Forum Ogrodnicze Oaza

A u mnie 70 krzaków i każdy inna odmiana

najemnik wrote:
tutaj było #807363 -
forumogrodniczeoaza.pl/index.php/forum/5...ezon-2022?start=1206

=============
Znalazłem jeszcze fotkę z 2020r -

Pomidory CARMELLO , BELLADONA , MAKARENA .

Dzisiejszy zbiór




i jeden, a właściwie to 2 zrośnięte ze sobą - odmiana КАВКАЗЕЦ

Mirek19 wrote:
Mirku, zdradź, proszę, ile sezonów zajęło Ci ustalenie Twojej "stałej czwórki" odmian?

W czym leży sekret udanej uprawy bawolego serca?
Miałam w zeszłym roku 5 krzaczków (w foliaku), a z nich 2 dojrzałe pomidory. Fakt, pomidory pyszne i piękne (wstawię zdjęcie jak znajdę), a wysokie krzaczki rosły bezproblemowo (na 1 albo 2 pędy, jak wyszło). Porażka. No może nie totalna, ale jednak. Szczególnie, że w tych samych warunkach 2 krzaczki Berkeley Tye-Dye Pink dały wielokrotnie więcej pomidorów podobnej wielkości, też pysznych i pięknych.

Janta wrote: Mirkiem nie jestem ale mogę wtrącić, że w moim przypadku, o ilości odmian, zdecydowały dwie pierwsze cyfry w peselu

Janta wrote:
Można walczyć do skutku (lub nie) ale chyba wielu w końcu dochodzi do wniosku że jest tyle odmian równie smacznych albo i smaczniejszych to po co się męczyć, każdy z nas ma inną ziemię i warunki klimatyczne ale chyba najsilniejszy argument to PESEL ewentualnie brak czasu lub miejsca w ogrodzie. Absolutnie Cię nie zniechęcam, to twoje pomidorki i uprawa, mamy swoje marzenia i radość z uprawy która się w końcu powiodła, ja jednak staram się ulżyć moim plecom i na to namówił mnie mój PESEL

U mnie 80 odmian
I tak:
Large Barred Boar (Большой полосатый кабан) Mam go z oryginalnych nasion (ukraińskie) i w zeszłym roku, w tunelu była wielgaśna malinówka w delikatne paski, a w tym roku w gruncie duży brązowy w zielone paski



Malinowe Serce



Red Pear

Królowa Elżbieta

Brandywine Pink


Milionaire w jednym gronie ponad 2kg

Janta wrote: Selekcja trwała 3-4 sezony. Na początku uprawiałem "wszystko jak leci" ulegając wszelkim sugestiom pomidoromaniaków i... "chciejstwo" zdominowało rozsądek
Decydując się na "żelazną czwórkę" kierowałem się przede wszystkim wyjątkowymi walorami smakowymi i estetycznymi.
W końcu uprawa pomidorów ma być przyjemnością, a nie ciągłym bólem doopy*
Zdecydowana większość ogrodników na pewno wie, co mam na myśli
Janta wrote: Nie mam recepty na udaną uprawę.
Po kilku latach porażek, ostatnie kilka sezonów zaliczam do w miarę udanych.
Pomidory typu Bawole serce są wg mnie trudniejsze w uprawie niż inne, a to ze względu na ich generatywny pokrój.
Praktycznie roślina najczęściej wygląda "chorowicie", liście mają tendencję do skręcania się i opadania.
Niezbyt estetyczny wygląd krzaka rekompensują uzyskane owoce o wysokich walorach smakowych.
Od kilku lat prowadzę własne notatki i staram się unikać/nie powielać wcześniejszych błędów.
W miarę możliwości należy -
pozwolić roślinie rosnąć - (nadgorliwość ogrodnika jest gorsza od faszyzmu )
obserwować krzak
reagować szybko na niedobory
szczególnie pilnować zabiegów pielęgnacyjnych (usuwanie kwiatów staśmionych, redukowanie gron, uszczykiwanie pędów bocznych itd)
Łut szczęścia też mile widziany...

Ja Bawole prowadzę po sznurku, przy paliku zdarzało mi się że krzak po prostu "zjechał" obciążony owocami. Gron nie podcinam, jedynie usuwam staśmione kwiaty. I mimo że roślina wygląda jak już wspomnieliście - biednie, to potrzebuje sporo wody i pokarmu. W tym roku eksperymentalnie jeden krzak puściłem na 3 pędy i wygląda to bardzo obiecująco. Co do wagi owoców, to właściwie różnie. Największy jaki mi wyrósł miał około 700 gram, przeciętnie to ~250 gram. W zeszłym roku wyszło mi średnio 5.3kg pomidorów z jednego krzaka, usunąłem je z tunelu dzień przed pierwszym przymrozkiem, przełom września i października. W tym roku mam ledwie 2 krzaki Bawolego, bo postawiłem na eksperymenty, ale na pewno na przyszły sezon znajdę na nie więcej miejsca.

Ja bardziej kieruję się charakterem konsumpcyjnym pomidorów. Ponieważ 80 procent idzie na soki, które wszyscy w rodzinie uwielbiamy, stawiam najbardziej na befsztyki, duże mięsiste, mogą być niekształtne, bo wyciskarce zbytnio to nie przeszkadza . Drugie miejsce, to pomidory suszone i koncentraty, tu mają pole do popisu Aurija, NN Iran, Lima itp. Ponieważ spożywamy też dużo pomidorowych sałatek, kolorowe pomidory są stworzone do sporządzania niepowtarzalnych kompozycji Mam oczywiście też swoje pewniaki np. Sart Roloise, który jest plenny , bardzo smaczny ( Starać się uprawiać w słonecznym miejscu i nie trzymać za długo na krzaku, bo za bardzo dojrzały nie jest dobry) i oczywiście cudny. Poza tym nowe odmiany jest to pewna fascynacja, jaki będzie smak, wygląd plenność i czy pozostanie na przyszły sezon.
Mam w rodzinie zawodowca, który ma pod szkłem kilkaset metrów kwadratowych i tylko dwie odmiany. Dla niego pewniaki, dla mnie monotonia, nuda i wcale mi nie smakują chociaż on jest zachwycony.

To mamy widzę podobnie, ledwie niewielki procent idzie u mnie na surowe spożycie, większość wędruje do wyciskarki a potem do kotła w celu lekkiego odparowania i na zimę. Dlatego nie redukuje gron i niezbyt mi zależy na aspekcie wizualnym bo wyciskarka przyjmie wszystko. W tym roku postawiłem w gruncie na typowe odmiany przemysłowe, typu Rumba, Awizo, Denar czy Etna. Bardzo ciekawi mnie wspomniana Aurija, może uda mi się pozyskać nasiona bo słyszałem same superlatywy jako o pomidorze przetworowym. Tyle że ten rok mam tak szalony że kilkukrotnie rozsada była mieszana, przestawiana i sadzona na raty - nie mam pojęcia co gdzie rośnie w gruncie, chyba że jedynie po owocach je poznam.

A co do nowych odmian - mam teraz refleksje, że eksperymentować warto nową odmianą z jednym, dwoma krzakami, a nie ośmioma.

Xeno wrote:
Kiedyś uprawiałem Limę, później uległem forumowej fascynacji Auriją... - po upływie 2-3 sezonów odpuściłem sobie temat... post #720241

forumogrodniczeoaza.pl/index.php/forum/5...020?start=216#720241

Wiesz, to czysta ciekawość. U mnie w tunelu jeszcze nigdy nie miałem do czynienia z SZW, zwykle mam spore niedobory magnezu za to. Pewnie z ciekawości spróbuję, na przyszły rok.

A co do Limy, to zauważyłem że w moich okolicach "Lima" mówi się na każdą podłużną, gruntową odmianę samokonczacą, więc ciężko jest nasiona dostać jako "typowa" Lima. Coś tam na pewno wybiorę z tegorocznych gruntowych na przyszłość, zredukuje na pewno ilość krzaków przynajmniej o połowę. W tym roku wiatry i burze połamały mi pomidory i tyczki (Przyznaje, nie były zbyt wytrzymałe) no i teraz mam uprawę pomidorów leżących na ziemi. Eh, gdyby mieć tylko więcej czasu...

Oczywiście, że Lima jest to typ pomidora, doskonały na sosy. ja mam obecnie malinową i czerwoną. Co do Aurji, to typowa do suszenia, ale tylko w gruncie, nie ma co się stresować w tunelu.

A no to trochę mi rozjaśniłeś, bo całą zimę szukałem tej legendarnej, oryginalnej Limy i nie znalazłem. Byłem święcie przekonany że to jakaś konkretna odmiana. Z drugiej strony z Auriją mogę się rozczarować jak z San Marzano, bardzo się nie polubiliśmy. Krzak silny, ale kiepsko wiązał, owoce też szału smakiem nie robiły - zdecydowanie nie powrócę do tego tematu.

To są moje pomidory Lima, a właściwie to, co z nich zostało, bo już je jakiś czas przerabiam. Jeden w pojemniku, drugi w tunelu. Przeważnie są karłowe, a u mnie zarówno jeden jak i drugi są wysokie, ogłowione na 2m. Jak chcesz to wyślę nasiona na targ i sobie skosztujesz.