Forum Ogrodnicze Oaza

Dostałam od znajomej fantastyczne zdjęcia Kaczki Mandarynki, z Malborka Oto kilka z nich:

Piękne!
Sa też w warszawskich Łazienkach.

Ja też zwykle zaczynam dokarmianie po pierwszych opadach śniegu, ale widzę, że sikory już zaczynają się awanturować. Najbezczelniej siadają na obrzeżu muru i zaglądają w okno. Robiły tak zawsze zimą, kiedy stołówka zaczynała świecić pustkami. Zapasy wprawdzie zrobiłam, lecz nie bardzo chce mi się je jeszcze rozleniwiać. Z drugiej strony aż korci, by już włączyć sobie ten wielomiesięczny film przyrodniczy. Zauważyłam też zięby /łącznie z jerami/.

A czym najlepiej karmić ptaki ?
Jakie zestawy szykujecie na zimę ?

Można zakupić w sklepach, lub najlepiej w necie (taniej) mieszanki dla dzikich ptaków, czyli nasiona zbóż, słonecznika, rzepaku, prosa. Wróble i dzwońce z apetytem jadły łamaną kukurydzę z mieszanki więc w zakupinej w tym roku też jest.

Kosy i kwiczoły lubią przemarznięte jabłka, więc je utykam, gdzie się da. Oczywiście dla sikor i dzięciołów słoninka i nasiona zatopione w tłuszczu.
Kurczę, chyba się złamię i zacznę od jutra...

Kupowałam mieszankę ale te hultaje wybierały tylko słonecznik, więc kupuję słonecznik a oprócz tego pyzy dla sikor. Natomiast mieszankę zalewam stopioną słoniną w doniczce i wieszam do góry dnem na drzewie. Jabłka dla kosów obowiązkowo.

Zdzisława wrote:
Też mnie ręce świerzbią, ale poczekajmy do mrozów.

piku wrote:
I co jaki czas musisz zawiesić nową doniczkę ?
Pytam ,bo jeśli zacznę ,to muszę wiedzieć co ile dni mam pojechać na działkę.
Mam niedaleko ,a nie chciałabym ,żeby sikorka siedziała nad pustym talerzem.

U mnie wystarczyły dwie doniczki na całą zimę , ptaki są wygodne i wybierały najpierw słonecznik z karmnika a doniczki były awaryjnie jak się urlopowałam i nikt do karmnika nie dosypał

"Moje " sikorki już się zimy nie boją

Czy "pyzy" to te kule w siateczkach? U mnie mają wielu amatorów, bo to i wróble się przykolegowały, i dzwońce i kowaliki.

Tak, to te kule w siateczkach do powieszenia na drzewach.

Pecuszek (Phylloscopus trochilus) jest z rodziny świstunek.
W Polsce występuje licznie. Mimo, że jest ptakiem pospolitym, największe liczebności osiąga w zakrzaczeniach na torfowiskach i porośniętych wikliną dolinach rzecznych.
Gniazdo piecuszek zakłada na ziemi lub tuż nad nią w gęstej trawie, w krzewie jeżyny lub maliny. Jest ono dobrze ukryte. Można je spotkać np. na skarpach przydrożnych rowów. Najwięcej jest go w Puszczy Białowieskiej.
Pierwsze piecuszki pojawiają się w kraju w kwietniu, ostatnie przylatują w połowie maja. Jesienne odloty trwają do początku października.
Śpiew piecuszka wiosną jest często słyszany. Piosenka jest krótka, składająca się ze stopniowo opadających dźwięków

Gil (Pyrrhula pyrrhula)



Gil jest z podrodziny łuszczaków. Głos gila
Występuje w północnych rejonach Europy, w północnej Azji aż po Kamczatkę i Japonię oraz w północnej Turcji i Iranie.
Występuje w borach szpilkowych i mieszanych z gęstym poszyciem. Poza tym zakrzewione parki, sady i cmentarze.


Samiec ma szyję, pierś i brzuch jaskrawoczerwone, a samica te części ciała ma szarobeżowe.


Gil ma czarną czapeczkę na głowie, czarny ogon i skrzydła oraz niebieskopopielaty grzbiet. Przez skrzydło biegnie jasna pręga, jasny jest również kuper.


Jest nieco większy od wróbla. Osiąga średnio: długość ciała ok. 17 cm, rozpiętość skrzydeł ok. 27 cm i wagę ok. 25 g.


Gil gniazdo zakłada w gęstwinie gałęzi świerkowych lub skupiskach jałowców, budując je z drobnych gałązek, korzonków, mchu, trawy i liści. W sezonie lęgowym (maj-lipiec) wyprowadza dwa lęgi.


W Polsce gil jest ptakiem niezbyt licznym lęgowo i zimującym. Dopiero na jesieni pojawiają się gile z północy, gdzie zima jest zbyt surowa i do kwietnia w naszych lasach, parkach i ogrodach jest ich dużo. Gil jest gatunkiem chronionym.

Dziś była piękna pogoda, więc poszłam na spacer do parku. Miałam nadzieję "ustrzelić" jemiołuszki, a "ustrzeliłam" dzięcioły.
Przedstawiam więc dzięcioła średniego (Dendrocopos medius)



Zamieszkuje zachodnią, środkową i południową Europę.
Jest mniej pospolity niż dzięcioł duży. Spotkać go można w całym kraju, prócz wyższych gór.
Na wschodzie najczęściej spotykany na południu Mazowsza, na Podlasiu i Wyżynie Lubelskiej, rzadziej na Wyżynie Małopolskiej i w Podkarpaciu.



Na głowie czerwona czapeczka, czarny wąs niepołączony z nasadą dzioba, spód ciała czarno kreskowany, podogonie bladoróżowe.
Dziób dość słaby, dlatego potrafi wykuwać dziuple tylko w próchniejących konarach.
Mniejsze od dzięciołów dużych (Dendrocopos major), do których są najbardziej podobne. Jest wielkości szpaka.







W Polsce objęty ochroną gatunkową ścisłą.

Jakiś czas temu, kiedy było kilka dni mrozu, wystawiłam karmniki. Żałuję, bo pogoda wiosenna, ale sikorki się cieszą

Marysiu ,objaśnij proszę jak działa to drugie pudełko- czy w środku widzę butelkę?