Forum Ogrodnicze Oaza

...widziana w Chorwacji

Polystichum lonchitis to jeden z ładniejszych paprotników. Rośnie głównie w Tatrach na zacienionych stokach i wśród skał wapiennych, czasem w ich szczelinach. Często wystepuje razem z innym krajowym paprotnikiem (mamy ich raptem trzy) Polystichum aculeatum. Podłoże próchniczne o odczynie obojętnym.
Bardzo ładna paproć ale niezbyt łatwa w uprawie.

Nasza najmniejsza paproć, Woodsia alpina podawana zaledwie z kilku stanowisk w kraju. Nie występuje praktycznie w uprawach ogrodowych a nawet w ogrodach botanicznych. Rośnie wyłacznie w górach w szczelinach skał.

Druga i ostatnia krajowa Rozrzutka, Woodsia ilvensis. Typowo skalna paproć. Rośnie w szczelinach skał, w Polsce jest to andezyt i granit, w kwaśnej ziemi i na półcienistych stanowiskach. Spotykana w kolekcjach i dość łatwa w uprawie. Jedna z moich ulubionych małych skalnych paproci.

Dobrze znana i popularna paproć Phyllitis scolopendrium rosnący na wapiennych skałach w okolicy Wolbromia na Jurze. Paproć o dużej tolerancji co do podłoża i stanowiska. W jaśniejszym stanowisku liście wznoszą się do góry by chronić się przed nadmiarem światła, w bardziej cienistym wykładaja się na ziemi by je "łapać" Jak widać z upodobaniem kolonizuje szczeliny skalne. Na tym stanowisku rosną go tysiące zwisając ze skał. Zaplątał sie też między nimi i Polystichum aculeatumktóry lubi podobne warunki.

Larix wrote: Na czym polega ta trudnosć? Napisz proszę (może w nowym wątku, żeby tutaj toku "opowieści" nie zakłócać).

Może jednak w tym wątku na przykładzie Polystichum lonchitis o tym dlaczego niektóre rośliny z natury nie chą rosnąć w ogrodzie. To paproć rosnąca w górskich lasach, zwykle powyżej 1000 n.p.m. Jest tam inna średnia temperatur i opadów. Snieg okrywa rośliny grubą warstwą ponad dwa razy dłużej niż na nizinach chroniąc je tym samym przed zimnem i wysuszającymi wiatrami. Latem temperatura jest niższa i rośliny nie cierpia od upałów. Mówiąc najkrócej górskie rośliny zwykle w naszych ogrodach zima maja za zimno a latem za gorąco. Uprawa niektórych jest wręcz niemożliwa np. Eritrichum nanum czy Ranunculus glacialis. Poza tym niezwykle istotna jest kwestia podłoża. Dla Polystichum lonchitis proponuje przynieść ziemi z lasu gdzie rosną świerki lub jodły i znależć mu chłodne i cieniste miejsce w ogrodzie. Należy pamiętać że rośliny skalne, w tym paprocie, nie rosną w miejscach gdzie zalega woda. Podłoże powinno być więc zawsze wilgotne lecz nie mokre. Najlepiej gdy rosną na podwyżeniu lub na stoku. Powodzienia i sorry za przydługi wywód.

Polecam świetne rady dotyczące uprawy różnych roślin i ciekawe spostrzeżenia o podłożach i stanowiskach które napisał mój przyjaciel. Są dostępne na stronie: www.alpines.home.pl/p/Joomla/

To dalszy ciąg zdjęć roślin w naturze.

Cystopteris fragilis

Dość łatwa w uprawie i wręcz ekspansywna mała paproć skalna. Rosnie zwykle w szczelinach skał wapiennych w półcieniu. Swoją urodę zachowuje jednak tylko do połowy lata, później jej liście tracą swój urok.

Ktoś wspomniał o paprociowym wąwozie. Takie rozwiązania były stosowanie w Anglii w czasie tzw. Victorian fern craze czyli szaleństwa paprociowego. To ciekawy okres olbrzymiej popularności paproci na wyspach i zasługuje na dłuższą opowieść.
Tu pokaże naturalny stok takiego wąwozu zasiedlony Polypodium vulgare i Asplenium trichomanes. Może kogoś zainspiruje

Trzy paprocie w jednym rosną domku

Ulubione miejsce paproci skalnych, szczelina gdzie przez setki lat zgromadziło się podłoże. Zalety to brak konkurencji, brak zamakania i tzw. "zimne stopy" gdyż duża skała, której tylko część wystaje z ziemi, daje im chłód w czasie upałów.

Larix wrote: Pytałam, bo P.lonchitis uprawiam od kilku lat i trudnością uprawy nie różni się moim zdaniem od innych paprotników - które są wyjątkowo wytrzymałymi roślinami (setiferum, acrostichoides, munitum, braunii, polyblepharum). No chyba że mam jakiegoś farta (odpukać, niech trwa).

No to już wiem skąd pochodzi moje Athyrium filix-femina

Paproć na leśnej skarpie



Paprocie wśród młodych dębów

A to mały fragmencik mojego pobliskiego lasu



czy to też Athyrium filix-femina ?

Zobaczcie, jak natura pięknie komponuje rośliny!
Dwie paprocie koło siebie, a jak ślicznie razem wyglądają i się uzupełniają
Delikatne, ażurowe listki obok masywniejszych, żłobionych pionowo, podobnych nieco do liści hosty, a wszystko na tle skały...

dala wrote:
Rzeczywiście piękna kompozycja, chociaż ciemiężyca ( ta hostopodobna) to nie paproć.

Pola42 wrote:
Chciałabym Cię pocieszyć, ale co to za radocha, że u mnie też obraz nędzy i rozpaczy.
Może im trzeba taką piękną paproć dla towarzystwa posadzić. I jeszcze dodać te skały i ten klimacik...

Z dzisiejszej wycieczki do lasu... niestety robione komórką i jakość kiepska