Forum Ogrodnicze Oaza

Ja mam 7 kotów, nie z własnego wyboru, tylko przybłędy, bo ja nie przepadam za kotami. Jednak stale jedne odchodzą za tęczowy most, a inne znowu skądś przyłażą, niektóre w takim stanie jakby przeszły Oświęcim. Niektóre z tych kotów nawet do domu nie wejdą takie są dzikie, ale one pod kołami samochodów nie giną, niestety giną te udomowione, np. przywiezione po 2 latach życia w bloku, bo właścicielka się rozmyśliła , bo jej kot sika. Nie dam rady wyprowadzać 7 kotów na smyczy, bo muszę pracować, między innymi na jedzenie i na weterynarza dla nich. Ja to chyba jestem taki okoliczny przytułek dla kotów.
Mam dwie wysterylizowane młodziutkie kotki, gdyby ktoś chciał przygarnąć - dowiozę na miejsce, nie będzie już musiał wydać na sterylizację. Ja już na głowę dostaję z tymi "kotełami"

Lilith wrote:
Kilka razy się upewniałem czy nie napisałaś tego w Prima Aprilis

Renons co w tym śmiesznego, może powinnam dodać, że nei na ogrodzone podwórko, ale tak puszczane jak to nie raz ma miejsce? Psy luzem czy koty giną na potęgę w męczarniach - tak szczęśliwe koty - przejechane, otrute, pogryzione, z głodu, z wyziębienia. O pogryzieniach przez biegające bez opieki psy nie wspomnę... Ciągle są zdjęcia i próby ratowania takich psów, kotów - a jak coś się dzieje to właściciel często się wypiera, że nie jego kot/pies, by nie płacić np za leczenie. Dlatego umowy adopcyjne są jasne: koty mają być neiwychodzące, psy zaopiekowane, nie w kojcach, na łańcuchach itp. Dobra koniec mojej udzielności w tym wątku, bo ja mam soje zdanie i go nie zmienię

Lilith wrote:
Od kilkudziesięciu lat mam koty (jak pisałam wcześniej, bezdomne), wszystkie dożywały kilkunastu lat i odchodziły w domu (choć mówią, że koty czując, że ich czas się kończy wychodzą z domu i nie wracają). Zawsze były wychodzące. Także te dwie "ostatnie" moje też mają swobodę. Jedna z moich cztery razy zmieniała dom - znalazłam ją we Włoszech (tam trochę pracowałam), potem przeniosłyśmy się do Polski, gdzie czasowo zamieszkałam w jakimś domu, potem zmieniłam ten dom na inny, aby w końcu, po przejściu na emeryturę, wrócić w strony rodzinne. Za każdym razem kotka była wychodzącą. Sama się dziwiłam, że tak łatwo przyzwyczaja się do nowego otoczenia i bez problemów poznaje okolice.

Babcia Ala wrote:
Jakże Cię rozumiem. Mam to samo. Koty goszczą w moim domu tylko dlatego, że stanęły na mojej drodze, a ja nie umiałam takiej bidy minąć i zostawić na chyba pewną śmierć. I co ciekawsze, lepiej byłoby mi bez nich, bo jako, że mieszkam sama, są one moim uwiązaniem i wielokrotnie stałam przed wyborem: wyjazd gdzieś na kilka dni, czy koty? No cóż, wygrywały koty, bo przecież ktoś musi o nie zadbać.
A najciekawsze jest to, że wszyscy moi znajomi są przekonani, że ja je kocham i nie mogłabym bez nich żyć. Oj mogłabym i to jak!

Zefirka wrote:
Akurat!

Byś się zdziwił.

Chyba nie ;> A tymczasem nie zapomnij przygotować talerzyka ze smakołykiem, żeby wstać gdy PanKot zgłodnieje i zawezwie

Ile ludzi tyle zapatrywań na kocie sprawy

To ja mam dobrą a nawet wspaniałą wiadomość . Wróciła po prawe miesięcznej eskapadzie Skarpetka. Ileż ja się nadarłam nawołując ją po jej rewirach ( tak mi się zdaje , że tam chodzi ) . Ludzie patrzeli jak na wariatkę wołającą : Skarpetka kici kuci.
Ponoć jak krzyczałam przy cmentarzu Małżonek mnie słyszał przy domu . Ważne , że kicia usłyszała. Wróciła a od bramki miauczała przeraźliwie. Kilka godzin nie mogła sobie miejsca znaleźć - biegała to do mnie to do męża a to do dzieci. Teraz leży na złożonych dokumentach ( drugie jej imię to Księgowa ) , które ogarniam od dwóch dni . Tak sobie myślę , że jak ona zaginęła przed pożarem ciągnika , teraz wróciła to może ubezpieczalnia da nam w końcu święty spokój i wypłaci odszkodowanie ...i wszystko się ułoży.

Wspaniała wiadomość! Czy ona jest wysterylizowana?

Kasiu, super wiadomość oby i reszta problemów też tak szczęśliwie się rozwiązała

Ewuś
Zefirko wszystkie trzy moje pannice są wysterylizowane. Misia ma teren domu i ogród , Pumcia ogród , magazyny i pole za gospodarstwem, Skarpetka chodzi w stronę sąsiadki ogrodu i pole przy nim i cmentarzu . Taki maja rozkład terytorium. Niestety jest on zakłócany w okresie wiosennym przez przychodzące kocury ,które działają na nerwy moim kotkom.

Popatrz, to moje koty raczej nie podzieliły się terytorium (choć za sobą nie przepadają - nie biją się, ale razem nie sypiają). Co do kocurów: dziwne, ale je tolerują. Jeden wręcz sypia na moim łóżku w pobliżu Małek (kotka, która jest bardzo nieufnym zwierzakiem). Ten jeden sam się zaczął wprowadzać. Raz go wyprowadziłam - o mały włos nie zaznaczył terytorium w kuchni, więc powiedziałam, że ma sobie pójść z domu. Posłuchał, ale dziś znów zawitał.

Florus

Po świętach przywiozłam nowego domownika.
Kociamber 8 miesięcy Ulisess, mega bojący i nieśmiały, mocno niskopodłogowy.Z kotami nie ma problemu za to ludzi się boi.
Jak już się go dotknie to jest marzeniem każdego kociarza. Pokazuje brzuszek, mruczy, Łasi się i barankuje.
Powoli schodzi na dół, ale boi się najlżejszego ruchu. Dziś po raz pierwszy położył się na dywaniku na dole i nie uciekał.


Pierwsze wspólne biesiadowanie z dziś




Miejscówka w pierwszych dniach-szafa

Powoli się przyzwyczai. Jak na razie to jest wszystko nowym dla niego. Potrzeba czasu.

A niedługo będzie "cholera wchodzi pod nogi i chce człowieka zabić! Czemu przestał uciekać?!" =)