Forum Ogrodnicze Oaza

Marysiu dziękuję za kolejną porcję egzotyki którą mogłam dzięki Tobie obejrzeć a Rh marznie nieprawdaż

Misiu, Celinko - dziękuję za miłe słowa. Jakoś bardzo ciężko idzie mi pisanie tym razem - wszędzie mam zaległości . Nie wiem za co brać się najpierw i tak miotam się między domem, ogrodem i
Okazuje się, że oni tam niżej nie mają tak zimno. Tylko szczyty zawsze ośnieżone. A te skały pięknie błyszczą - mają domieszkę miki? To łupki? Nie znam się, muszę gdzieś doczytać co tak sprzyja rododendronom. Wilgoci jest sporo w powietrzu. Poranki cieszyły nas słoneczną pogodą, ale w miarę upływu dnia napływały chmury. Czytałam w przewodniku, że Rh rośnie do 5 000 metrów - tyle, że wyżej jest karłowy

P.S. Zajrzałam tutaj: pl.wikipedia.org/wiki/Geografia_Nepalu
aby poczytać o skałach i glebie w Nepalu - zwróciłam uwagę, że nie ma ani słowa o Rh

Następne dwa dni spędzamy w Nepalskim Parku Narodowym - Chitwan ( co znaczy „gorący las” i jest tam zdecydowanie cieplej niż w górach ) . Większość drogi przespałam – zdjęcie robione z wnętrza samochodu pokazuje też bardzo ciekawą flagę nepalską, która nie jest prostokątna



Park zwiedzamy płynąc canoe i pieszo – tropimy mieszkające tam zwierzęta...

– hiacynt wodny



– to nie są nasze bociany , to asian openbill

- nie tylko dzieci i ptaki ciągną do wody...

– tropy zwierząt odciśnięte w błocie...

– nosorożec, jest niebezpieczny, obserwujemy go starając się by nas nie zauważył

Wracamy obok farmy gdzie mieszkają słonie – zajmuje się nimi tutejsza armia. Na słoniach patrolują park, chronią zwierzęta przed kłusownikami.

a, co oni robią temu ..."słoniu?" ( jak; "temu misiu oczko..." ) …

– pedicure
Ulicami obok samochodów wędrują...



A przy naszym hotelu ładne pnącze

Następnego dnia wstajemy o świcie, aby podglądać ptaki. Niestety nasz aparat nie przybliża na tyle, aby pokazać co widzieliśmy – a było ich sporo różnych, też zielone papugi
Kilka porannych widoczków










Czuję się jak na wakacjach
No dobra, to teraz my też pojeździmy trochę na słoniach

– tak wsiadają turyści

– ja się lokuję

– jedziemy





– czyja to budowla? Termity?

– a tu kto się ukrył?

– pasący się nosorożec. One są przyzwyczajone do słoni, nie czują się przy nich zagrożone, nie próbują uciekać, czy atakować.



Spotykamy w lesie nepalskie kobiety.



A na koniec dzisiejszej relacji takie kwiatki:







I...




Dobranoc

Marysiu piękny kolejny dzień a kwiaty może hibiskusy tamtejsze

tak, to tamtejsze. Mnie szczególnie podobał się ten z drugiego zdjęcia - taki postrzępiony i pokręcony.

Marysiu ale ja bym nie usiadła na słonia...

Marysiu,zazdroszczę Guilinu! To moje marzenie.
I zazdroszczę spotkania nosorożca w Chitwan Park. My nie mieliśmy takiego szczęścia. Ani do kwitnących rododendronów w Himalajach. W jakim miesiącu byliście?

Misiu, Ula - witam, tak szybciutko tylko Was . Dzisiaj cały dzień w ogrodzie, jakoś ciężko mi się pisze . Ula - byliśmy 15 kwietnia - 6 maja, niedawno wróciliśmy.

Witajcie w Nepalu, po krótkiej przerwie. Nawał zajęć nie pozwala mi się skupić na pisaniu .
Wracając do przejażdżki na słoniu – Misiu, też trochę się bałam, szczególnie, że siedzisko jakby przechylało się na jedną stronę i byłam przekonana, że spadniemy. Podczas naszej przejażdżki zdarzyła się przygoda - jacyś inni turyści spadli i my oglądaliśmy ich ponowne wsiadanie w lesie, bez platformy .
Poza tym przedzieraliśmy się przez jakieś kolczaste krzewy, co nie było bezpieczne – kolce wbiły się nam w ręce .
Słoń kroczy dostojnie, powoli, ale gdy schodzi do rzeki lub wspina się na skarpę – siedzisko przechyla się niebezpiecznie... I poręcze siedziska uderzają o żebra, i jak się siedzi z przodu – to wachlując uszami wali nas po nogach, a jak z tyłu – to trzeba uważać na jego ogon…



Nasz dwudniowy pobyt w parku skończył się zbyt szybko – droga powrotna do Katmandu trwała cały dzień – stan nawierzchni nepalskich dróg ,hmm, no cóż, cieszę się, że w Polsce mamy tak doskonałe
Malownicza za to była bardzo – prawie cały czas droga wiła się wzdłuż przełomu rzeki. Siedziałam sztywno wyprostowana i zastanawiałam się kiedy stoczymy się w przepaść A przed wjazdem do stolicy dłuuugi korek. Zmęczeni dotarliśmy do hotelu a tam … ani światła, ani wody nie było. Przerwy w dostawach prądu to nepalska codzienność, ale spójrzcie na tą plątaninę:





Myślę, że tamtejsi monterzy nie zadają sobie trudu dochodzenia gdzie biegnie jaki kabel – po prostu dokładają następny.

Kolejne dni spędziliśmy na zwiedzaniu okolicznych zabytków w Bhaktapur, byłej stolicy położonej 20 km od Katmandu i w Patan, właściwie już wchłoniętego przez metropolię.







Studnie do tej pory używane i obiekty do zwiedzania - kąpielisko byłych żon władców …





z ciekawym kranem - figura łączy w sobie wizerunki kozy, kobry, krokodyla, słonia … i co tam jeszcze?



Inne detale – paw, rzeźbiona brama…

Handel uliczny





Uliczna wytwórnia ceramiki, naczynka na jogurt są traktowane jako jednorazowe…



w workach gotowe wyroby, ta sterta usypana… do lub po wypaleniu?

Ich ołtarze, figury bogów…


– sznury z kwiatów nagietków I aksamitek to ich modlitewne dary



– tu nie wolno nam było wejść, wstęp tylko dla wyznawców

Wozy do uroczystych obchodów - objazdów...



I jak dla mnie najmniej przyjemne obrazy, cóż życie jest krótkie… Ich odmienne obrzędy związane z pochówkiem zmarłych, kremacja...



Potwornie brudne okolice tych miejsc – czy to dobrze, że przez ekran monitora nie przenosi się tez zapach?





A teraz taka ciekawostka
– sprytny sposób noszenia na głowie – tragarze podczas trekkingu też tak nosili bagaże

W ostatni dzień, niedzielę wybraliśmy się do świątyni buddyjskiej Monkey Tample



– dlaczego małpia?

– może dlatego, że jest ich tu pełno i czują się jak u siebie



Ze wzgórza piękny widok na miasto



W relacji z Chin pisałam o licznych przykładach wykorzystania bambusa. Czytałam w przewodniku, że doliczono się ponad 50 rzeczy – które są z niego zrobione. Tutaj zdjęcie jak budują wieżę – rusztowanie mocowane w otworach



A tego co zobaczyliśmy nad rzeką, nie odda żadne zdjęcie



- ściek, wysypisko śmieci, szczury i świnie – to dopływ Gangesu – święta rzeka. Hmm, jakoś hasło „ chodźmy nad rzekę” – przestało mi się miło kojarzyć.

Ale żeby nie było tak nieprzyjemnie ostatnie chwile w Katmandu spędziliśmy w pięknym ogrodzie.















– niesamowite było to pnącze wczepione korzonkami w murki, nie wiem co to?

Wiele krajów wspiera finansowo biedny Nepal – ten ogród został odrestaurowany dzięki pomocy Austrii, autostradę do Bhaktapur budowali Japończycy, a odbudowę Bhaktapur po trzęsieniu ziemi sponsorowali Niemcy.

Lotnisko – niewielki budynek



I zieleń przy nim

Piękne... A niektóre zdjęcia naprawdę cudne. Czekam na więcej

Marysiu dziekuję...ale rzeka Ganges brr

Marysiu... bardzo Ci dziękuje, że mogłam poniedziałek zacząć tak przyjemnie zwiedzając Nepal z Twoją opowieścią

Marysiu, tak miło zaczęłam ten tydzień. Twoje opowieści z wypraw i te zdjęcia - i nieśmiało proszę o więcej.

Wreszcie i ja mogłam wybrać się na wspaniałą wycieczkę pod Twoim przewodnictwem, Marysiu, za co Ci serdecznie dziękuję.Wiem, że takie opowiadanie i wstawianie fotek to złodziej czasu ale za to ile sprawiasz nam radości

Marysiu przebyłam przepiękne dwie wycieczki dzieki tobie... nie ma słów pochwały dla twojego reportażu ....Chiny Nepal nigdy tam nie będę ale dzięki twojej relacju przeżyłam piękne popołudnie choć deszczowe.. Pięknie opowiadasz o swoich przeżyciach i pobycie...