Forum Ogrodnicze Oaza

Teraz dopiero to zauważyłam Alu. Tak to nadgryzienia. Roślina ze zdjęcia wychodziła pierwsza z ziemi. Mam ich ze 20 szt. Niektóre są całe. Jak jutro się wyrobię, to je sfotografuję.

Łatka wrote:
Zapewniam Aniu, że z każdym rokiem będziesz miała ich więcej.

W 2017 dostałam od Aliny/Hiacynty doniczkę wyhodowanych przez nią siewek, zielonych, bez kwiatów.
Podzieliłam na kilka kępek i posadziłam - oczywiście tamtego roku już kwitnąć nie mogły.
Za rok z ziemi wyszło niewiele roślinek, ale nie kwitły znowu. Kolejnej wiosny było już ciut więcej i kilka kwiatków.
I tak z każdym kolejnym sezonem ich przybywało; ku mojej radości zaczęły pojawiać się urodziwe nasienniki !
Teraz po siedmiu latach - mimo że dla kilku osób wykopywałam kępki - ubytku nie widać, za to są wyjątkowo płodne!

Dookoła pojawia się mnóstwo "noworodków" , które mniej więcej za dwa lata powiększą żółte poletka
Przykładowe dwie fotki z dzisiaj:






Alinko, może przypadkiem przeczytasz...pamiętam i dziękuję raz jeszcze. Były szczerze podarowane

To ja skorzystam z okazji i podziękuję Tobie, Anulko, za kępę ranników . Pierwszy raz tak pięknie mi kwitną. Pokażę przy następnej wizycie, bo teraz za ciemno...
Wiesz, szczerze dane

W jakich miejscach je macie posadzone?

Alu, moje rosną w miejscu mało luksusowym, pod ścianą tego upiornego garażu, na górce z gliny usypanej z wykopanej lata temu, gdy brukowaliśmy podjazd. Tam mają szanse jedynie takie wcześniaki, potem, gdy magnolia pośrednia rozwinie liście, cień grobowy. Teraz mają konkurencję jedynie ze strony cebulic, właśnie wyłażących z krainy Persefony .
Tak to mniej więcej wygląda:



Aniu-Amlos, dzięki za słowa otuchy, moje były "nabyte drogą kupna", więc może dlatego słabiej się mnożą. Ale jednak. Siewki widzę i ja.
Dodam, że ranniki mają tak dużą siłę przebicia, iż migrują z okolicznych ogrodów i do graniczącego z nimi parku.

Jeśli tylko dociera tam słońce chociaż kilka godzin dziennie, i mają wilgoć (a na twojej glinie Aniu, na pewno mają), to więcej luksusów nie potrzeba. Tak przynajmniej mówi mi moje z nimi doświadczenie. Nie znoszą tylko pełnego cienia, o którego zresztą w bezlistnym okresie trudno.
Za parę lat z pewnością będzie w tym miejscu żółto

U mnie też glina - pewnie przed wsadzeniem trochę uzdatniałam, bo zawsze to robię, ale potem już radziły sobie bez pomocy.

Alu, te podarowane (2 posty wyżej} rosną na podwyższonej rabatce - sąsiednie drzewa o tej porze im nie blokują promieni słonecznych. Później, przy zawiązywaniu nasion będzie półcień.
Natomiast te starsze (większe poletko z poprzedniej strony) - również nabyte drogą kupna, Aniu - mają słońce przez cały dzień, rosną na glinie, często nawet w błotku przy deszczowej aurze. Mają się dobrze i też migrują na sąsiednie rabaty. Między innymi wrastają w sąsiednie kępy liliowców.

I jak to się ma do teoretycznie zalecanej przepuszczalnej gleby??
Chyba jednak musi być ta 'chemia'...

Obiecałam zdjęcia rannika cylicyjskiego nie nadjedzonego przez ślimaki. Pochmurno, kwiatki zamknięte, a może zamknięte, bo one dopiero się rozwijają, są późniejsze od zimowego.


A tu na jednym stanowisku zimowy (i moje kępki pochodzą od Ani- ukłony ) oraz cylicyjska drobnica. Pierwsze przekwitają, a te drugie dopiero zaczynają. Ciekawe, czy się będą krzyżować między sobą.

Ło matko, Jolu ja nie krytykowałam Twojego zdjęcia, że nam pokazujesz nadżarte rośliny, bo my też mamy tylko takie z nielicznymi wyjątkami. Ja to napisałam, byś była czujna, bo widać, że ślimaki nie próżnują, a jest luty!

Alu ja zrozumiałam Twoją intencję, nadwrażliwcem też nie jestem i nie dlatego wstawiłam nowe zdjęcia. Chodziło mi zwyczajnie o pokazanie innego gatunku rannika, a lepiej pokazać w całości niż ogryzek
Chciałam też zestawić go z zimowym, by pokazać Ani, że nie jest duży.

To, że można je znaleźć daleko od macierzystej rośliny jest zasługą mrówek.Tak wyczytałam w starej broszurze o uprawie wiosennych bylin.
Ja też mam glinę,ale ranniki niestety znikają. Pomimo tego,że działka to jedno wielkie mrowisko. Nawet przestałam z nimi walczyc.

Na mrówki Kaju Gorąca woda w mrowiska,sól,a najlepszy jest boraks

Te metody to i mrówki i rośliny załatwią.
Ze dwa lata rozstawiałam naczynka z boraksem w cukrze. Może i trochę działało, ale wobrażacie sobie na całym ogrodzie te naczynka lepiące się od lukru. Ani to wygodne, ani tanie nie było (w cukrowym kryzysie). W końcu stuknęłam się w łeb i kupiłam proszek na mrówki.

Przeraża mnie polewanie wrzątkiem żywej istoty. Oprócz tego,że nie można na trawie na dłużej przysiąść to mnie one za bardzo nie przeszkadzają. Jedynie w szklarni wysypuję proszek, bo tam z ilością mrowisk już przesadziły.

Mam, nie zginęły ale mają ciężko duża konkurencja, trzeba je przesadzić, tylko pamiętam że to są tycie cebulki.



Biedne pszczoły nie mają u mnie wiele kwiatków.

Boraks chyba sypany żywcem pod rośliny w nadmiarze by je uszkodził .
(... A czy nie zniszczy przy okazji innych roślin? Na pewno nie, bo boraks w przeciwieństwie do silnej chemii,
jest bezpieczny dla kwiatów, warzyw i owoców, a przy tym biodegradowalny i ekologiczny.
Nie stanowi też zagrożenia dla ludzi, o ile jednak będziemy stosować go z rozwagą)

www.drogeria-ekologiczna.pl/blog/503_bor...-go-wykorzystac.html
Walczymy ze ślimakami ,,karczownikami ,mechą też żywymi ,nie da się nie zawalczyć z mrowiskiem
pod krzewem
Jak kupiliśmy działke pod lasem to mrowisk było mnóstwo dorodnych .
Jakoś nie mogliśmy ich zostawić.
Skuteczny jest każdy proszek do prania ,tak likwiduję mrowiska ,nawet
blisko innych roślin ,oby nie padał deszcz .
Trwa krótko proces i zabieram na szufelkę i nic nie ginie obok .
Ps Jolu po co cukier? sypię w mrowisko bez cukru ,maż gotował jaja i żółtka
mieszał z boraksem ,też chętnie jadły.
Ja się w to nie bawię .
W różach np.
Da się

NADMIAR boru jest dla roślin TOKSYCZNY. Bor to mikroelement, rośliny nie potrzebują go wiele. Może sam boraks jest ekologiczny, ale bor pozostały po nim jest zabójczy dla roślin, jeśli występuje w nadmiarze.

"Zawartość boru w glebach w klimacie wilgotnym waha się w granicach 5-80 mg kg-1. Gleby bogate w piasek zawierają zazwyczaj mniejszą ilość boru (5-20 mg kg-1) niż gleby bogate w glinę i materię organiczną (zazwyczaj 30-80 mg kg-1). W glebach zasolonych stężenie boru może być tak wysokie, że osiąga poziom toksyczny dla roślin."

źródło: www.ks-polska.com/pl-pl/rolnictwo/kali-a...we/pl-bor/#w-pigulce

Wiem, że to nie temat tego wątku, ale wtrącę tylko trzy zdania.
Mrówki to temat rzeka, ja też mam ogrody w lesie i ogrom mrówek. Ja już z nimi nie walczę, nie ma ekologicznych sposobów pozbycia się mrówek, a chemii nie używam. Najgorsze są wścieklice zwyczajne, bo boleśnie gryzą, ale uczę się z nimi żyć.

Też nie walczę. Lata temu jak wysypałam proszek na skalniaku, to mrówki znikły, ale cenne rośliny skalne też. Mam opakowanie tego proszku do dziś, bo nie wiem co z nim zrobić. Dodatkowo mrówki są ważnym ogniwem w łańcuchu rozkładu materii organicznej i tworzenia próchnicy, są pożyteczne. Fakt, że potrafią uprzykrzyć życie, gdy jest ich nadmiar.