Forum Ogrodnicze Oaza

Wymarzła zimą 2011/12 wraz z innymi parkowymi i pnącymi.

Doskonale sobie u mnie od lat radzi- nawet nie kopczykowana... Przycięta przed rokiem dla zagęszczenia krzewu.

Przesadzana chyba ze 4 lata temu, jako 'stara' róża. Bardzo to odchorowała. Dopiero w tym roku, po raz pierwszy zaczyna jakoś wyglądać. Mam nadzieję, że teraz z roku na rok będzie już lepiej.

Na przełomie lipca i sierpnia odpoczywała, a teraz powtarza kwitnienie

21.08.

Moja Uetersen letnia :



i obecna


Pozdrawiam

Rosarium Uetersen rośnie u mnie w formie piennej od dwóch albo trzech lat, przy silnych mrozach wymaga okrycia. Lubię jej przewieszające się pod ciężarem kwiatów gałązki. W tle na pierwszej i drugiej fotce i na trzeciej z prawej Louise O. Niby sie kolorostycznie troche gryzą, ale w sumie lubię to zestawienie .

Moja to już kilkunastoletnie krzaczysko, które zechciało mi się przesadzać 3 lata temu. Bardzo to przechorowała, ale powolutku rozrasta się i w towarzystwie innych róż prezentuje się coraz ładniej.





Jesienią kiedy sąsiadki już nie powtarzają wygląda smutnie ze swoimi przewieszającymi się kiściami.

Mam pytanie drodzy różanie:) czy RU poradzi sobie na str wschodniej,, wiec ma słonko od wschodu(wiadomo im blizej jesieni tym pozniej wschód) do około 11-12 ..bede wdzieczna za odp ..bo jesli nie bede ja przesadzać..

Na stanowisku słonecznym poradzi sobie każda róża. RU jest nie do zdarcia poradzi sobie na każdym stanowisku.
Ato moja RU

Posadziłam dwa krzaczki przy pergoli. Już dzisiaj wiem, że pergola jest za wąska.

Moja sadzona jesienią 2015. Jaką wsadziłam, taką miałam w 2016. Dokupiłam drugą, posadziłam obok. Dopiero wtedy pierwsza ruszyła, ale i tak dosyć wolno rosła. Pod koniec lata nabrała chęci do życia i wiosną będę musiała je rozdzielić.

A to moje, rosną na wystawie południowo-zachodniej tak że słońce ma cały dzień, do tego blisko ściany. Łapie czasem plamistość ale nic sobie z niej nie robi, gubi chore liście a nowe już wyrastają, kwitnie cały czas aż do mrozów. Na zimę nie okrywam. Jestem z niej bardzo zadowolona
U mnie w wersji na pniu
zapączkowana

pełne kwitnienie

Ilono, cuudne były! A jak aktualnie?


Moja kolejna staruszka po przejściach - 'Rosarium Uetersen' -trzyma się dzielnie. Tej zimy odeszła jej wieloletnia sąsiadka 'Sympathie', więc zyskała więcej miejsca. Chociaż przed mszycami uchroniłam, to jednak żółknące gdzieniegdzie listki źle rokują.
Obym się myliła

01.06.

Wczoraj i dzisiaj chyba już wszystkie pąki rozwinęła, a od jutra pewnie zacznie się powoli sypać
Przez te upały większość kwitnień przemija ekspresowo. Niech chociaż pożyją dłużej na fotkach...

03.06.



04.06.

O rany! Byłam tu ostatnio 5 lat temu! I nikt nic nie dopisał...

Dobra, pokażę tę moją wiekową - posadzoną 2006-2007, którą udało mi się naście lat temu reanimować i dzisiaj jest piękniejsza niż w młodości
Spora, różowa plama przyciąga oczy. Szkoda, że zapach bardzo delikatny...

-RU z tyłu:


-RU z boku:


- RU z bliska:


-RU od ogrodu, z przodu:

Śliczna ta różyczka, Aniu
A czy na pierwszym planie to jakiś przetacznikowiec?
Bo też niezwykle urodziwy

Dziękuję, Beatko
Masz dobre oko, tak to przetacznikowiec wirginijski 'Cupid' - akurat o tej porze ma swoje 5 minut.

--

Wydaje mi się, że ta róża RU jest dość pospolita - widuję ją w dwóch ogrodach po drodze do domu.
A tu nikt się nią nie chwali (?) A może taka stara odmiana już nie jest na topie?

Jeśli macie, to proszę pociągnijcie dalej wątek.

Aniu-Amlos, mówisz i masz Ale zacznę od historii bo ma długą a ta historia dowodzi że byle co tej róży nie wykończy. Przybyła do mnie w 2015 roku i to dla niej właśnie zostało przygotowane miejsce przy kratce, miała być gwiazdą nr 1. Ale jak się dziwnie plotą losy, to Laguna zajęła to miejsce i po czasie stwierdzam że los wiedział co robi bo RU nigdy by nie dała takiego efektu. Jeszcze malutka w 2016 roku:











Aż nagle zaczęły jej zamierać gałązki, pęd po pędzie i nie można było tego zatrzymać, przycinanie nic nie dawało bo po jakimś czasie poniżej cięcia znowu było to samo (później doszłam do tego że to prawdopodobnie było to; cytuję:

"Ten sam grzyb Botrytis cinerea może wywoływać też inną chorobę - zamieranie pędów róż. Sprawcami tej choroby mogą być też grzyb Coniothyrium fuckelii lub grzyby z rodzaju Alternaria spp., Nectria spp. Objawy zamierania pędów to brązowienie, zasychanie i zamieranie oraz jasnobrązowa nekroza pędów. Nekroza często powstaje w miejscu cięcia i przesuwa się ku dołowi, powodując z czasem obumarcie całego pędu lub może zatrzymać się na którymś odgałęzieniu."

Wykopałam ją i posadziłam gdzieś pod płotem z dala od innych ale następnej wiosny znalazłam tylko trupka. Jednak niosąc ją żeby zutylizować dostrzegłam to...



Może bliżej:



No i jak to ja, postanowiłam rozdmuchać w niej życie ale okazało się że to proces na lata bo dopiero w ubiegłym roku zakwitła i trochę się rozrosła a w tym już było prawie normalnie. Trochę jej to zajęło ale..:



Pierwszy ślad życia. W ciągu tego sezonu poczyniła spore postępy jak na prawie nieboszczyka:









No i poszła do ziemi:



Ale się okazało że to jest najlepsze miejsce dla M. I. Pereire i musiała się wynosić, i nawet tam zakwitła pod tym płotem chociaż jakoś nietypowo:



Późną jesienią oberwała jednak z wykaszarki nad samą ziemią, na szczęście wiosna zaczęła odbijać od ziemi. W sumie powrót do życia zajął jej sześć lat. To 2021 rok:



Niestety ma trochę trudno bo w kohabitacji z powojnikiem ale na razie jakoś się dogadują. Obecny rok;



Trochę podupadła w suszę:





Ale już są nowe pąki i znowu kwitnie: