Forum Ogrodnicze Oaza

Cudowne pieski wśród pięknych, kolorowych rabat, na równiutkim zielonym trawniczku. Prawdziwie sielski obrazek.
Dobrze u Ciebie mają, tyle miejsca tylko dla siebie do szaleństw!

Piękne wszystkie kwiaty, jak zawsze a wyspa skarbów, to bardzo adekwatna nazwa, same rarytasy na niej
Twoje Beagle Jestem pełen podziwu dla nich, że w ferworze zabawy tak uważają, by nie wpaść w rabaty

Gabriel wrote:
No niestety, nie zawsze. To napisałam całkiem niedawno:
Łatka wrote:


Te płotki, co u mnie wszędzie - to by powstrzymać pierwszy impet wypadających z domu lub goniących "wrażego kota sąsiadów"

Teraz to już całkiem hm, dorosłe dziewczyny, 6 i 7 lat, a Lutnia nawet nad wiek poważna, rzadko trafiają się takie chwile szczenięcych wygłupów. Przoduje w nich Cytra, która chyba do końca życia zostanie ta blondynką z dowcipów (nie ubliżając żadnej prawdziwej blondynce, znam kilka bystrych). Jej rodowodowe imię to Barbie .

Wiktorio, trawnik wygląda jako tako, bo go byłam właśnie przystrzygłam, poza tym był niedawno drugi raz posypany nawozem, a w dodatku jak wiesz, od kilku dni cały czas pada. Fajnie wygląda na zdjęciu, w rzeczywistości pełno w nim drobnych ubytków (psie sprawki), a co gorsza - plenią się wredne, rozpełzające chwasty, których imienia nie znam, a na które praktycznie nie ma rady. Taki mniszek, babkę,pokrzywę czy inny duży chwast można po prostu wyrwać, wykopać, punktowo prysnąć herbicydem. Ta przyziemna zaraza, kwitnąca drobniusieńkimi niebieskimi kwiatuszkami, urywa się przy pociągnięciu, przerasta trawę - a wszelka chemia mało się jej ima. Gdzieś jednak koło lipca chwaścior postanawia zaniknąć - i zostają puste placki - jak wydeptane . To mój wróg osobisty...

Chętnie bym zredukowała trawnik do minimum - ale to jedyne miejsce, gdzie moje suki latają luzem... beagle luzem na tropie=beagle zgubiony
Dobra, teraz obrazki.
Rzadko pokazuję ogród "w totalnym planie filmowym"... Po prostu mój aparacik marnie sobie radzi, niewielki z takich zdjęć pożytek, gdzie nie można rozpoznać roślin. Poza tym - próżno u mnie szukać "kompozycji", "założeń" "architektury ogrodowej" .
Ale raz sobie pozwolę. Jest ostatecznie maj, mimo, że pogoda na to nie wskazuje.

Aniu, jest godne podziwu jak to przemyślnie sadzisz, że jeszcze masz miejsce , a co to żółci się na drugiej fotce od dołu ? Smagliczka ? Bo niebieskie jest OK, ale żółte jeszcze bardziej

Marry, nie, nie mam miejsca - miejsce należy do psów, to ich cała wolność. Wszędzie poza moim ogrodem chodzą na smyczach - z kilku powodów, a najważniejszy wymieniłam wyżej.
Trochę przestrzeni zyskałam, cały ubiegły rok i to przedwiośnie karczując półwieczny ligustrowy żywopłot rosnący przy dłuższym z boków działki (oczywiście tylko za domem) , co dało jakieś 15 m x 0,7 m, no, niech będzie miejscami metr. Wepchnęłam tam furę dalii, kilka nowych powojników - i pomidorów .
Żółta roślina to owszem, smagliczka, raz wsadziłam niewielką kępkę (doniczuszka standardowa) - teraz mam każdą ilość.
Też bardzo lubię żółte kwiaty, w ogóle wszystkie o wyraźnych, czystych barwach. Staram się ogród za domem utrzymywać w tonacji płomieni - plus niebieskie kwiaty, bo tym wolno rosnąć, gdzie tylko chcą.

Jestem w Karkonoszach.
Przez 10 dni mojej nieobecności postęp wegetacji niewielki, cały czas był ziąb, dwa razy spadł śnieg. Skutecznie wyhamował rozkwitanie różaneczników.
Rok temu o tej porze kwitło wszystko - teraz nieliczne sztuki "rezydentów'.
Oczywiście wszystkie repens
Elviira



Baden Baden - pustoszeje od środka, dodatkowo położył go deszcz



Scarlet Wonder - kilka sztuk wśród traw (znowu ktoś napisze, że nie plewię łąki )



Oba Vater Böhlje





Cunninghams White (zdjęcie wczoraj wieczorem) - tego nic nie zmoże



Nieznany mi z imienia fuksjowy piętnastolatek - pauzował w ubiegłym roku, w tym zapowiada się spektakularnie





Goldbukett stanął w miejscu - ma jeszcze dużo pąków





Cosmopolitan - czterolatek - już roni kwiaty; miał dwa pąki



Też czterolatek - Torero - tylko jeden pąk



Posadzone w zeszłym roku - Percy Wiseman





(okazuje się, mam zdublowanego PW, kupiona w kwietniu w Biedronce "Bluretia" objawiła się w jego postaci)

i Halfdan Lem (trzymam dzwoneczek z innego "czerwonaka, Markeetas Prize, by pokazać, jak czasem niewielkie są różnice między kwiatami)



Z azalii wielkokwiatowych - tylko żółta NN, kupiona - o ile pamiętam - jako pontyjska ( ma w sobie geny pontyjskiej, ale nią nie jest)







Oraz tegoroczne "nówki"

Marketa`s Prize



Nancy Evans - charakterystyczny kształt dzwoneczków, takie "plackate"



Inny Percy Wiseman - kupiony z pomylona etykietą



Chciałabym też pokazać, jak żywotne są różaneczniki. Ten wielki krzew (przynajmniej 1,5 m średnicy) , to przesadzona w upalny czerwiec Erato. Byłam pewna, że ma puste pąki - a jednak...

Aniu wszystkie piękne
ale najbardziej uderza mnie ich zdrowie, ani jednego chorego liścia podczas gdy ja na moich piaskach walczę z wszystkimi paskudztwami

Żółta azalia nawet całkiem podobna do pontyjki, może to gandawska? Też mi próbowali sprzedać gandawską jako pontyjską, ale kwitnącej pontyjki nie da się pomylić z niczym... Na szczęście mam już namierzoną prawdziwą, koniecznie muszę po nią w tym roku podjechać.
Nie ma tego złego... Różaneczniki jeszcze nie wszystkie w kwiatach, ale za to będą dłużej kwitły. Torero rzeczywiście ma taką głęboką, czerwoną barwę?

Migdałku, ja prawdziwą pontyjską już mam - w ziemi, dzięki wielkoduszności Beaty - beatazg, która podarowała mi swoją siewkę. To jeszcze młódeczka, ale za rok lub dwa powinna zakwitnąć. I zapachnieć.
Torero tak, ma taki kolor...no, przepraszam, tętniczej byczej krwi.

Ilonko, chciałabym, by było, jak piszesz, jednak mimo doskonałych warunków dla rododendronów czasem coś się przyplącze. A to susza, a to za długo mokro i do azalii wielkokwiatowej przyplącze się mączniak. A już najgorzej, że dostał mi się kilka lat temu bonus w postaci opuchlaków
Oczywiście, wolę pokazywać to, co ładne i udane, ale dziś wyjątkowo - byś zobaczyła, że absolutnie nie jesteś odosobniona z problemami.

Goldkrone, dwuletni - po zeszłorocznej suszy byłam pewna, że z nim koniec. Przesadziłam, ma się ku żywym, ale zostało 30% sadzonki



Moja ulubiona Germania - cztery (?) lata, susza + opuchlaki dokończyły dzieła;





Red Jack - to z nim kupiłam robale



Azalia japońska od Małgosi CHi - susza; nie wiadomo, czy wypuści dostatecznie dużo liści



Ale żeby nie pokazywać samych paskudztw...
Marcel Menard - co za kolor!



Pierwszy kwiatek młodziutkiej drzewiastej



Tu jeszcze kwitną tulipany.



i magnolie - mój Kern, obcięty do wysokości żywych gałązek



oraz serduszka...



Czekam na następne rh.

W mieście zastałam w pierwszym rzędzie trawę wyrośnięta przez kilka dni - do kostek . I mokrą. Znowu mordęga z koszeniem - mała elektryczna kosiarka co i rusz odmawiała posłuszeństwa, chyba grzał się silnik, bo wyglądało, jakby bezpiecznik powodował przymusowe przerwy.
No trudno, z wydatną pomocą córki jakoś się udało.
Trochę roślin przekwitniętych. Trochę nowych kwitnień.
Niebiesko - cebulice hiszpańskie



Baptysja - rozrosła się nareszcie



Żółto - liliowiec; z poślizgiem w stosunku do ostatnich lat



Moja ślicznotka drzewiasta - wciąż w pełni chwały; na tym zdjęciu widać charakterystyczne dla odmiany High Noon bordowe dno kwiatowe





Żółciutki powojnik tangucki Helios



Sezon piwonii drzewiastych już się przesila, choć i koralowa jeszcze pięknie się prezentuje



Za to sezon powojników dopiero zaczyna się na dobre.
Viva Polonia - prawidłowy kwiat



Innocent Glance





The President; wspaniała odmiana, odporna na uwiąd. W rzeczywistości nie aż tak niebieski, cieplejszy, ale bardzo efektowny kolor. Wielkie kwiaty.



The Vagabond - kolor, jak tusz do pieczątek (ktoś to pamięta? )



Daniel Deronda - jak ja go lubię! Każdy kwiat inny. Tu z resztkami Guernsey Cream







Mrs. Cholmondeley - ta to prawdziwa wspinaczka! Obrasta magnolię i kwitnie na wysokości 2-2,5 m.





Kolor też nie taki błękitny, raczej prawdziwie lawendowy.

Najgorzej, że znowu ma się oziębić - i lać. a już dziś obcinałam w trybie awaryjnym część Doktora Ruppel - bo "zwisł"

Aniu, powojniki przecudnej urody, ja też przywiozłam kilka ze Szkocji i rozumiem Twoje zdumienie po kilkudniowej nieobecności, u mnie cały czas padało, więc wszystko wyrosło ponad miarę

Aniu, różanecznik Germania wypuszcza nowe liście...zakorzeni się lepiej będzie rósł. Zostaje tylko problem z robalami. Mam pomysł, oprócz pryskania liści...podlej też ziemię rozrobionym środkiem owadobójczym w obrębie rośliny. Pozbyłam się tak robali które atakowały pąki róż. Jeden sezon był zmarnowany, kwitów było niewiele.
Nad Baptysją bym się tak nie cieszyła...przeczytałam że korzenie wrastają w ziemię są nie do wykopania. Też posadziłam sadzonkę trzy lata temu...dzisiaj zobaczyłam liście...idę wykopać.
Piwonia drzewiasta śliczna

Piękny ogród i piękne kwiaty. A piwonia drzewiasta duże ma pąki

Wróciłam po niby krótkiej nieobecności - i jak zwykle, trzeba się rzucić i ratować. Iwonko, oczywiście znowu wszystko rosło, jak dzikie (prócz róż spryskanych chwastobójem ), ale trawa to już pobiła wszystkie rekordy, ma miejscami 15 cm, moja malutka elektryczna kosiarka się jej nie ima, najlepiej by kosa śmiertelna się zdała. Z braku takowej walczymy po kawałeczku, a głównie córka nadal u mnie bawiąca, bo mam nogę lekko przetrąconą na włoskich wojażach. Silnik po trzech minutach wyłącza się z przegrzania

Aniu 96, do różaneczników jeszcze nie dotarłam, znowu kwitnienie przecieka mi między palcami. Germania pewnie sobie poradzi - zresztą, przy kilkudziesięciu sztukach jak nie jedno w dobrej formie, to dwa inne.

Aniu od sznurków, dzięki za komplementy, miło mi.

Na szczęście (czy też przez niedopatrzenie? ) prysnęłam domniemanym insektycydem, a w rzeczywistości herbicydem, tylko gdzieś 1/4 moich róż. Trzech czy czterech pewnie się nie uratuje... Cóż, głupota jest kosztowna. Inne kwitną.
Lady of Shalot - budowała przepiękny krzew





Autumn Sunset - to samo, ponad dwa metry, a nie jest ramblerem. Młode kwiaty śliczne, potem trochę nieporządne





Przeplata się z Alchymistem





Trzecim "potworem" będzie zapewne Aloha - na razie młódeczka.





Niestety, do strat wliczyć muszę chyba 4 angielki... Crown Princess Margarethe chyba się wywinie





Elfe też , choć straciła dolne kwiaty (trochę liści jeszcze żółknie)







Rykoszetem oberwały chyba dwa powojniki. Ten - Blue Explosion - szczęściem nie



Pierwszy kwiat India Star - w rzeczywistości ciemniejszy, jak pieczątkowy tusz



Andromeda - w najlepszej formie, odkąd u mnie rośnie



Innocent Glance



splątany z Marceliną



Tarasowa Nubia



Dorobiłam się też Patricii Ann Fretwell - warta wydanych pieniędzy







Daniel Deronda tak kończy wiosenne kwitnienie



Wszędzie samosiejki eszolcji



i naparstnic



Prócz róż gwiazdami są niewątpliwie piwonie bylinowe; zaczęłam je kupować kilka lat temu - sadzonki często bardzo marne, potrzebowały trzech, czterech sezonów. Kwitną pierwszy raz.
Coral Charme - zmienia kolory, z brzoskwiniowego...



...na kremowy



ITOH Shining Light



Festiva Maxima



White Wings



I moja ulubiona, której nazwy szukam daremnie

Róże, jak zawsze cudne , ja też po kolejnych wojażach,na szczęście krótkich, ale za to upał podcina mi skrzydła, wyjść z domu się nie chce, dzisiaj o 6.00 było u mnie 18 stopni, teraz nadal jest 30,6 koszmar, jak żyć?

Aniu,tak piękne krzewy,kwiaty,które masz w swoim ogrodzie,są dla mnie tylko marzeniem.
3-4 lata temu kupiłam kilka azali,rododendronów,które niestety są tylko wspomnieniem.Albo nie umiem się nimi opiekować,albo mam nie sprzyjające im warunki.

Aniu pięknie, pięknie, pięknie!!!!! Róże i powojniki moje ulubione kwiaty

Ha, ja się ekscytuję moimi pierwszymi kwiatuszkami, a tu feeria barw, bogactwo kształtów, o zapachy nawet nie pytam! Nieszczęście z tym herbicydem... może jednak jakoś przechorują? Muszę pomazać Orkanem wycięte śliwy i resztki ligustru, i tak się zbieram z obawą, żeby na coś cennego nie nakapać przy okazji...