Forum Ogrodnicze Oaza

Zakończenie wiosny w ogrodzie -



Wiosna okazała się wyjątkowo paskudna i pewnie na długo zapadnie wielu w pamięci. Problem suszy tymczasem nie wystąpił, co sprzyja wielu roślinom uprawnym. Wczesna kapusta w zasadzie gotowa. A botwinka zaraz.





















Na "fortach" ładnie idą dyniowate






Coraz mniej żab, a za to rosnące zatrzęsienie ślimaków. Dawniej było całkowicie odwrotnie, a wręcz ślimaków nie było niemal wcale. Teraz są wszędzie, ...






... nawet na pomidorach

Mam dokładnie taką samą obserwację, Pawle, odnośnie relacji żaby/ślimaki.
O ile winniczki, jak ten z Twojego zdjęcia, nie wywołują u mnie wrogich uczuć, to te wstrętne bezskorupowce o aparycji psiej kupy powodują w moim łagodnym sercu wyzwolenie zasobów agresji.
Już nawet w górskim, "naturalnym" ogrodzie sypię niebieskie kulki, bo inaczej wszystko by żżarły. No, może duże rododendrony by się ostały.
A co to za żółto kwitnące rośliny na pierwszym zdjęciu? Wiesiołki?
Śliczny irys swoją drogą. Masz ich więcej i różnych, czy to solista?

Re: Anna -

Tak to wiesiołki na słonecznym stanowisku. Irysów mam więcej, w kilku kolorach, ale to już ostatni, który jeszcze kwitnie, bo pochodzi z półcienistego ogrodu.







Zakończenie wiosny wokół ogrodu -



Podejścia do wielu miejsc nad rzeką zostały skutecznie „zamknięte” przez wybujałe dzikie trawy lub takież same pola uprawne. A taki stan utrzyma się do późnego września. Nienaturalnie wysokie rozprzestrzenienie kleszczy zniechęca do prób przedzierania się przez gęste knieje.
















Dziki bez czarny powoli przekwita. Stojące wody z powodu chłodów jeszcze nie zakwitają. Na płyciznach perkozy dwuczube siedzą na gniazdach.










W lesie pierwsze młode koźlarze babki. W sam raz na dołożenie do młodej kapustki. Wysokie trawy jednak „straszą” i zniechęcają do chodzenia.














Zebrałem już jagodę kamczacką. Połowa do zamrożenia, połowa do małych słoiczków po posypaniu cukrem i zapasteryzowaniu. To pierwszy tegoroczny wek. Podobnie robię z malinami.










Ten weekend to już jednak ...lato. Może i dobrze. Oby nigdy więcej takiej wiosny, jak ta tegoroczna !

Kilka dni wietrznej pogody o przyjemnie niewygórowanej temperaturze to szansa na moc pracy i wygalantowanie ogrodu, jak na wystawę. Tym przyjdzie mi się zając. Trudno uwierzyć, jak przez kilka dni zrobiło się sucho i zniknęły wszystkie przejawy wszelkich dotychczasowych opadów.






Pomidory wartko ruszyły. Ziemniaki wyjątkowej urody. Wygląd cebuli cieszy oko.












Dziś jednak koniecznym do odbycia wydał się spacer po leśnej okolicy, z nadziejami na miłe niespodzianki.

Wspominając wszelkie wczesnowiosenne zapowiedzi i prognozy, tegoroczny sezon jednak mocno zaskakuje. Charakteryzują go dwa zasadnicze elementy – zimne noce, i to nawet po nadejściu lata, negatywnie wpływające na rozwój i wegetację roślin ciepłolubnych (papryka, pomidor, ogórek, dyniowate) oraz regularne i dostatecznie zasobne, a krótkotrwałe opady deszczu, często w nocy, zwalniające z konieczności sztucznego podlewania oraz sprzyjające uprawie marchwi, buraka ćwikłowego, cebuli, czy kapusty i nie zagrażające tymczasem rozwojowi głównej choroby pomidora i ziemniaka.





























Koristchnevaja Silva – długo poszukiwałem, w końcu udało się pozyskać nasiona na ten sezon. Znalazła swoje miejsce w najlepszej miejscówce, ale na zapleczu, a z uwagi na wielkość zasobnika z podłożem poszła w systemie 2 / 1, choć raczej 2 / 3, bo podpór dostała aż 3.





Accordion Cherry – bardzo nieoczekiwanie, to mój pierwszy czerwony pomidor w sezonie, zarumieniony pod gołym niebem, a nie w szklarni.





Jabłocznyj Lipieckij (Lipieckie Jabłko) – czytałem, że to pomidor trudny, mało plenny, za to wspaniały w smaku. Prowadzę z ciekawości. Dostrzegam już tendencje do niskiej plenności także u Serafim’y i Nizami’ego.





Harvard Square – już myślałem, że nie uda mi się zdobyć nasion na tegoroczny sezon, ale wyszło inaczej. Tymczasem idzie bardzo ładnie w mniejszej części szklarni i w dodatku w nie najdogodniejszym dla uprawy miejscu.





Odbarwiony maczek do pięknego różu. Oczywiście zaznaczyłem kokardką, w nadziei na takie same nasiona potomne.





To też pierwszy sezon z onętkami w kolorystyce hybrydowej. W kilku minionych latach były bowiem u mnie tylko w barwach jednolitych.





Dużo jest także łakomego ptactwa w tegorocznym sezonie i powstają z tego tytułu pewne straty w owocach.


Może za kilka dni nastanie lato prawdziwe?