Forum Ogrodnicze Oaza

Dzień dobry Wszystkim,
Uznałam, że przyszedł czas na otwieranie kolejnej edycji Dwóch ogródków. Sezon ogrodowy zaczął się wcześnie, ale choć zima nie wydawała się zbyt ostra, odnotowałam sporo strat. Szczególnie dotknęło to róże, które kwitnąć już będą tylko w niebieskich ogrodach. Ponadto nie budzi mi się sporo bylin, co najbardziej mnie zdziwiło. Może to oznacza zwolnienie się wolnych miejscówek? Jak sądzicie?
Smucić się nie w każdym razie nie będę, chyba wyrosłam z tego.

Na pierwszy rzut ogródek w Oliwie. Jeszcze bez widoków ogólnych, raczej kilka zdjęć zbliżeń roślin, by pokazać uszkodzenia pozimowe.

Podocarpus lawrencei 'Blue Gem' - wiadomo, że nie jest geniuszem odporności w naszym klimacie. Nieustannie z nim eksperymentuję, bo trzymam go bez okrycia. Oczywiście lepiej by było, gdyby zima była śnieżna. Chyba zacznę go zawijać w białą agrowłókninę - podobnie jak to robię w przypadku kryptomerii japońskiej. Zdjęcie przed strzyżeniem.


Zbliżenie pokazujące powierzchowne przebarwienia mrozowe zeszłorocznych przyrostów.


Tak obecnie wygląda Kryptomeria japońska. Ta zimowała owinięta podwójnie białą agrowłókniną. Zimozielone drzewko wymaga dostępu światła.


Zbliżenie uszkodzeń igieł, te usuwam wycinając albo z całą gałązką, albo części przyrostów. Przy jej pokręconej budowie takich korekt sekatorem nie widać.


Niedawno zakupiony Anemone 'White Splendor'


Cebulica syberyjska


Tulipany turkiestańskie w pąkach (cień)


Tutaj pokazuję Aukubę japońską, która zimowała (no może poza 2-3 tygodniami w największe mrozy poniżej -10 st. C) w ogrodzie.


Widoczne są brunatne uszkodzenia mrozowe. Oczywiście liście te zostaną usunięte, a młode przyrosty zbudują jej urodę na nowo.


Podocarpus po przycięciu. Warto zauważyć, że krzew ten bardzo chętnie wypuszcza przyrostu z konarów (przypomina to w dużym stopniu żywotność cisów). Pozwala to zagęścić krzew w miejscach gdzie nastąpiły straty lub błędy cięcia. Nie bez kozery podocarpusy są chętnie stosowane w technice bonsai.

Kolej na ogród działkowy.

Drobne tulipanki


Ładny kobierzec Viola odorata


Ułudka wiosenna biała


Sasanki - w końcu doczekałam się kępki




Pierwsze wiosenne kwitnienia z ogródka skalnego poświęcę pamięci Naszej Ewy, która teraz skalniakami zajmuje się we wspanialszych miejscach.
To od niej można było się nauczyć tak wiele o skalnym środowisku roślinnym.

Zakwitł Głodek mchowy, którego cała widoczna kolonia ma średnicę 6 cm


Kolejny rozkwitać będzie Głodek kantabryjski


Pierwiośnik górski


Naradka odroślowa


Powolutku zaczyna rozkwitać Wiśnia wczesna Kojou-no-mai


Niewielkie drzewko bardzo pasuje do części japońskiej ogrodu


Młode listki Bzu czarnego 'Eva' (syn. Black Lace)


Pierwiosnek


Pierwiosnek ząbkowany, tym razem niewielki


Postanowiliśmy rozbudować żywopłot od strony drogi, stała się bardzo uczęszczana od czasu budowy bramy wjazdowej na teren działek. Kolej Metropolitalna odcięła nas od poprzedniej. Wcześniej posadziliśmy Świerki serbskie i są już wstępnie formowane. Nie chciałam dokupować odpowiadających im wzrostem, bo ceny zbyt wysokie. Postawiliśmy na "niewielką różnicę wieku" i mam nadzieję, że ci 70 cm bracia szybko dogonią starszych.


W dalszej części szpaleru jeszcze dwa miejsca do uzupełnień.


Magnolia gwiaździsta zaczynała wczoraj rozwijać swoje pąki - po całodniowym słonku dużo pąków wysuwało skulone płatki z mechatych osłonek. Oby tylko nie wiało mroźnym powietrzem...

Witaj, bardzo ciekawe wiosenne otwarcie Pouczający wykład, jak rośliny przeżyły zimę
Miałam Aukubę japońską w ogrodzie, ale jej pogarszający się wygląd po każdej zimie spowodował, że zaniechałam jej uprawy. Ja jestem z tych ogrodników, którzy poszukują roślin odpornych na nasz klimat, i niewymagających specjalnych zabiegów pielęgnacyjnych

Marysiu,
dziękuję za pierwszy wpis w nowym wątku.

Rzeczywiście masz rację, też staram się kierować wspomnianymi przez Ciebie zasadami, jednak czasem - w przypływie afektu - kupuje się roślinę, a w domu okazuje się, że to czy tamto... Jednak jak się ją już ma w ogrodzie, to człowiek stara się ją utrzymać.
Pokazane w pierwszym poście rośliny są właśnie przykładem takiej beztroski i niewiedzy.

1) Podocarpus - wiele lat był naszym NNem, nie pamiętam nawet gdzie go kupiliśmy (skoro to taka rzadkość , tym bardziej wiele lat temu). Z działki, gdzie temperatury niższe i bardziej cierpiał, przenieśliśmy go do Oliwy i tu już można sobie z nim dać radę. Od początku był to "krzaczek Tadzia" więc dbam o niego (zupełnie jak o T.).

2) Kryptomeria japońska - zakupiliśmy ją w okolicach Żyrardowa (będąc u Gosi zawsze lubimy tam coś ładnego kupić do ogrodu). Robiliśmy tam niwakowe zakupy, większe i o wiele atrakcyjniejsze niż u nas w Gdańsku. Przy okazji kryptomeria wpadła w oko T. Uparł się, choć wiedziałam, że będzie problem z zimowaniem w naszym klimacie. Chyba jednak uległam, bo na ogół T. nie chce żebym coś nowego kupowała. Ale on teraz pomaga mi ją chronić, zawija gdy trzeba w agro itd. Aha, dodam tylko że przed kryptomerią chciał sośnicę, ale na nią się nie zgodziłam kategorycznie.

3) Aukuba - chyba łatwo zgadniecie, też wpadła w oko Tadziowi. Ciesze się, że nie ogląda się za dziewczynami...

I takie to story wyjaśniające nieco. Jak widać w opisanych przypadkach - wszystkiemu winien Tadziu.

Danielo, cieszę się, że otworzyłaś nowy wątek i pokazałaś w nim -oprócz miłych dla oka wiosennych kwiatków - również straty i problemy, nazwijmy to, pozimowe
Zima była w tym roku dość nietypowa, a jeśli dołożyć do tego bardzo suche lato i jesień, to bez wypadnięcia niektórych roślin nie obyło się - również i u mnie. Ale ogólnie nie jest źle!
Aukubę miałam przez wiele lat w gruncie; wypadła mi po pamiętnej zimie 2011/12. Ale to moja wina, bo nie była w ogóle zabezpieczona.
Pozdrawiam serdecznie

Dzień dobry Danielo .Fajnie ,że otworzyłaś ogród dla nas .Wiele pięknych roślin rośnie u Ciebie. Wpadła mi w oko Twoja wisienka .Czy ona jest małych rozmiarów .Ja czatuję na taką małą ,ale ostatnio co kupię karłowe ,to potem mnie przerasta

Dalu,
bardzo się cieszę, że zajrzałaś do moich ogródków. Faktycznie życie ogrodnika nie tylko składa się z osiągnięć...

Nowinko,
Serdecznie witam, porozglądaj się.
Wiśnia wczesna 'Kojou-no-mai' jest najczęściej niewielkim krzewem lub drzewkiem. Podobno osiąga maksymalnie 1,5 m wysokości. Można ja też dość łatwo kształtować (cięcie po kwitnieniu, bo zawiązuje pąki kwiatowe na zeszłorocznych pędach).
Tam gdzie jest u mnie posadzona też nie mam miejsca na zbyt wielkie rośliny, więc albo sadzę drobne gatunki lub nastawiam się na ich formowanie. Nie chcę w wymyślonym przez siebie krajobrazie za bardzo burzyć proporcje. W tej chwili ona sięga niewiele nad kolana.

Myslalem ze przyskrzyniłaś wiosne dla siebie Dani
W ogrodach zaczyna powaznie wiosna rozgaszczac sie.Pierwiośnik górski musze nabyc bardzo urokliwy
Nigdy nie zdążyłem zobaczyc u Ewy (Ewogrod) kwitnacy ´Głodek mchowy´ - dzieki

Pozdrawiam Markus

Wiosna i do Ciebie zawitała Danielo Już nie mogłem się doczekać nowych wieści z twoich ogródków. U mnie ułudka biała "zanikła", została tylko niebieska. A skalniaczki ładnie przezimowały moje nie wszystkie. Niby była łagodna zima a tyle strat

Danielo dziękuję za odwiedziny.
Wspomniałaś o Ewie - wiesz że dopiero teraz trafiłam na jej ogród?
Jestem na 56 stronie a zdaje mi się, że znam Ją od dawna.Poznałam u niej sosnę NN
bez przewodnika. Trochę dziwnie robi się na sercu jak pomyślę, że już nie chodzi
swoimi kamiennymi ścieżkami...

Twoja wiosna urokliwa.

Kojou-no-mai ładnie zaczyna kwitnienie Widzę, że u ciebie również łagodna zima narobiła strat.

Dziękuję za odwiedziny. Sporo już się dzieje w ogródkach, ale czasu mało na pokazywanie.

Markus,
głodek mchowy jest przecudny - jak klejnocik, nic tylko chodzić z lupką i podziwiać - teraz jego czas.

Piotrze,
bez strat się nie obędzie, ale - jak wiesz - robi się miejsce na nowe.

Nelu,
rzeczywiście kamienny ogród Ewy jest niepowtarzalny. Trudno uwierzyć, że nie ma już swojej ogrodniczki. Z pewnością przetrwa na zdjęciach w jej temacie, który jest prawdziwą kopalnią wiedzy. Zapraszam częściej.

Bozi,
ta wisienka kwitnie u mnie pierwszy sezon - to prezent od Gosi (Motylka). Jest cudna i pasuje do ogródka japońskiego pod każdym względem. Podobno gdy ją zobaczyła wiedziała, że musi być u mnie. No a straty jakoś znoszę z pokorą.

Dla wszystkich zaglądających Tulipany tarda

Do obu ogródków z chęcią zaglądam. Zawsze coś nowego się w nich dzieje.
Szkoda, że takiej kępy sasanek nie mogę się doczekać. W mojej glinie uwsteczniają się i po 2-3 latach zanikają zupełnie. W tym roku wsadziłem kolejne w nowe miejsca. Może tym razem się uda.