Forum Ogrodnicze Oaza

Golden Celebration

angielska róża parkowa
syn. AUSgold

Pochodzenie: David Austin, 1992 r.
Kolor kwiatu: złocistożółty, bardzo pełny
Zapach: mocny
Wielkość kwiatu: około 12 cm
Wysokość/szerokość: ok. 190 cm./90 cm.
Mrozoodporność: strefa 5b, wskazane kopczykowanie na zimę

Bardzo żywotna róża. Szeroko się krzewi i bardzo dobrze powtarza kwitnienie.
Ma długie, ale wiotkie pędy, dlatego warto je podwiązywać, żeby nie pokładały się pod ciężarem kwiatów.
Mój egzemplarz jest dość podatny na czarną plamistość.

Golden Celebration mam ogrodzie drugi sezon. Pędy zrobiły się sztywniejsze, ale krzew nadal wymaga podpierania. Mocno przemarza - gdyby nie to, to z pewnością byłaby różą pnącą. W ubiegłym roku zdrowa - w tym pojawiła się czarna plamistość. Pierwsze kwitnienie przynosi ogromne kwiaty. Później, z biegiem czasu kwiaty drobnieją, są bardziej skupione. Zapach silny, charakterystyczny dla róż herbatnich. Ponoć można dowąchać się goździków i truskawek... hm... Bo ja wiem?. Pąki są charakterystyczne, podbarwione czerwienią. Lubię angielki... nawet te złote... Zdjęcia z przekroju sezonu od czerwca począwszy :

Tak, zdecydowanie byłaby pnącą. Próbowałam z niej taką zrobić, ale żadne okrycie nie pomogło.
Część pędów w tym roku jest dość sztywna, ale wciąż nie aż tak, żeby utrzymać wiechy olbrzymich kwiatów.
Część natomiast jest tak mizerna i cienka, że pokłada się na ziemi.

Bez słońca, zamiast ciepłej żółci ma lekko morelowy kolor. Znakomicie znosi deszcz.

Ktoś wyżej napisał: "Lubię angielki - nawet te złote"
Ależ...one są najpiękniejsze.
Pierwszą z moich "złotych" była Golden Celebration, zasadzona cztery lata temu.
Niestety, nadal ma dość giętkie pędy, mocuję ją do słupka w płocie, przy którym rośnie. Za to jest absolutnie zdrowa - pewnie zasługa przepuszczalnej zwietrzeliny w górach. Na zimę okrywana - lecz nie przemarza, wbrew twierdzeniom wyżej.
Inna sprawa, że ostatnio te zimy nie mają pazurów.
Cudny, słoneczny kolor, idealna "filiżankowa" budowa kwiatu - i ten zapach

Nareszcie zbudowała coś w rodzaju większego krzewu - choć do miana hm, pnącej nadal nie może pretendować.
Kwitła zdecydowanie najlepiej z moich "górskich" róż.
Połowa czerwca







Początek lipca - zdjęcie marne, lecz pokazuje wysokość, słupek ma półtora metra



Cudny kolor i kształt

Następny dość dobry sezon - jak na paskudne lato.
Zaczęła późno, początkiem lipca - ale to góry przecież.









Potwierdzam - trzeba mieć do niej trochę cierpliwości, lecz kolor i budowa kwiatów nagradza mi kaprysy tej odmiany.

Jak dobrze, że będę mogła oglądać ją w Twoim ogrodzie, moja poszła w dobre ręce, mam nadzieję że się tu kiedyś pojawi; to jest prawdziwie agro-metafizyczne pytanie: jak jest możliwy bujny wzrost róży ?

W tym sezonie znowu troszkę wyższa i trochę więcej kwiatów.
Muszę -koniecznie- zapewnić jej więcej światła, bo pędy ma nadal wiotkie.
Połowa czerwca


Kilka dni później, z powojnikiem Mrs. Cholmondeley



Parę kwiatków również w październiku:

U mnie młoda-pierwszy sezon. Słabo sie rozgałęziła. Ale ma dość długie pędy. Co zostanie po zimie... ano zobaczymy. Kwiat cudny, pędy wiotkie. Ale chyba większość angielek ma wiotkie. Przynajmniej u mnie jedyna Charlotte nie zwisa pod ciężarem kwiatów

Powiedziałabym, że Golden Celebration ma pędy wyjątkowo wiotkie - nawet jak na angielkę. Młode tak, jeszcze takiej nie miałam, co by od razu wypuszczała sztywne patyki - ale po kilku latach zwykle się poprawiają. Tymczasem GC mam 7 sezonów (dobrze sobie coś zapisać), to druga moja angielka w górach - i nadal prócz trochę lepszych pędów produkuje "liany", a kwiaty z reguły "patrzą" do dołu. Ale jakie są cudne!

Niestety z powodu tych wiotkich pędów przestaję lubić austinki. Na szczęscie mam ich tylko 12 sztuk i tyle samo odmian. I wszystkie sa takie ,,płaczace"

Po przeczytaniu kilku postów na temat Golden celebration pomyslałam żeby ją okręcać wokół wysokiego słupa czy obelisku. Moze tak wygladalaby ładnie? Jak myslicie?

To doskonała myśl. U mnie rośnie przy półtorametrowym słupie, do niego (i do płotka obok) jest mocowana. Obelisk jeszcze lepszy, jeśli masz.

Kwitła znośnie. Stopniowo pogrąża się w głębokim cieniu - to jest jak wyrok...
25.06







Wysoka i wiotka - z Mrs. Cholmondeley



Połowa lipca - pojedyncze, piękne kwiaty





A ten -11 listopada - był premią specjalną