Forum Ogrodnicze Oaza

Chiarodiluna wrote: Dotarłam i do Twojego wątku. Przejrzałam 10 stron wątku, została mi chyba ta najdłuższa 11-ta, którą zostawiam sobie na wieczór lub jutro. Podziwiam, że dojazdowo nie będąc na miejscu dajesz radę ogarnąć taki warzywnik. Ile on ma metrów kwadratowych? Które ogórki najlepiej Ci się sprawdzają? U mnie niby też lubelskie, w pobliżu Dolina Ciemięgi, ale mój najbliższy teren nad nią. W zeszłym sezonie totalnie mi ogórki nie wyszły, ale nie miałam do nich serca i zaniedbałam je trochę, bo skupiłam się na pomidorkach. Fajnie się ogląda ogród z góry, też lubię zdjęcia z drona. Często sobie po nich maluje kolejne rabaty, plany warzywne czy owocowe. Czy Ty zazwyczaj trzymasz się swoich rysunkowych planów?

1. Zapomniałem ile to dokładnie, chyba kilka tysięcy metrów kwadratowych, ale sam warzywnik oczywiście mniejszy.

2. Teraz ogórki wysiewam już swoje, ale też muszę w tym celu wyhodować specjalną "banię" nasienną dla takiego celu, oczyścić nasiona z takiej dość opornej, nieprzyjemnej galarety i wysuszyć. Generalnie dążę do samowystarczalności nasiennej. Najbardziej lubię ogórki o największej proporcji długości do szerokości. Z wymienionych najbardziej taki był Starter F1 i teraz mam pokolenia potomne na jego materiale genetycznym. Ale zawsze w sezonie coś dokładam do puli cech. W tym sezonie mam z komercyjnych np. po raz pierwszy Alhambrę F1. Kłóci się to oczywiście z wypowiedzianą tezą o samowystarczalności, ale po prostu dostałem je w prezencie.

3. Nic z takich rzeczy. Ubiegłoroczny sezon ogórkowy był u nas na wschodzie bardzo niekorzystny. Szybko weszły choroby. Mnie uratowała ilość obszarowa, ale na prezenty dla kogoś nic już z ogórków nie miałem.

4. Rysunki powstają na sam koniec i się ich trzymam, ponieważ to całkowicie zwalnia mnie z etykietowania grządek i stanowisk tabliczkami lub metkami przypalikowymi. Na planie jest, jaka odmiana gdzie ma swoje własne stanowisko.

.............

Minął dzień najcieplejszy i najpiękniejszy. Wszystkie najważniejsze prace wykonane. Ciecie sadu. Siewy rozsad w szklarni - por, kapusta, cebule cukrowe. Do tego rzodkiewka i rokietta na nowalijki. Nie żal było wracać, bo to dopiero przedwiośnie.














Ziemia od krecika "z promocji" zwieziona prawie w całości. Prawie, bo czasu zabrakło, a i odległość, jak na taczkę ręczną za duża, bo aż 300 metrów w jedną stronę.










W tym roku wylewki wody w dolinie zupełnie nie było. Sucho jeszcze nigdzie nie jest, ale lekkim glebom na wzgórzach niewiele potrzeba do wysychania.


W ostatnich latach, niezwyczajnie wysokie temperatury zimą niemal zawsze szły w parze z wyjątkowo deszczową pogodą. Ten sezon zimowy był jednak inny, a minione tygodnie nie obfitowały w opady. Co więcej, taki stan może się szybko nie zmienić, a to oznacza groźbę poważnej suszy na wiosnę.


Na razie jakiś regres w pogodzie ma być i szansa na odbudowanie sił po pierwszych najcięższych pracach.


P.S.

A ten strumyk zdrojowy i docelowo dopływ Wieprza, widziany z drona jako niebieska wstęga, wygląda na prawdziwych fotkach zbliżeniowych tak, jak powyżej.

Paweł Ty masz swój kawałek raju
Gdyby tak wpaść do Ciebie z koleżanką ,nawet wiem z którą
Przecież ten cudny zakątek nie może być tylko Twój

Chiarodiluna wrote:
Poddaj tę pulpę fermentacji takiej jak nasiona pomidorów. Pozyskuję tym sposobem nasiona melonów.