Forum Ogrodnicze Oaza

Snigdha wrote:
Jeśli rozbudziłam nadzieję, że posiadłam cud eliksir powodujący zmartwychwstanie gnijących irysów, to muszę rozczarować wszystkich.
Zwyczajne, dostępne w handlu specyfiki. Był podkorzeniacz, co to w naturalny sposób miał dostarczyć mikrobów pożytecznych, a te z kolei miały przysporzyć kłączu burzy pięknych, jędrnych, wijących się korzeni. Potem był Previcur Energy, co to grzyby zabija (pewnikiem działanie podkorzeniacza skasował unicestwiając grzybki pożądane) i ma rzekomo właściwości biostymulujące.
W każdym razie: trup jest tylko trupem i cudów ni ma, przynajmniej w irysowych kłączkach. I mój "Guy" raczej już parasola nie otworzy wygląda na poległego. A tak ładnie przez dwa lata rósł wstecz.

Irysy sadzę w następujący sposób: Wykopuję rowek na głębokość ok 30cm wewnątrz kórego usypuję kilkucentymetrowy wał z piasku. Umieszczam na nim kłacze a korzenie równomiernie rozkłądam po bokach. Przysypuję je ziemią, a na koniec piaskiem tak by pokrył kłacze centymetrową wartswą. W ten sposób tworzy się doskonały drenaż, który izoluje kłącza przed stagnującą wodą. Dodatkowo piasek bardzo szybko się nagrzewa, osusza podstawę rozety i zapobiega zagniwaniu kłączy. Na rabacie posadzone w ten sposób nie zaobserwowałem żadnych oznak zgnilizny.Być może znaczenie ma również to, że piaszczyste wyspy upodobały sobie mrówki, co może wpływać na korzystny skłąd fauny i flory glebowej. Irysy posadzone zaś w gliniastej ziemi mimo stosowania fungicydów, Topsin, Miedzian, zaczęły chorować. Kilka zagniwających kłączy natychmiast wyjąłem z ziemi, oczyściłem z zainfekowanych tkanek i potraktowałem roztworem Cloroxu. Rozłożyłem je w ażurowej skrzynce i wystawiłem na działanie słońca. To naprawdę przynosi pozytywny skutek. Stare korzenie w części zaschły, pojawiły się za to kły młodych przyrostów. Do jesieni zdążyły już się ukorzenić i doskonale przetrwały zimę. .

Znajomi stosują też Acze do smarowania ran po wycięciu kłączy.Ja mając piaszczystą ziemię i w żadnym przypadku jej nie wzbogacam o ten składnik. Mam problem natomiast z uciekaniem składników odżywczych i sukcesywnym ich dostarczaniem W ubieglym roku podsypywałam substralem w kulkach o przedłużonym działaniu

ewa f wrote: A czy składniki odżywcze z tych kulek są uwalniane, jeśli podłoże jest suche? Jakie są Twoje doświadczenia?

Te kulki to się nie rozpadają, ale w pojemnikach też nie , ale przyrosty byly ładniejsze tam ,gdzie podsypałam

Mam ciężką glebę, więc dla irysów obowiązkowo rozluźnianie podłoża.
Robię podwyższoną rabatę, którą chcę wypełnić kompostem i piaskiem. Rodzimej gleby chyba nie warto dodawać, bo to glina.
W jakiej proporcji zmieszać kompost z piaskiem, planowałam pół na pół. Dzisiaj oglądałam różne piaski w celach zakupowych. Który jest lepszy: biały, tzw.ostry, czy żółty?

Cześć Fafka,
Ja bym chciał mieć taką glinę jak masz Ty w swoim ogrodzie bo u mnie to czarny piach klasy VI.
Więc ja kupuje glinę oraz substrat torfowy najlepszy PASŁEK ph 5,5 - 6,5 i mieszam 3/4/3


Dzisiaj sadziłem najnowsze perełeczki z Australii (mniam mniam)własnie na takiej rabacie.
Pozdrawiam Robert.

Irysek Robert wrote: Dobrze rozumiem, że ta ostatnia trójka to piach?

Jeśli to jest przepis na ziemię dla takich perełek, to bardziej pospolite irysy poczują się nobilitowane.

Jeżeli nazwać czarną ubogą ziemię jako piach to tak.
W Twoim przypadku dodałbymm żółtego piachu, jest lepszy od białego (kwarcowego przypuszczam).

Fafka ! Ja też bym nie zrezygnowała z tej gliny Kompost, jeżeli jest nieprzegnity, to słabo się w suchym piasku rozkłada.Jak ja polożyłam kiedys na rabacie nawóz bydlęcy , to 5 lat wykopywałam nie przegnitą słomę. Oczywiście to nie było pod irysy

Dzięki za rady. Żółty piach to nawet u nas tańszy jest, a gliniastej ziemi pod dostatkiem, to w takim razie dodam. Kompost mam przerobiony, więc ten akurat powinien być idealny.

To może jeszcze ktoś napisze o warunkach uprawy bo w poprzednim roku u mnie sporo irysów nie kwitło.

Wszystko o uprawie irysów znajdziesz tu:
irysek.com/index.php?option=com_content&...rticle&id=3&Itemid=4

Widzę że przy odświeżaniu nasadzeń irysów, które się nadmiernie zagęściły popełniłam kilka błędów. Posadziłam kłączem w stronę północy a nie południa. Przesadziłam zbyt późno, bo w październiku. Trzecia sprawa to nadmiernie rozrośnięte tuje za bardzo je zacieniają. A po czwarte zagnieździło się tam jakieś płożące zielsko, które ciężko wytrzebić pomimo pielenia. Jednym słowem rabata do poprawki.

Bozi wrote:
dosłownie w biegu:
- na naturalnych stanowiskach irysy absolutnie nie chcą się jakoś stosowac do tej żelaznej ponoc zasady ogrodniczej, także nie przejmował bym się tym zbytnio
- wbrew pozorom, irysy ciepłolubne to jedne z niewielu bylin które w ogóle dają rade 'pod tujami' i im podobnymi koniferami, zamieniającymi okolice w obszar półpustynny
- znam rabatę z kwitnącymi irysami pod tujami i cyprysami, gdzie padło już chyba wszystko co żyje, poza kielisznikiem zaroślowym (powojowate)
Pozdrawiam

Nie znam się zupełnie na irysach, na swojej działce mam dosłownie jedną sztukę w kolorze brązowym. Jadąc codziennie do pracy rowerem podziwiam podmokłą nadmorską łąkę pełną kwitnących dzikich irysów. Przepraszam za jakość zdjęć, bo robiłam je telefonem. Jako że łąka jest podmokło-bagnista robiłam zdjęcie ze sporej odległości, a później przybliżyłam obraz:


A tu z bliska:

To może jako ciekawostkę pokażę mojego jesiennego Irysa. Jesiennego bo powtórnie zakwitł jesienią.
To fotka z 8 pażdziernika, a kwitł do końca miesiąca,

Niewiele dzieje się w irysowym wątku, więc pokażę moje sieweczki. Są to siewki iryska sdb . Kiedyś Robert P. napisał, że przyspieszony siew wpływa decydująco na pierwsze kwitnienie siewek. Posiałam eksperymentalnie kilka nasion pod koniec listopada. Wzeszły dotychczas 3 siewki. Rosną ładnie ale myślę, że brak słońca też im nie służy- mogły być bardziej krępe.