Forum Ogrodnicze Oaza

Aniu - Twój dzwonek się rozsiewa:



A ten wpadł na odwiedziny z łąki:

To chyba dzwonek kropkowany.

Tak, zapewne. Byłoby łatwiej przy ostrzejszym zdjęciu.
A ja zapomniałam , jaki to ten:

Dzwonek pokrzywolistny "Berenice"

Dzwonek 'Pink Octopus'.

Przyszedł z łąki i pojawia się gdzie chce:

Dzwonek pokrzywolistny:

To miał być dzwonek skupiony Acaulis. Niestety to nie jest ta odmiana.

Zaczyna się dzwonkowy sezon, a tu kompletna cisza...
Brzoskwiniolistne - na razie same liliowe.



Tu "skomponowały się" z bylinowym powojnikiem.



Kropkowany Kent Belle

Jednak są i białe:



A za płotem skupione:



Dzwonki skupione siały się tak bardzo, zadarniając, co się da, że wyekspediowałam znakomita większość albo na wieś, albo na "śmietnikową rabatę" na kawałku ocalonym od wybetonowania, ale nie moim.

Dzwonek skupiony zaczyna kwitnąć

Pozwalam mu się w kontrolowany sposób rozsiewać. Pięknie wygląda i ten kolor
Jednak duża jego część ląduje bezlitośnie na kompostowniku. Gdybym mu pozwoliła, zarósłby wszystko.

Kent Belle na tle białych - kupionych z nazwą, ale zaginioną.

Wiosną spotykam "dzwonek campanula" w Biedronce. Czy on zimuje?

"Dzwonek campanula" to masło maślane i tyle.
Handlowcom wyczerpuje się wena najwyraźniej.

Jedyny, który u mnie kwitnie

Dzwonek pokrzywolistny:

Dzwonek skupiony 'Caroline'



Dzwonki Poszarskiego: gatunek (zdjęcie ociepliło jego wizerunek, bo jest niebieski) i odmiana 'Lisduggan Variety'

Hmmm.... Sama nie wiem dlaczego teraz dzwonki podobają mi się bardzo tylko na zdjęciach, a w realu - po latach doświadczeń z nimi - nie umiem się do nich przekonać .
Był czas, że uwielbiałam dzwonki szerokolistne - białe i fioletowe - które obficie rosły w ogródku mamy i długo stroiły mieszkanie w wazonach.
Po latach, wielokrotnie wprowadzałam je na swój ogród, lecz nigdy długo nie zagrzały miejsca . Inny rodzaj gleby!
Najbardziej dzwonki jednostronne dały mi się tutaj bardzo we znaki. Podejrzewam, że to chyba uraz spowodował ansę do wszelkich dzwonków
Nie mogłam pozbyć się ich przez parę lat - a zależało mi bardzo, bo opanowały cudnie pachnące piwonie.
Bywały potem próby i z dalmatyńskimi, z kropkowanymi i z dwuletnimi ogrodowymi - wszystkie poniosły klęskę
Zrezygnowałam więc z dzwonków - nic na siłę! Dziwnym zbiegiem okoliczności nie mogę z kolei uwolnić się od 'desantu' najzwyklejszych dzwonków skupionych Mimo ciągłego usuwania, co roku pojawiają się w sąsiedztwie starej sosny i cisa. Niesamowicie żywotne!