Forum Ogrodnicze Oaza

Munstead Wood

syn.Ausbernard

Pochodzenie: David Austin /United Kingdom/ 2007 rok.
Kolor kwiatu: ciemno czerwone do purpurowych, bardzo pełne /więcej niż 41 płatków, HMF podaje, ze nawet powyżej 70/ z żółtym oczkiem, powtarza
Zapach: silnie pachnące
Wielkość kwiatu: średnie ok. 10cm, kwitnące w bukietach
Wysokość/szerokość - ok 90-100 cm/ ok. 60-70 cm
Mrozoodporność:strefa 6, na zimę należy kopczykować
Odporność na choroby średnia.

Jest to jedna moich ulubionych róż, już w pierwszym sezonie potrafi zachwycić burzą kwiatów.
Jeśli przemarznie, ładnie odbija po przycięciu.

W Kew Gardens

Posadzona w marcu 2014 r zachwyciła 3 krotnym kwitnieniem latem. Aksamitne płatki i piekny zapach skłoniły mnie do zakupu kolejnych krzaczków.
Przypala ja słońce i dlatego lepiej posadzić w pólcieniu, u mnie tę rolę tworzy ściana z miskantów



.

Sadzna jesienia,wiec to jej pierwszy sezon u mnie.Rosnie w donicy.
To jedna z moich ulubienic,nie dosc,ze piekna,to jeszcze cudnie pachnie
Kwitnie caly czas od wiosny,z malymi przerwami,miedzy kwitnieniami.


Ciemna czerwien,laczona z purpura na brzegach platkow.

Sax 128 napisał o sezonie 2017:
sax128 wrote:

Nadzwyczajna róża o wyczuwalnym zapachu róż damasceńskich, u mnie kwitnie skąpo w porównaniu do Pligrim i Graham Thomasa, nie umiem jej pomóc zbudować krzewu ma dwa pędy i drobnice, ale jak kwitnie to zapominam o tym, bo cały czas produkuje kwiaty, w tym roku bez wyraźnej przerwy

Chyba nie mam na nią sposobu; kupowałam trzy razy - w tym dwa "w dobrym źródle".
Efekt taki, że oznaki życia daje tylko jeden egzemplarz, w górach. Polegają na tym, że chyba w końcu września pojawił się młody pęd, z 15 cm wysoki; nakryłam, czym mogłam - i zobaczy się...

Aniu, szukałam odpowiedzi na ten problem jak moja, oddana w dobre ręce, Golden Celebratin, nie ruszała z miejsca, pomijając wszystkie inne względy bo robimy wszystko co w naszej mocy, może to być materiał służący do namnażania, podkładka jakaś byle jaka, dawno temu min. alby służyły za podkładki, jak ci zmarzła róża to miałaś albę. Mój egzemplarz miał metkę szkółki Austina, chociaż nie wiem czy jest to wystarczająca gwarancja. Po tych kilku latach doszłam do tego, że mam tylko takie róże które chcą u mnie rosnąć.

Róża, do której mam szczególny sentyment, kupiłam w obi, prawie pięć dych dałam za sadzonkę w doniczce, przy wysadzeniu okazało się, że korzonki ma w szczątkowej ilości, akurat w tym dniu rozmawiałam z panią Janiną Chodun z Rosarium w sprawie zamówionych róż, zapytałam o tą sadzonkę, poradziła, żeby cały czas trzymać ją w błocie, poskutkowało, ma w tej chwili trzy lata,cieszy serce i oko, wiecie, jak to jest, gdy się uratuje jakąś bidulę ogrodową od niebytu.






Pozdrawiam Irena

Irenko, serdecznie dziękuję za te uwagi - na drugi raz będę wiedziała, co zrobić, jak tak się natnę z sadzonką (prawie) bez korzeni.
Dlaczego producenci tak tym bidulom robią???

Aniu, nie pamiętam, jaka firma dopuściła się takiego niedbalstwa, to był mój ostatni zakup róż w obi, jak się daje 48 zł za sadzonkę, to powinna być wysokiej jakości!!!!
Pewnie mogłam zareklamować,ale za dużo zachodu z tym by było, więc odpuściłam, chyba na to właśnie producenci liczyli.
Od tej pory róże kupuję w sprawdzonych szkółkach wysyłkowych.

Pozdrawiam Irena

Chyba w końcu mi się udało!
Przytargana z gór, wsadzona na miejskiej rabacie w najlepszym miejscu, jakie mogłam zaoferować - w zeszłym roku chciała kwitnąć dopiero przed mrozami, a w tym - proszę!


25.05 - pierwsze pąki





Koniec maja





Połowa lipca - nadal kwitła



Kolor powala



Połowa września - zbyt żółte zdjęcie





Oby dalej w tę stronę.

To jest naprawdę niezwykła róża, nawet jak na angielkę wyróżnia się budową kwiatów i wyjątkowym kolorem, bardzo trudnym do uchwycenia elektronicznym sprzętem. W cieniu wygląda zbyt zimno, w słońcu za jasno w porównaniu z prawdziwą, głęboko wiśniową czerwienią. Powiedziałabym - negro amare widziane w kieliszku trzymanym pod słońce.

Zaczęła w pierwszym tygodniu czerwca.



Połowa czerwca



Tak kończy - na krótko przed osypaniem.



Ta się rozwija - za jasne zdjęcie!



To też za jasne, ale widać idealną budowę. Połowa lipca.



Ten kolor dość adekwatny, kwiat przypieczony.



Połowa sierpnia - za dużo niebieskiego



We wrześniu ogołociła się z liści, ale i tak miała w październiku taki kwiat:



11.10.



Druga połowa października - kolejne trzy pąki



I finał, tuż przed Wszystkimi Świętymi, zdjęcie w zmierzchu.





To wszystko na krzaczku o czterech pędach może 40 cm.

Mimo wszystko nie był to dla MW najgorszy rok. Jako jedna z nielicznych ocaliła kilka pąków przed kwietnioym pogromem, choć otwierały się zdeformowane.



Koniec maja





Początek czerwca







Koniec czerwca