Forum Ogrodnicze Oaza

Tak Yara mówi www.yara.pl/siteassets/broszury/horti/nawozenie_cebuli.pdf
Tak wszyscy chwalili czerwony ze się złamałam i kupiłam 3kg, na 100 lat mi wystarczy

Nawet ja się skusiłam na kilka czerwonych Kaufmanna - Showinner, ażeby ożywić trochę wczesno wiosenną rabatkę cebulową. Ledwo co je było widać, a już kwitły i wyszły wszystkie,jak jeden mąż - całe dziesięć sztuk. Teraz jeszcze urosły i spełniają swoją rolę. Za nimi rosną Little Beauty, ale te jeszcze w małych rozetkach i są bardzo opieszałe. Zakwitną, aż przywiędną kolejne tam rosnące, niezawodne Lilac Wonder.
Co roku kradnę dla nich kolejne cm trawnika i tak powoli rabatka się powiększa.

Irenko poszerzaj,poszerzają może jeszcze zobaczę
jak będziesz zmniejszać
Ja tutaj namawiam koleżankę ,by nie robiła rabat

Klarkia25 wrote:
No tak, ale to o stosowaniu do cebulowych jadalnych, gdzie nie chodzi o wytworzenie pąków kwiatowych, tylko cebuli.
Ja żółtego kristallonu zużyłam w ubiegłym sezonie 3 kg, ale też używałam do wszystkiego, bo kupowane dawniej w małych torebeczkach magiczne siły wyspecjalizowane tak zdrożały, że trochę mnie przyhamowało. A te 3 kag mam w cenie dwóch malutkich torebeczek.

Z tym "kradnięciem trawnika" - czy to nie ja napisałam?

Bogusiu, wbrew pozorom utrzymanie porządnego trawnika bez chwastów i odpornego na deptanie nie jest lekką robotą.

Klarkia25 wrote:
Mi właśnie chodziło o dorodniejsze cebulki

Bobka wrote:
Powiem tak: moja mama wyciągała w górę nawet kwitnące cebulki i nic im nie było oprócz tego, że odcinek łodygi siedzącej w ziemi był wiotki i kwiaty leżały na ziemi. Ba! Nawet nie bawiła się w wykopywanie ich na "spoczynek letni" z ziemi, bo nie miała na to czasu i samozaparcia, tylko podczas letniego pielenia obierała cebulki z przybyszowych maluszków, podnosiła lekko w górę na garści kompostu i zostawiała do następnego sezonu w ziemi. I nic im złego się nie działo, a wynik był naprawdę spektakularny.




Trzeba tylko pamiętać o tym, że zagłębione cebulki potrafią koczować naprawdę daleko od powierzchni: nawet 40cm, ale takie, to już są naprawdę bardzo zdegradowane i właściwie nie posiadają już cebulki, tylko takie "kolanko", lichutkie zgrubienie.
No i na późnych tulipanach może jeszcze nie być widocznych kwiatów.

Łatka: Aniu, rozumiem Ciebie doskonale. Nie wiem, czemu tak się dzieje z dostępnymi obecnie na rynku cebulkami. Może dzieje się tak dlatego, że są sztucznie pędzone na kwiat i nie są odpowiednio dojrzałe, żeby kwitły co roku, jak te sprzedawane 20 lat temu. Chodzi mi o to, że średniej wielkości cebulka przybyszowa potrzebuje 3-4 sezony normalnej uprawy w ziemi, by zakwitła. Może więc po zaprzestaniu dostarczania tego magicznego środka, który sztucznie przyspiesza dojrzewanie cebulki i wymusza jej kwitnienie, ta zwyczajnie cofa się w rozwoju i wraca do swojego naturalnego wieku? A może jest już tak zdegradowana, że zamiera?
Sama mam ten problem: na 100 cebul może zakwitnie mi 10...
Ja z lenistwa swoje uprawiam w koszykach i wykopuję co drugi sezon, ale i tak ich rozwój jest dużo gorszy od cebulek uprawianych bez ograniczeń, "na wolności", jak to robiła moja mama.

AniaR wrote:

U mnie rozkwitł tulipan turkiestański:



i wcześniaczki:

Aniu, piękne zdjęcie. Jeśli odziedziczyłaś ten ogród - pozazdrościć.
Co do tulipanów, to o ile marny wzrok mnie nie zawodzi, są tam chyba same apeldoorny, czerwone żółte i kombinacje tych barw. Apeldoorny są nie do zdarcia, nawet i współcześnie potrafią bez wykopywania kwitnąć co najmniej kilka sezonów. Cóż, ja mam chyba źle w głowie, bo takie lubię najmniej.
Lubię strzępiaste, papugi i ewentualnie liliokształtne, no po prostu same trudne osobniki.
A dla równowagi psychicznej - botaniczne.

To sztuczne pędzenie dotyczy zresztą nie tylko tulipanów i nie tylko cebul, sadzonki różaneczników też tak są "pompowane". Ale to temat na inny wątek.

Łatka wrote:
Aniu piękne te tulipany, może wiesz jak się nazywają?

Przeglądam wątek tulipanowy i zachwycam się waszymi tulipanami...

Uwielbiam tulipany. Teraz codziennie denerwuję się bo kolejne padają, wyżerane przez nornice. Kilka skupisk tulipanów, które jeszcze ocalały próbuję ratować, nakładam wiadra z odciętym dnem na głębokość 15-20cm. Zobaczymy, może coś ocaleje. Niedaleko tulipanów są lilie, tylko czekam, kiedy się do nich dobiorą...

Ale wracając do tematu tulipanów, mam już opracowane wysadzenia na nowy sezon.
Będzie duużo botanicznych, dawno temu się w nich zakochałam i liliowych, w kolorach bieli, fioletu i różu.

A może to jest ten?
Nr 1
Tulipan niski 'Samantha'
Tulipa humilis 'Samantha'
'
Grupa 15 - tulipany botaniczne
Albo ten
Nr2
Alba Coerulea Oculata'
Zdjęcie do opisu nr 1 pochodzi ze strony
Alegro

Łatka wrote:
Zdjęcie pokazałam takie, jakie było pod ręką, bez przeczesywania dysku z fotografiami. Faktycznie są widoczne na nim głównie żelazny zestaw nie do zdarcia, który moja mama traktowała jako tło dla tych rodzynków, czyli liliokształtnych, strzępiastych, papuzich i pełnych - jeśli chodzi o odmienną budowę kwiatu i kształt płatka, były też rarytasy o tradycyjnym kształcie płatka. Trzeba też pamiętać, że te żelazne są wczesnymi odmianami, a te rodzynki i rarytasy są późniejszymi, albo znacznie późniejszymi, więc nie będą one widoczne, bo są jeszcze w pąku. No i ostatnia sugestia: proszę, przypomnij sobie, co było dostępne w ogrodniczych sklepach 30-20 lat temu, bez kupowania z katalogów wysyłkowych. Dzisiaj, gdy się na nie patrzy, to szału nie ma. Ale dla częściowego uzupełnienia obrazu - kilka późniejszych, gdy zaczynały kwitnąć późniejsze już tulipany.

Łatka wrote:
Różanecznik - faktycznie ostatni kupiony zdechł: jeszcze nie szukałam w korzeniach przyczyny. W budlejach zaś, ku mojej zgrozie odkryłam, że nie zostały zdjęte z korzeni włókninowe mini-doniczki o średnicy 5cm, w których krzaczki zaczynały, tylko z tą włókniną zostały włożone do większej doniczki. No to jak to ma rosnąć, skoro nie może rozwijać korzeni?

Bogusiu dziękuję to będzie Tulipa humilis Samantha, poszukam go jesienią. Jeszcze jakieś wczesne mikruski botaniczne o wąskich liściach by mi się przydały, posadziłabym koło kocimiętek, które później się wylewają.
A Alba Coerulea Oculata ma białe kwiatki z niebieskawym środkiem, te mam jeśli nie okażą się pomyłką

Tak, to Samantha, Tulipa humilis, czyli - niziołek z rodu niziołków.
Sprowadzone bodaj dwa lata temu z Holandii, nawet nie sprawdzałam, jak się mają. Późniejsze trochę są.

Aniu Rysiowa, ja doskonale pamiętam, jak to było 20-30 lat temu, ba, pamiętam, co i jak rosło w ogrodach pół wieku temu, choć panienką będąc stroniłam od robót ogrodowych, jak mogłam.

W żadnym razie nie było moim zamiarem deprecjonowanie ogrodu Twojej mamy, przeciwnie, podziwiam i zawsze podziwiałam ogrody kwitnące "wbrew okolicznościom". To resztki niemieckich nasadzeń, przeważnie drzew i krzewów ozdobnych, które zachwycały mnie jako nastolatkę sprawiły, że teraz upycham tak gęsto na kawałeczku mojej ziemi.

Odnośnie rododendronów chodziło mi głównie o to, że są sprzedawane z milionem pąków kwiatowych, a potem muszą zbierać siły dłuższy czas, by zawiązać pąki w kolejnych latach. Takie krzaczuszki w pięciolitrowych czy nawet mniejszych pojemnikach nie powinny tak się wysilać, a doprowadzane są do bycia "bukietem kwiatów" raczej niezbyt naturalnie.
Mam zbytnią skłonność do dygresji.
Wróćmy do tulipanów.

Fusillier, ten kolor lubię.



Pierwszy Exotic Emperor, podparty patykiem, bo jakaś włochata łapa po nim przeszła.

A ja się chyba wyleczę z tulipanów w gruncie .
Co to ma być ?
Przecież nie od dziś nie wykopuję cebul .
To czemu pąki kwiatowe znikły w wielu ?


Cały rząd tych z 10 szt ,może więcej ma tylko liście .
Ale,ze 3 ma pąki .
A to kolejne w innym miejscu .


Zostaną tylko w doniczkach .

Łatka wrote:
Aniu, Twoje dygresje są urocze, nie wyzbywaj się ich. I przepraszam Cię. W prawdzie kwiatek nie jest ani postrzępiony, ani papuzi, za to szczery