Forum Ogrodnicze Oaza

Róża Kordesa z 1989 roku, wielkokwiatowa floribunda (kwiaty o średnicy do 10 cm), obficie kwitnie przez cały sezon dwubarwnymi, malinowo-białymi kwiatami. Płatki mają tendencję do przechodzenia w mocny róż. Nie pachnie. Bardzo mocne łodygi, dochodzi do 250 cm wysokości i 100 cm szerokości (klasyfikowana jest też jako climber).



Powyższe informacje - z sieci. Moja osobista Antike to niezwykle mocna róża, dzielnie zniosła dwukrotnie przesadzanie (w ciągu 4 lat ). Tnę ją mocno - też z powodu tych wędrówek - mimo to kwitnie, później, niż to podają w opisach. Odporna na mróz i choroby. I na moją różaną indolencję.

U mnie Antike rośnie od dwóch sezonów. Kwitnie na razie słabo, bo zaledwie kilkoma kwiatami; jest jeszcze młoda, więc poczekam aż się rozkręci. Kwiaty ma po prostu piękne , a do tego pełne i dosyć trwałe. Dosyć odporna na deszcz i mocne słońce. Tej jesieni wypuściła grubszy od kciuka pęd, o wys 2,5m . Robię jej tylko kopczyk i na razie nie przemarza

W tym roku Antike należała do wąskiej czołówki pod względem kwitnienia.
Na pewno przyczyniło się do tego przygięcie długich pędów. O ile pamiętam, cały sezon zdrowa - może z śladami CP.

Antike znowu miała bardzo dobry sezon; kwitła nieomal bez przerwy od początku czerwca do teraz.

16 czerwca





O ile pamiętam, nie złapała CP, za to mokre lato niszczyło kwiaty



12 sierpnia



16 października



Wybujała na jakieś 250-300 cm.

Moja Antike stała się prawdziwym potworem.
Kilkanaście "biczy" długości od 2 do ponad 3 m. Jak to nie jest rambler - to co?
Kwitła bardzo obficie na przełomie wiosny/lata, potem skromnie.
Nie dostała CP.





To tylko część krzewu:



To -większość. Zdjęcie z 22.06.



A to ostatni kwiatek. 22 listopada.

To jest naprawdę fantastyczna róża, zwłaszcza dla amatorów wielkogabarytowych drapieżców - i tej kolorystyki.
W ogóle o nią nie dbam, nie pryskam, nie okrywam - sypnę trochę mineralnego nawozu, jak zasilam resztę towarzystwa. A jest na pewno najzdrowszą i jedną z najlepiej kwitnących.

Koniec maja - pierwsze kwiaty



8.06



13.06 - z racji umiejscowienia w ogrodzie, róża walczy o słońce; te kwiaty są na wysokości około 2 m





Kwitła i latem, owszem - ale nie aż tak spektakularnie, zresztą częściowo pod moją nieobecność.

Potwór nadal się rozrasta. Gdyby wszystkie róże tak się u mnie zachowywały, mogłabym zmieścić w całym ogrodzie może dziesięć, a że inne rosną przeważnie marnie, mieści się ..-siąt.
Wszystko ma dobre i złe strony podobno.
Czerwiec 2023















Potem jakoś zniechęciłam się do robienia jej zdjęć, za każdym razem mogę zresztą "zdjąć" tylko kawałek ogromnego krzewu, bo nijak nie mieści się w kadrze z bliska, a z daleka przesłaniają go drzewka i krzaki.
Dopiero końcem września, jak już mniej roślin ciągnęło oczy...



Powyższa kiść gdzieś ponad moją głową - i to jest mniej niż połowa wysokości potężnych pędów.



Początek października



I koniec - jak widać, tylko drobne plamki CP.



Zresztą do tej pory w zielonych liściach, nic to, że był spadek do -8 i wielki jak na Wrocław śnieg.

Śliczna różyczka ,a jaki krzew mega i listeczki zdrowiutkie

Mogę tylko dodać, że to naprawdę żelazna róża, również w znaczeniu, że nadziać się na jej kolce, to jak na zęby rekina.
Rozrosła się niesłychanie. Co prawda można ją naginać (ryzykując obrażenia ciała), lecz niezbyt chętnie wypuszcza krótkopędy prostopadłe do nagiętych "biczy". Za to kwitnie "na wysokościach", co nieraz trudno nawet zauważyć z ziemi.
Powinnam zdecydowanie przerzedzić stare pędy - tylko jak???

Początek czerwca, zdjęcie z drabiny.





Koniec czerwca.



Z Wedgwood Rose, widać, że nachylony pęd i tak ma kwiaty na końcu.



Sierpień.





Wrzesień.