Forum Ogrodnicze Oaza

Witajcie
Zacznę od tego, że prawdopodobnie postradałam ostatnie zmysły decydując się na otworzenie tego wątku. I nigdy nie nazwę mojego kawałka ziemi ogrodem, bo nim nie jest.
Wszystko do tej pory było dostosowane do potrzeb biegających, kopiących, węszących czworonożnych przyjaciół. Od zeszłego roku a w tym już szczególnie zaczęły się małe i zasadnicze zmiany, bo moje pędraki wydoroślały i tylko przyglądają się moim poczynaniom. Niespodzianki są, ale malutkie

W 2010 roku zmieniłam swoje życie a przy okazji życie moich bliskich o 180 stopni. Bliscy nie zdążyli się nawet przeciwstawić, tak szybko to się stało. Na szczęście wszyscy mamy podobne temperamenty ( więcej emocji niż racjonalnego mózgu ) i jesteśmy naprawdę szczęśliwi z dokonanego wyboru.
Całe życie w mieście i tęsknota za wolnością, którą daje posiadanie kawałka swojego terytorium.
Rośliny w doniczkach i skrzynkach balkonowych były zawsze i takie miałam pojęcie o uprawianiu ziemi - czyli żadne. Ale, że kocham przyrodę z całych sił i lubiłam oglądać zielone w ogrodach u innych to jakże mogłabym nie mieć tego pod nosem moim i psim u mnie na wyciągnięcie ręki? Poza energią to cierpliwość u mnie znajduje się na drugim miejscu - w pierwszym roku posadziłam zaledwie 5 krzewów i musiałam odczekać aż 3 lata do dorosłości moich szczekaczy.
Sama praca w ziemi nie daje mi 100% satysfakcji, mam lepsze pomysły na zagospodarowywanie swojego czasu. Ale widok tego co rośnie, kwitnie i pachnie to satysfakcja w skali, której jeszcze nie stworzono na tej ziemi.
Nie będę dłużej przynudzać - dodam tylko, że wygodne, wygłaskane M-6 zamieniliśmy na stary, poniemiecki domeczek z 1934 r. Remont trwa do dzisiaj, bo mamy tyle pasji, że wybieramy w drodze głosowania co teraz i co jest ważniejsze. Dlatego jestem szczęśliwa, bo koniec spinania się : robię co chcę, jak chcę i kiedy chcę
Zdjęcia z początków pobytu znajdują się w zepsutym komputerze. Mam nadzieję, że uda mi się je odzyskać i Wam pokazać.


Na początek żeby od razu nie rzucić Was ze śmiechu na kolana - z obecnego sezonu ładniejsze fragmenty
wczoraj zakwitła - rabatowa NN





Veilchenblau

Aniu, jestem ukontentowana Twoim ogrodowym wątkie, bardzo bardzo!
Pasja do ogrodu i zwierząt pochłania i mnie, tym chętniej będę śledzić Twoją przygodę.
Można się nieśmiało uśmiechnąć o zdjęcie perspektywy ogrodu?
Pozdrawiam ciepło

prawdopodobnie Alchymist









zasłonięcie szpetnego muru w przejściu koło stodoły winobluszczem

Agnieszko- o jak się cieszę,że zagościłaś w moich progach
Ciężko będzie ująć całość, bo to są 3 perspektywy w różnych miejscach. Na dzień dzisiejszy próbuję ogarnąć przede wszystkim dla własnej wygody jedno z tych miejsc i tam też lecą nowe - zielone.
I zdjęcia z tego miejsca dam, bo nawet będzie potrzebna mi pomoc - co posadzić Postaram się wieczorem, bo pomimo, że jest niedziela to muszę zająć się domem, który w tygodniu idzie mocno w odstawkę.

Aniu, no to zaczęłyśmy jednakowo w 2010r, moja chałupka też stara, poniemiecka, tempo tez podobne, bo cała rewolucja nie trwała nawet pół roku kiedy z miejskiego mieszkania wylądowaliśmy w remontowanym domku. Tylko motywacja inna, ty marzyłaś cały czas, a u mnie w paniusinej głowie przypadek zdrowotny wszystko wywrócił do góry nogami. Remontujemy też cały czas i końca nie widać, bo co sie jedno skończy to drugie zaczyna Roślinki masz bardzo ładne i ładnie kwitną, ja również nie miałam (i dalej nie mam) pojęcia o ogrodnictwie, uprawiam radosna twórczość, a każda udana próba cieszy ogromnie Będę zaglądać. Wygłaskaj zwierzaczki.

Iwonko - witam gorąco Z remontami w starych domach to syzyfowa praca. A ile po drodze zaskakujących niespodzianek...przynajmniej nie jest nudno chociaż w moim przypadku mogłoby się trochę tej nudy przydać. Mam nadzieję, że z Twoim zdrowiem nic bardzo poważnego się nie dzieje? I że ta przeprowadzka w takim razie Ci pomogła Naprawdę mamy wiele spójności w tym samym czasie. Prawię kończę czytać Twój wątek i doszłam do momentu Twojej mamy, którą latem gościsz u siebie. Ja z kolei zabrałam tatę na stałe do siebie i jest pod moją opieką ( mama 6 lat temu zmarła nagle i niespodziewanie... ) a i z moim zdrowiem hmmm...

Obecnie wylewam hektolitry potu nad zdzieraniem darni, bo zachciało mi się układać ścieżkę z polnego kamienia. Jeżdżąc po okolicznych lasach znalazłam kilka fantastycznych miejsc z prawdziwym jak dla mnie skarbem, oto on :




Agnieszko - wśród zdjęć poniżej będą i te z większą perspektywą






NN pnąca przed domem, drugi sezon u mnie



połączyłam ją z drugą i już wiem, że pomysł bardzo kiepski - rosną potwory muszę szykować jakieś mocne oparcie dla nich










ostróżki to pierwsze moje byliny - miały być obydwie różowe - pokochałam i mam apetyt na więcej

Dwa lata temu : ( 1 ze stron )


maj 2016 - zaczęłam kombinować


4 rosa rugosa tutaj rośnie - koło zrobionę wokół studni

Na zdjęciu gdzie pieski kopię pod tę ścieżkę i całkowicie eliminuję pseudo trawę, jak ułożę kamień to boki zasypię żwirkiem. Trawa nie miała w tym miejscu żadnych szans z powodu psów. Iglaki to spadek po byłych właścicielach. A tak ogólnie to przyjechałam kupić zupełnie inny dom - na zdjęciu podbił moje serce, w rzeczywistości był równie piękny, ale ziemi kilka metrów i się wycofałam. Tutaj dom beznadziejny, ale przestrzeń i zielone tło zdecydowały o tym miejscu. Czyli kupiłam drzewa a nie dom...drogie te drzewka







Moje pierwsze krzewy posadzone 5 lat temu










Moje psiny pozdrawiają forumowych czworonożnych kumpli a ja życzę spokojnego poniedziałku

Aniu - pięknie się wszystko zapowiada. Bardzo mi się podoba pierwsza róża n.
Psiaki fajne i widać, że dobrze im się dzieje.

Joanno i Nowinko - witajcie :)i dziękuję za miłe słowa - dla mnie to słowa wsparcia
Zaplanowałam sobie tyle pracy, że być może do wieku emerytalnego zdążę się wyrobić
Za chwilkę wyruszam do mojej łopaty i kopię dalej - mam już taką wprawę, że mogłabym zawodowo kopać rowy a ze zdzieranej darni robią się pomału prywatne pagórki...

Nowinko - jako, że jestem nowa tutaj - nie zdążyłam zajrzeć do Ciebie - pomalutku nadrobię tę zaległość.

W trakcie prac wokół huśtawki ( nawet jednocześnie ) wzięłam się za wycinkę gałęzi z tego lasu, który się tam tak pięknie rozrósł dzięki mojej niewiedzy. Miejsce to było nie do przebycia - gałęzie we włosach, rozdarte rzeczy itd. Dla psów za to świetna kryjówka zwłaszcza latem





Teraz jest przejrzyście a włosy nie wiszą na gałęziach
Dobrego dnia Wszystkim życzę

Widzę, że dalej nie wychodzi mi jak należy wstawianie zdjęć i je powielam - trudno - z czasem to opanuję

Moi drodzy - wczoraj wątek założyłam i jednak nie będę go dalej prowadzić. Czyli zmysły odzyskałam. Taka dokumentacja jest czasochłonna a ja żyję w takim biegu,że nie będę sobie dokładała zajęć dodatkowych . Dziękuję za miłe odwiedziny - wolę pobuszować jednak u Was

Żartujesz,prawda? Czekamy na kolejne wieści ogrodowe.Chwilkę zawsze znajdziesz.Jestem ciekawa dalszego ciągu wykonania ścieżki.

Nieee, nie zamykaj furtki do Twojego miejsca na ziemi!!!
Proszęęęę....
Przecież nie musisz poświęcać czasu codziennie - a od łopaty trzeba moment odpocząć!
Cały Twój wstęp - sama mogłabym napisać o sobie Włącznie z tym, że kupiłam co innego, niż myślałam, że kupuję. Drobna różnica, jedna
Proszę, nie pozbawiaj nas, w tym szczególnie mnie Twoich wspaniałych czworonogów....
Chciałam jeszcze zauważyć, że czerwona róża (pnąca) wygląda mi na Flammentanz.

W przerwie na kawę zajrzałam Psiego wątku nie zamknę - jednak co 1 miejsce na podium to pierwsze i nic tego nie zmieni :)Będę tam wrzucać zdjęcia - ścieżka się znajdzie a na niej moje ukochane - bo będą ją testować zapewne jako pierwsze. Taki ogrodowy z kolei wątek zobowiązuje - a, że jestem obowiązkowa i to bardzo - to już ja wiem ile czasu prowadzenie go by mi zajęło . Nie znikam stąd i będę u Was stałym bywalcem. Całe życie jestem jednak wolnym strzelcem ( nawet zawód zmieniłam, żeby nie być w szufladce ) ten typ już tak ma