Forum Ogrodnicze Oaza

Chiarodiluna wrote: Dotarłam i do Twojego wątku. Przejrzałam 10 stron wątku, została mi chyba ta najdłuższa 11-ta, którą zostawiam sobie na wieczór lub jutro. Podziwiam, że dojazdowo nie będąc na miejscu dajesz radę ogarnąć taki warzywnik. Ile on ma metrów kwadratowych? Które ogórki najlepiej Ci się sprawdzają? U mnie niby też lubelskie, w pobliżu Dolina Ciemięgi, ale mój najbliższy teren nad nią. W zeszłym sezonie totalnie mi ogórki nie wyszły, ale nie miałam do nich serca i zaniedbałam je trochę, bo skupiłam się na pomidorkach. Fajnie się ogląda ogród z góry, też lubię zdjęcia z drona. Często sobie po nich maluje kolejne rabaty, plany warzywne czy owocowe. Czy Ty zazwyczaj trzymasz się swoich rysunkowych planów?

1. Zapomniałem ile to dokładnie, chyba kilka tysięcy metrów kwadratowych, ale sam warzywnik oczywiście mniejszy.

2. Teraz ogórki wysiewam już swoje, ale też muszę w tym celu wyhodować specjalną "banię" nasienną dla takiego celu, oczyścić nasiona z takiej dość opornej, nieprzyjemnej galarety i wysuszyć. Generalnie dążę do samowystarczalności nasiennej. Najbardziej lubię ogórki o największej proporcji długości do szerokości. Z wymienionych najbardziej taki był Starter F1 i teraz mam pokolenia potomne na jego materiale genetycznym. Ale zawsze w sezonie coś dokładam do puli cech. W tym sezonie mam z komercyjnych np. po raz pierwszy Alhambrę F1. Kłóci się to oczywiście z wypowiedzianą tezą o samowystarczalności, ale po prostu dostałem je w prezencie.

3. Nic z takich rzeczy. Ubiegłoroczny sezon ogórkowy był u nas na wschodzie bardzo niekorzystny. Szybko weszły choroby. Mnie uratowała ilość obszarowa, ale na prezenty dla kogoś nic już z ogórków nie miałem.

4. Rysunki powstają na sam koniec i się ich trzymam, ponieważ to całkowicie zwalnia mnie z etykietowania grządek i stanowisk tabliczkami lub metkami przypalikowymi. Na planie jest, jaka odmiana gdzie ma swoje własne stanowisko.

.............

Minął dzień najcieplejszy i najpiękniejszy. Wszystkie najważniejsze prace wykonane. Ciecie sadu. Siewy rozsad w szklarni - por, kapusta, cebule cukrowe. Do tego rzodkiewka i rokietta na nowalijki. Nie żal było wracać, bo to dopiero przedwiośnie.














Ziemia od krecika "z promocji" zwieziona prawie w całości. Prawie, bo czasu zabrakło, a i odległość, jak na taczkę ręczną za duża, bo aż 300 metrów w jedną stronę.










W tym roku wylewki wody w dolinie zupełnie nie było. Sucho jeszcze nigdzie nie jest, ale lekkim glebom na wzgórzach niewiele potrzeba do wysychania.


W ostatnich latach, niezwyczajnie wysokie temperatury zimą niemal zawsze szły w parze z wyjątkowo deszczową pogodą. Ten sezon zimowy był jednak inny, a minione tygodnie nie obfitowały w opady. Co więcej, taki stan może się szybko nie zmienić, a to oznacza groźbę poważnej suszy na wiosnę.


Na razie jakiś regres w pogodzie ma być i szansa na odbudowanie sił po pierwszych najcięższych pracach.


P.S.

A ten strumyk zdrojowy i docelowo dopływ Wieprza, widziany z drona jako niebieska wstęga, wygląda na prawdziwych fotkach zbliżeniowych tak, jak powyżej.

Paweł Ty masz swój kawałek raju
Gdyby tak wpaść do Ciebie z koleżanką ,nawet wiem z którą
Przecież ten cudny zakątek nie może być tylko Twój

Chiarodiluna wrote:
Poddaj tę pulpę fermentacji takiej jak nasiona pomidorów. Pozyskuję tym sposobem nasiona melonów.

Wiosnę od zimy wciąż dzieli tylko chwila niepozorna, …noc zaledwie jedna, czasem godziny pojedyncze nawet. Teraz jednak wegetacja rozpoczyna się sporo wcześniej, niż kiedyś i ta nagła zmienność pozostaje bardziej niszcząca, niż w czasach dawniejszych.










Po przejściu glebogryzarki, z przystawką wyrównującą powierzchnię, pierwsze poletka zostały wytyczone, pierwsze alejki powędrowały w głąb ogrodu uprawnego, pierwsze zasiewy poczyniono.

Marcher Bolero F1, Maestro F1 i Jerada F1. Pietruszki korzeniowe - Olomoucka, Halblange oraz naciowa – Gigante d’Italia. Bób Windsor – w tym roku tylko odrobinę. Szpinak tradycyjny i zimowy olbrzym. Na wygrzaną w domu dymkę okazało się za zimno. Bo taka własna, nie w najdrobniejszej pierwszej klasie, tym łatwiej w pędy kwiatowe pójść od takiego chłodu może. Sałaty, rokietta, rzodkiewki, pory, kapusty i wszelka inna rozsada, tymczasem pod osłoną szklarni, chłód przenikliwy dzielnie zniosła.



Rzeka w tym roku nie wylała. Trudno więc zgadnąć, skąd tyle wody zalega w nieckach w dolinie.




































Pod piórkami bezmiar puchu,
ciepło w łepek i na brzuchu.
Czas godowy się zaczyna,
Hugo taniec więc poczyna.
Słynie z pląsów okolica,
lecz wybredna dziś samica.
Na nic pozy, na nic krzyki,
bierność Pani psuje szyki.

Piękny gąsior, bez dwóch zdań, , więc znajdź gąskę inną dlań.

To Twój kubańczyk, czy okoliczny jakiś?

Łatka wrote:
Nie mój, lecz tutejszy i nad samą rzeką bez ogrodzenia siedzący, ale i stawik własny mający, żeby rzeki nie nawiedzać, bo niewygodnie wartka.






Długoterminowe prognozy ponad miarę ciepło obiecujące. Prace postępują. Wysadziłem więc ziemniaki w pięciu odmianach – Irga, Owacja, Vineta, Królowa Anna i późny NN, wysokoskrobiowy, o liściach nieco pomidorowo zaostrzonych.

Nawet zdecydowałem się już na siew buraka ćwikłowego w trzech odmianach - Zeppo F1, Opolski i Egipski w typie kula.

Dymka cebuli wysadzona w całości. Większość nasion cebuli na dymkę przyszłoroczną także. Do tego poszły w grunt pierwsze rozsady sałaty. Pory jeszcze za małe, a sadzonki selera jeszcze czekają.

Ponadto w gruncie wygospodarowałem 28 stanowisk dla pomidora i 42 dla papryki.






Na pergolach jeszcze smutno, pomimo nawet zimozielonych krzewów. Ćma bukszpanowa już atakuje. Pobity został rekord terminu pierwszego użycia Mospilanu. Po kilku latach walki sukcesywnie, powoli wypadają kolejne krzewy i ochota do dalszej walki słabnie.









Pierwsze tulipany pękają. Najwcześniejsze odmiany już kwitną. Tu i ówdzie inne pierwsze wiosenne kwiaty.

Też posiałam buraczki, choć według kalendarza biodynamicznego najlepszy termin jest od jutra. W tym roku opolski, a w zeszłym miałam D'Egypte. Takie spłaszczone kule. Ciekawe czy to te same, które Ty masz. Jakiś błąd zrobiłam w zeszłym roku, bo mi strasznie przerosły i były gigantyczne, jednakże ładnie zachowały kolor w środku. Tam w oddali w warzywniku co to takie zielone na zagonach?

Re >>> Pomidorowy_Zawrót_Głowy

1. Tak, buraczki mamy raczej takie same…

2. A w oddali, na zielono, to pocięte obrzeże faliste, stanowiące ogranicznik dla punktów nasadzeniowych krzewów pomidorowych i paprykowych. To metoda na walkę z oczekiwana suszą i na precyzyjne dozowanie najwartościowszych nawozów w ramach zabiegów fertygacyjnych – np. Kristalon lub KNO3. Takie obrzeże, w przeciwieństwie do plastikowej donicy, nie blokuje korzeniom swobodnego rozrostu, a jedynie zapewnia ograniczenie marnowania się substancji nawozowych lub wody. Na fotkach zwykle tego nie widać, ale mam pochyły teren i w czasie krótkich gwałtownych opadów w przebiegu suszy, woda głównie spływa, nie wsiąkając w podłoże ogrodu, a jedynie gromadząc się w najniższym punkcie terenu.

Obrzeże faliste to u mnie dość stary pomysł, ale nie do powtórzenia, bo bardzo nieekologiczny. Z czasem to tworzywo traci swoją pierwotną elastyczność i zaczyna pękać. Staje się wówczas niekorzystnym plastikowym odpadem. Kiedyś na powiosennej wyprzedaży udało mi zakupić je niezwykle tanio – długość 9 metrów, wysokość 20 cm. Najpierw rozciąłem nożyczkami po długości uzyskując 2x9 metrów w wysokości 10 cm. Następnie pociąłem na 6 odcinków po 1,5 metra i to one tworzą te koła obrzeżowe. Niestety obecnie uszkodzeń mają coraz więcej, ale jeszcze spełniają swoje zadanie. Ale generalnie potrzebuję nowego pomysłu.






Wczesne tulipany w pięknym rozkwicie. Panujące gorąco i suchość skrócą silnie czas kwitnienia. Na zacienionych stanowiskach z tulipanami jest nieco lepiej.












Mój niedawny nabytek – grow table – chyba się sprawdzi. Wygląda ładnie.






Na dnie doliny rozkwitły kaczeńce, tutejszy odpowiednik szafranów w Dolinie Chochołowskiej. Jest już bardzo dużo kleszczy, niestety tych prawie niewidocznych gołym okiem - „osesków”! Strach schodzić ze ścieżki.












Pogoda piękna i niemal letnia, tylko szata roślinna wciąż jeszcze mało okazała.

Pomidorowy_Zawrót_Głowy wrote:
Kiedy siałaś ? D'Egipte to odmiana wczesna czyli szybko rosnąca, więc jak dałaś jej rosnąć do przymrozków no to i przerosła.
Jest też opcja że trochę za dużo azotu miały.


Paweł lubisz ogórki chude i długie. Przetestuj Monisię F1. Dla mnie to jest ona nawet ciut za długa bo mi się w mniejsze słoiki do kiszenia nie mieści czasem

zwykły chłop wrote:
Niby tak, ale w ogromnie duże hurtowe torebki pakują, a przez to i cena wygórowana, jak na potrzeby i możliwości małego ogródka.


....................

Przeszła dziś straszna burza, ale dnia pełnego zadumy nie zakłóciła.


Wielkopiątkowa Medytacja











































Gdzież to się podział mój Syneczek miły?
Pewnie go w tej złej godzinie, złe wrogi ubiły.

Wy niedobrzy ludzie dla świata naszego,
Czemuście zabili Syneczka mojego?

Żadnej ja podpory już nie będę miała,
Choćbym tu me oczy do cna wypłakała!

Synku miły, wyczekany, rozdziel z matką swoje rany,
Ostatni przywilej ten gorzki niech będzie mi dany!

W dali przepadł miły, ...nie wiem gdzież to będzie,
Choć się wypytuję między ludźmi wszędzie.

Może nieboraczek w zimnym leży gdzieś dołeczku,
A mógł sobie legnąć w domowym przypiecku.

Ej, ćwierkajcie mu tam, wy ptaszyny hoże,
Kiedy to matula znaleźć go nie może!

A ty świecie, z wiosną kwiecie rozsiej w koło,
Niech się Syneczkowi... ...choć leży wesoło!

zwykły chłop wychodzi na to, że oba błędy popełniłam, bo siałam raczej wcześnie i do tego późno zebrałam.

Wielkopiątkowa burzowa nawałnica niemal wgniotła w podłoże młodą rozsadę mix’u sałat i wczesnej kapusty. Porywisty, skośny wiatr zmieniał krople wody w pociski. Deszcz bardzo potrzebny, ale może nie taki. Dno spadzistej działki o gliniastym podszyciu zostało zalane, a stojąca tam w trawie woda odbija teraz promienie wschodzącego słońca.












Niemniej, w świąteczny dzień miło jest popatrzeć na pierwsze efekty własnej pracy. W tym roku wszystko zostało wcześniej zrobione. To efekt szybkiego ocieplenia po łagodnej zimie i wynik oczekiwania na rychłą suszę. Co odpowiednio wcześnie okrzepnie na swoim stanowisku, tym łatwiej przetrwa z niewielką pomocą w przyszłości. A ogrodnictwo ozime to nie wybór, tylko pewnie przyszła konieczność. Już uprawiam wyłącznie czosnek ozimy, testuję cebulę Wolf i inne jej podobne. Bardzo popularna, choć silnie ostra, cebula „Stuttgarter Riesen” posiada także naturalną zdolność bycia tą ozimą.

Tak jak piszą wszyscy w forumowym temacie – Tulipan …, tegoroczny sezon tulipanowy wyraźnie skrócony. Wysokie temperatury na słonecznych stanowiskach nie sprzyjają długiemu kwitnieniu. Niemal przemknął mi niepostrzeżenie, bo praktycznej pracy było wiele, a chwil na bezczynne przechadzki nader mało. A jeszcze, gdy realizuje się ją weekendowo, to w ten pierwszy weekend tulipany jeszcze nie kwitną, choć już prawie, a w następny już nie kwitną lub wyglądają jak ogromne maki, z szeroko rozchylonymi płatkami.





Flaming Purissima – odmiana wczesna, wysoka, wielkokielichowa.















W głównej dolinie podmokle, acz stale jeszcze urokliwie.

Bardzo lubię tu zaglądać i czytać Twoje opowieści. Nie ukrywam że ta precyzyjnie zrobiona działka robi wrażenie
Pozdrawiam