobią do doniczki z ziemią...

Kerstin2309 wrote: Krysiu nie zauważyłam Twojego pytania, przepraszam. To jest Krzyś, ze schroniska, weci kwalifikują go raczej jako Norwega, to bardzo biedna kocina która wiele przeszła, był bity, to znaczy "dyscyplinowany". Już kiedyś chyba o nim pisałam, Krzyś miał w schronisku wielkie wzięcie, ale po kilku dniach zawsze wracał, jak bumerang, nie zawsze to co ładne jest łatwe w obsłudze. W końcu, po którymś powrocie Krzysia do schroniska, przestano go wydawać chętnym i czekał na dom, gdzie zostanie zaakceptowany ze swoimi przypadłościami, tak trafił do nas, jest z nami już ponad cztery lata.

tilia66-to jakie Krzyś ma przypadłości,czym "zasłużył" sobie na oddawanie z powrotem do schroniska przez osoby, które powalał (jedynie, niestety)swoim urokiem osobistym???

Jak dostałam mając 10 lat pieska, szczeniątko ok. 4-5 tygodniowe !!!) od cioci, to nazwaliśmy go Amik. To miał być piesek, ratlerek. Błyskawicznie (nie znając się wtedy jeszcze na rasach tak jak obecnie) poddałam w wątpliwość przynależność do rasy, bo jakim cudem ratlerek miałby być łaciaty, biało-rudy i kudłaty jak owieczka? Przynależność do płci męskiej też wkrótce podważyliśmy i suńkę przemianowaliśmy na Mika, a w "praniu" została Misią. I była z nami 16 lat. Najlepsze, że ciotka psiara, sama miała zawsze suczki i to rodowodowe pekińczyki a u kundelka nie poznała się na płci

Asiu, Krzyś po prostu nie mógłby być snajperem, nie trafia do celu , każdy kto go brał, chciał go nauczyć "na siłę", co jak wiadomo wszystkim, u kota działa w odwrotną stronę. Dla Krzysia kuweta to koszmar i horror, on musi mieć swoje osobiste podkłady, które wagonami kupuję w Matopacie. A do tego mam jeszcze kota pampersowego, który każdy dzień życia ma darowany. To są stworzenia Boże, nasi bracia mniejsi, to jest tak samo ich świat jak i nasz, mają prawo żyć. A to Pampers Ryś vel Pako:

Witaj Iwonko
Jak to dobrze, że są jeszcze tacy opiekunowie jak Ty .
Mój Kleksik też do "prawdziwej" kuwety trafia bardzo rzadko. W mieszkaniu podlewa mi wszystko co się da. Na szczęście na kupkę wychodzi na zewnątrz (mieszkam w domku). Kleksik jest u mnie od małego kociaka i przez dwa lata była kuweta i ogródek. Jego zachowanie się radykalnie zmieniło jak adoptowałam dwa dorosłe koty (po zmarłej młodej dziewczynie). I mimo, że koty właściwie dobrze się odnoszą do siebie to ten Kleks się zmienił Niestety tak to bywa z kotami, po prostu poczuł się obrażony i mimo, że właśnie o niego "bardziej" dbam to już tak mu zostało. A minęło 7 lat od adopcji.... I jak to dobrze, że są to "byli" panowie ....

To mój Kleksik


a tu wszystkie trzy


Jak widać kociaki już mnie "wygryzły" z wersalki co prawda nie takiej długiej bo ta ma tylko 1,4 m.
Moja znajoma po obejrzeniu zdjęć z kociakami na wersalce stwierdziła, że widzi dla mnie dwa wyjścia cytat z jej maila: "albo musisz kupić większą wersalkę albo dobrać czwartego kota żebyś nie miała złudzeń że nie masz gdzie dupy posadzić.....". Przepraszam za słownictwo ale przywołałam oryginał tekstu.

Kasiu, piękne stadko , a Kleksikowi nie ma się co dziwić, stracił status jedynaka, musi się dzielić swoją pańcią z dwoma desantowcami nie wiadomo skąd U mnie część kotów jest wychodzących a część nie, ale w tych czasach nie ma z tym problemu, piaski są dobrej jakości, pochłaniacze zapachów też, środki dezynfekujące. To nie są czasy naszych babć
Moje stado psio-kocie jest duuuże ale wszyscy żyją w zgodzie. A to ode mnie za te kotełki śliczne

Moją Basię znalazłam w sklepie - była wielka jak balon. Okazało się na sterylizacji,że miała martwą ciążę i dużo ropy w brzuszku - ktoś wywalił tak chore zwierzę w listopadowy mrożny wieczór... Minęło ponad 3 lata - dziś to moja ukochana "córeczka"

Marzenko, tak właśnie wygląda "humanitaryzm" w wydaniu bardzo wielu ludzi, gdy zwierzę zaczyna chorować, starzeć, lub się znudzi, zaczyna generować koszty, jest wyrzucane, dobrze jeśli jakimś ostatnim "ludzkim" odruchem ląduje w schronisku, a nie łopatą w łeb i do dziury, lub drzewo w lesie.

Przypomniałas mi o pewnym paskudnym zdarzeniu sprzed lat : wracałam z parku ze swoim psem. Szłam przez takie zarośla - bo to był skrót. Wyobraż sobie,że idąc usłyszałam wycie,charczenie psa... Bałam się jak cholera ale poszłam po ciemku w te krzaczory i tam "pan" wieszał psa... Ja ubłagałam go,żeby mi oddał tego psa,że go wezmę do domu. Zdjął ilnkę z szyi zipiącej suczki - oczy miała już całe zaszłe krwią... Pan powiedział,że ją wiesza, bo pies szczeka w domu!!! Suczkę wzięłam, leczyłam. Po miesiącu z asystą straży miejskiej sunia "zaprowadziła" nas do swojego "domu" - mina byłego własciciela bezcenna

Cóż, niektórzy, a wcale nie jest ich tak mało, pozbywając się własnych zwierząt stają się zwyrodnialcami i nie dadzą zwierzęciu szansy na życie w schronisku, gdzie zawsze może się zdarzyć cud, to znaczy adopcja, lub pomoc wolontariuszy. Zawsze się zastanawiam czy takiemu zwyrolowi drgnęła by ręka gdyby wieszał człowieka.
Ja oprócz mojej bandy mam jeszcze czworo deklarowiczów, właśnie jednemu szykuje się domek więc w jego miejsce weźmiemy w opiekę kolejnego biedaka

Marzenko co ja mam począć ty ratuje życie bezbronne psiaki a u mnie po sąsiedzku mieszka koci terroryst. Bez przerwy coś z moimi pupilach się coś dzieje co prawda nie złapałem nikogo za rękę ale mam dość. Kociczka ma wybite oko potem rozwaloną głowę raz też wróciła ze śrutem w brzuchu drugi kot został wywieziony na skład węgla gdzie spędził prawie tydzień a potem został wypuszczony przez pracowników składu w dzień targowy gdzie go napotkałam. Był brudny mokry i zawszony. Wcześniej przed wywiezieniem znalazłam na schodach przed swoimi drzwiami udko kurze prawdopodobnie koty były wabione na przynętę ale wtedy żaden się nie złapał. Nikomu nie mogę przypisać tych wypadków bo osobiście nie widziałam ale są tu tacy ludzie co żucają zwierzę kamieniami jeśli przekroczą próg ich podwórka. Poradźcie coś zbliża się wiosna i co za tym idzie marnowanie kotów a ja mam dwa nie chcę żeby sytuacja się powtórzyła.

Marzenko jest mało osób takich jak ty odważnych i wrażliwych Na krzywdę mam nadzieję że facet nie obyło się bez kary.

Mruczysławek

Kita

Garfield

Kiwi - jak masz na imię? Czy jestem odważna ?? Raczej nie Myślę,że z takim "czymś" co mam to człowiek się rodzi. Od dziecka stawałam na głowie żeby ratować wszystko co się ruszało - nawet chrabąszczom urzadzałam spanie w pudełkach po zapałkach - dziś tego paskudztwa się brzydzę Co do człowieka ? który być może krzywdzi zwierzęta - ja mam tak,że nie odpuściłabym. Prędzej czy póżniej będzie wpadka z jego strony - a wtedy nie ma zmiłuj się... Nikt idealny nie jest ale ja zawsze stoję po stronie zwierząt - nawet moja córka wie, że dla mnie są święte. Staram się rozumieć,że nie każdy musi lubić koty,psy itd ale żeby przynajmniej nie krzywdzili - a to jak wszyscy wiemy - niespełnione marzenie

kiwi422 Stanowczo, zdecydowanie i bez wahania nie wypuszczałabym kotów na krok z domu, żeby nie wiem co. Przecież ich zdrowie i życie jest zagrożone-doznają krzywdy, to nie są przypadkowe samoistne urazy. Nie potrafiłabym spać spokojnie czy zajmować się czymkolwiek wiedząc, że w tym momencie ktoś może pastwić się nad moim zwierzakiem. Wolałabym, żeby koty męczyły się w domu niż żeby ktoś je naprawdę męczył.

Marzenko
po przeczytaniu Twojego postu - cytat: "Nikt idealny nie jest ale ja zawsze stoję po stronie zwierząt - nawet moja córka wie, że dla mnie są święte." przyszło mi skojarzenie sprzed mnóstwa lat.... Mój wieloletni przyjaciel kiedyś tak powiedział: "nigdy cię nie zapytam kogo byś wybrała mnie czy koty bo wiem, że wybierzesz koty".

A ja się przyznam - znając mój "zły" charakter tak uprzykrzyłabym życie dziadowi ,że zanim by skrzywdził muchę - zastanowił się ze 100 razy. Nie ukrywam - jeśli chodzi o krzywdę zwierząt - nie uznaję na tym polu żadnych kompromisów. Tak apropos zwierząt - www.facebook.com/search/top/?q=zakaz%20t..._focus=1485550648456 . W razie czego usuwam jak tylko będzie przeszkadzało ale uznałam,że jest światełko w tunelu dla maltretowanych zwierzaków

Kiki ja oczywiście bardzo kocham swoją córkę i zrobię dla Niej wszystko, mam nadzieję,że nigdy nie będę musiała wybierać Z "ludziami" którzy mają przedmiotowe podejście do zwierząt ja nie mam o czym gadać... Nie toleruję takich postaw dookoła siebie

Marzenko, tak wiem o tym projekcie, gdyby przeszło byłoby wspaniale, tylko razem z tym zakazem powinny być w tej ustawie minimalne wymiary kojców, bo znając polskich "dobrych" ludzi, psy z łańcuchów wylądują w mikroskopijnych kojcach i będą wegetować we własnych odchodach, z kawałem dechy opartym o siatkę zamiast budy. Polak w dręczeniu zwierząt jest mistrzem i pomysłów nigdy mu nie zabraknie.

Moje dziewczyny po wieczornych głupotach:








Całą akcją kieruje Franka czyli królik - ucieka Baśce,Tośka oczywiście za nimi... Najmniejsza ze stadka -Stefcia tylko nieśmiało się przygląda dziewczynom

Marzenka wrote:
Marzenko, a ta szczurzynka to dumbo?