Forum Ogrodnicze Oaza

Dzięki Wam skrzydła mi urosły

Kasiu obraz zostanie w stanie obecnym.
Z tym, że oczywiście dodam podpis wedle sugestii Janusza
A na wypadek spełnienia się Januszowych przepowiedni zawczasu obiecuję po obrazie
Alu duża

Mamma wrote:
Nie pamiętam w którym wątku już widziałam ten obraz oraz ten przedstawiający dłoń - pomyślałam wtedy "ale ma kobieta talent". Maluj jak najwięcej i pokazuj nam więcej

Ta zima jest... nie wiem co napisać bo jakaś tęsknota czy może raczej wspomnienie lat minionych mnie dopadło. Przed oczami staneły mi te zaspy równe z płotem i ja mierzący je gdzie jest najgłębiej . Takiego śniegu już nie ma, no może na południu ,u mnie nie

Ninia dziękuję

Adamie, dokładnie to samo odczucie mi towarzyszyło, gdy malowałam każdą z tych zim Ogromnie się cieszę, że udało mi się to przekazać w tych pracach

Do kompletu zim brakuje mi jeszcze jednej zimowej scenerii. Takiego mrocznego, nocnego, cichego lasu i zagubionej w nim małej chatki. Ostoi z której okien bije ciepłe światło lamp i spokojnie unosi się dym z komina...
Ale do tego musi być odpowiedni klimat, więc...do następnej zimy...

Teraz wiosenne klimaty, choć w mojej głowie już jest lato. Morze...,woda..., zapach wierzb na wydmach i krzyk mew..
.

Mamma wrote: No, temat już masz . Podrzucam tutuł - "Autoportret ze skrzydłami" . Maluj.

Jeżeli kiedykolwiek porwę się na autoportret, to na pewno będzie bez skrzydeł, ale za to na miotle

Mogą być skrzydła stylizowane na miotły

coś na szybko, ale...
temat za ambitny...
i... cierpliwość się skończyła....
zostanie jak jest

Edit. No i jeszcze się położył

Po poprawkach...


Trochę przekłamuje zdęcie, bo kwiaty są bardzo czerwone

Szary i czerwień to jeden z najlepszych zestawów kolorów, bardzo mi się takie zestawienie kolorystyczne podoba i bardzo je lubię. O reszcie się nie wypowiem, bo się nie znam, mnie się podoba.

Cudneeeeeer

Alu Najważniejsze, że się podoba

Moje rysunki są intuicyjne, tworzę jak mi się wydaje. Jak mi nie idzie, to przestaje myśleć a zaczynam czuć.
Nie znam się na tym za grosz

Beatko

Przełamałam się dzisiaj i podłubałam...
Cały czas biję się z myślami..., że robię coś, co jest bezużyteczne i jeszcze zajmuje czas, którego oczywiście ciągle brakuje
Nie lubię marnotrawstwa...

To nie jest bezużyteczne.
Piękno, talent jest potrzebne człowiekowi jak tlen.
Inaczej żylibyśmy jak maszyny.

Czasami mam wrażenie, że tak właśnie człowiek żyje...jak maszyna
Ale jak widać matka natura się buntuje

Ja tez się nie znam i własnie dlatego się wypowiem .
Forma obrazu to prostokąt zbliżony do kwadratu. Kompozycja, mimo iż scena przedstawiona jest we wnętrzu, sprawia wrażenie otwartej ze względu na lekkie przycięcie detali architektonicznych po bokach, przede wszystkim jednak z powodu obecności arkad stanowiących pejzaż w głębi. Ponadto, jest to kompozycja złożona, z kilkoma blado świecącymi latarniami oraz dużą ilością kwiatów na jednym ze stolików, wieloplanowa i raczej rozproszona, choć dążąca do symetrycznego rozstawienia krzeseł (zwłaszcza na pierwszym planie). Układ kierunków w obrazie jest harmonijny i zrównoważony mimo pewnej tendencji do podkreślania kierunków wertykalnych, widocznych głównie w szeregu latarni wprowadzających jasne podziały pionowe oraz lekki rytm.

Januszu
Przeczytałam kilka razy i pozostaje mi mieć nadzieję, że nic złego tam nie napisałeś...