Forum Ogrodnicze Oaza

artam wrote: To się nazywa magia ekranu
Widzę, Beato, pasję kolekcjonerską... i też podejrzewam o kokieterię

A ja chyba mam różane skojarzenia co do Twojej osoby...

Nowy wątek bardzo ciekawie się zapowiada,piękne widoki pokazałaś,będę zaglądać. Na pewno na "coś" zachorujesz....cudów nie ma

Och! Wspaniale zapowiadający się nowy wątek, cudny ogród... znakomite, interesujące, przyciągające pióro!
Może znowu zacznie mi się chcieć rozmawiać

Póki co, śledzę poczynania i z zainteresowaniem czytam...
Pozdrowienia!

Beatko
Pozwól, że dołączę do grona Twoich gości.
Wątek zapowiada się bardzo ciekawie

Fajnie się czyta i miło ogląda . Dziękuję za okoliczne widoczki i zajawki ogrodowe , będę wpadać bo to pocieszające że nie tylko ja nie pragnę wymuskanego ogrodu porośniętego rarytasami
A na nazwę tej zatonęła w odmętach rzeki zapomnienia chętnie poczekam bo trafiła taka bezimienna do mojego ogrodu

Witam wszystkich razem i każdego z osobna, lekko spanikowana, że wyzwanie może mnie przerosnąć. Intencje jednak mam szlachetne, zatem jakbym gdzieś, tenteges, coś pominęła, to tylko nieszczęśliwy przypadek i zawsze można mnie przywrócić do pionu
Sprostuję najpierw kwestię pierwszej miłości- każda jest pierwsza i żadna nie jest ważniejsza od innych Pierwiosnki są tylko pierwszą, którą zaczęłam prezentować.
Druga rzecz- szersze plany. Cóż, ja wiedziałam, że tak będzie
Ogród jest od... dawna, tyle, że lata całe był warzywniko-zielnikiem. Jakby to nie zabrzmiało dziwnie, rośliny ozdobne w ogóle mnie nie kręciły. Odziedziczyłam, co prawda, po byłym właścicielu przedogródek z różami i liliami, ale w imponującym tempie doprowadziłam go do ruiny, a potem nicości, co tylko przekonało mnie, że obrałam słuszną ścieżkę- żadnych kwiatów
Zaczęło się zmieniać dopiero koło siedmiu, może ośmiu lat temu, popłynęłam równo i teraz ogroduję w rozkroku, a nawet w
rozdarciu Wszystkiego przybywa a z niczego nie potrafię zrezygnować.
Trudno powiedzieć, jak duży jest ogród, bo już dawno wypłynęłam poza jego ramy, upychając zielsko gdzie się da.
Znalazłam takie, dość straszne foty, pokazujące całość ogrodu zasadniczego. Trzeba sobie to złożyć w całość od lewej do prawej
















Za nim, na horyzoncie zdjęć, jest łąka, którą próbowałam zaanektować na swoje potrzeby ale rozum mi wrócił i dotarło, że władza człowieka nad naturą jest czysto hipotetyczna. To nie znaczy bynajmniej, że się tam nie pcham- rosną tam różne takie, które się pojawiły a nigdy nie będą w pierwszej lidze, natomiast nie stanowi im nadrzeczna wilgoć: krzewuszki, żylistek, korkowiec, wierzba smocza i trochę róż botanicznych.
Boszsz, strasznie ciężko mi to wszystko opisać tak, żeby było zrozumiałe- umysł mam raczej humanistyczny i pojęcia wschód, zachód&company, tudzież miary odległości powodują u mnie ból między uszami
Poza zasięgiem widzenia jest także tunel foliowy. Nie sugerujcie się tym czymś malutkim, które na fotce występuje- ta szklarenka to tylko oddział pogotowia dla roślin, pomidory, kolejna moja miłość, są gdzie indziej.







cd nastąpi

Widzę tylko pomidory , szerszych planów nadal brak

Gdzieś je zeżarło, mam nadzieję, że teraz są

O ret coś jak u Nowinki zero trawnika , podziwiam i gratuluję ujarzmienia takiej przestrzeni

No no, ciekawie się zapowiada.

Imponujące bardzo, tyle zieloności tak ściśnięte jakby u Ewy Nowinki jak wspomniała Wiesia.
Czekam na kolejne miłości, bo do tej pory wymieniłaś tylko dwie

Z wrażenia zapomniałam odpowiedzieć Bozi Nigdy dotąd nie widziałam pędzonych pierwiosnków Siebolda, co nie znaczy, że ich u nas nie ma. O ile wiem, w Japonii, gdzie są bardzo popularne, robi się to a w końcu mieliśmy być drugą Japonią Normalnie, one u nas zimują bez większych problemów.Gdybym miała do czynienia z pędzonym, trzymałabym go na nieogrzewanym oknie,żeby miał jak najwidniej i jak najchłodniej. Po kwitnieniu powinien zacząć zanikać i pojawić się dopiero w przyszłym sezonie, więc nie ma potrzeby panikować,gdy nagle przestanie być widoczny. W tej fazie można go też przesadzić do ogrodu, najlepiej trochę głębiej niż rósł dotąd- one to lubią.

Wracając do ogrodu, trawnika tam faktycznie nie ma; kto by znosił monokulturę, gdy miejsca ciągle brak Poza tym, nie znoszę koszenia, mój mąż też nie. Teren jest spory, trawa rośnie jak wściekła, bo dom jest nad rzeką- koszenia i tak jest za dużo poza ogrodem, nawet okresy suszy nas nie ratują.
Z dużą przyjemnością oglądam za to trawniki w cudzych ogrodach i podziwiam wytrwałość
Znalazłam jeszcze fotkę łąki z widokiem na ogród



Przeglądam teraz zdjęcia i zastanawiam się, czy właściwie warto prezentować ogród w taki sposób, pokazując poszczególne gatunki partiami... Chyba się stęskniłam za wiosną
Ale żeby już tak nie lelumpolelować, dokończę prymulki
Primula sieboldii Snowflake- wiem, że już była ale zasługuje na więcej

Primula victoriana

Primula sieboldii Kuomi- p. pkt1

Pierwiosnki lekarskie

Taki najzwyklejszy, ale z wartością sentymentalną, dostałam go od mojej ukochanej, nieżyjącej już, sąsiadki

P. sieboldii Aojagizome

Primula Elizabeth Killelay

P. sieboldii Praha

i niesamowita Francesca, która kwitnie bez końca


I tak gwoli prawdy czasu, prawdy ekranu- przestrzeń nie jest ujarzmiona. Ja jestem

Witaj Beatko.Widoki wspaniałe a brak perfekcyjnego porządku tylko powiększa urok Twojego ogrodu.Pozwolisz,że będę często do Ciebie zaglądać.Pozdrawiam Ewa.

Na Twojej łące dobrze rosłyby irysy syberyjskie, zajrzałam na stronę wskazaną w wątku sprzedażowym babyewy i czym prędzej wyszłam, bo jak nic, skończyłoby się kolejnym zamówieniem irysów na łączkę [moją ].
Uciekłam, bo tam też zobaczyłam te śliczne prymulki z cudownymi, białymi, poszarpanymi kwiatuszkami - u Ciebie też już są .
Sama darzę wielkim sentymentem rośliny, które dostałam od kogoś, kogo już nie ma...więc rozumiem, że te zwykłe pierwiosnki muszą być. Akurat u mnie zwykłe były w fioletach, bordach i różowościach, białe musiałam sobie wysiać - i to mój jedyny sukces w wysiewie pierwiosnków, bo omszone, kandelabrowe i inne nie raczyły nawet wzejść.
Kwitnące drzewa owocowe za ogrodem - piękny widok. A od rzeki chłód nie ciągnie?

PS. Ogród masz pracochłonny, faktycznie trzeba tarzać się w pyle itp. by mieć efekty.
Większa połać trawnika to jednak wygoda, mąż wykosi w pół godzinki i wygląda to ładnie, ja czołgam się po ogrodzie pół dnia i mojej pracy właściwie nie widać, to mnie czasem wkurza i w desperacji myślę czasem, by to wszystko zdemolować, zasiać trawnik i obsadzić tujami . Dobrze, że takie myśli mam rzadko i szybko mi przechodzą

Niezależnie od kolejnych, równorzędnych oczywiście miłości... niezależnie od triumfu nieokiełznania nad monokulturą sposób, w jaki o tym piszesz sprawia, że już mnie masz... pisz nawet o niczym, ale pisz!

Zachęcona pięknymi widokami okolic i ciekawym rozpoczęciem wątku chce się więcej zobaczyć i poczytać.. mówisz pierwiosnki twoja pierwsza miłość moja chyba też ...jeszcze nie miałam działki tylko balkon już na nim rosły piękne prymulki i pierwiosnki..masz duży warzywnik i pięknie oznaczone grządki .masz jak widać duże możliwości zagospodarowania ogrodu ale czekam na dalsze ciekawostki..

Dzień dobry Beato
Przyszłam z powitalną wizytą do nowego ogrodu .Niczego Ci w nim nie brakuje ,a ja bardzo lubię taki busz .Podoba mi się Twoja narracja i dałabym Ci szóstkę za całokształt .Przyjmij moje pozdrowienia i obietnicę kolejnych odwiedzin