Forum Ogrodnicze Oaza

To ja przedstawię swoją drzewiastą: Piwonia Delavaya. Odmiana stara, o niewielkich (średnica do 7cm), ciemnokrwistych, pojedynczych kwiatach. Jej atutem jest zapach kwiatów, niezwykle ozdobne liście i to, że powtarza kwitnienie latem aż do jesieni: roślina tworzy kolejne kwiaty sukcesywnie podczas wzrostu pędu. Nie rwie oka jak pozostałe, ale i tak ją lubię Długo się adoptowała do naszych zim, nie raz przemarzała do gruntu, jednak obecne, dużo łagodniejsze zimy zdecydowanie jej służą. Pierwsze kwiaty pojawiają się w maju.

Na zdjęciu widać pierwszy, wiosenny pąk.

Coś już widać

Diana Gold	La Seraine
Leda	Taiyo

Ale dla mnie, na razie, ta jest przecudnej urody Chojuraku

Fajnie, że nie tylko ja jestem zadżumiona wirusem drzewiastych.
Tak się dziś przyjrzałam jednej bordowej...





Niech no dmuchnie cieplejszym, może przed kolejnym weekendem? Może szybciej?

Szybciej, duśo szybciej będzie. Sprzed kilku godzin:









Jutro te zdjęcia będą historyczne, gdyż biały pąk właśnie się otwiera.

Jak napisałam, tak się stało. Proszę bardzo, oto otwarcie sezonu.





Tę "lawendową" lubię ogromnie, kwiaty w miarę otwierania robią się wielkie i pachną na tyle, że czuję bez klękania. M na pewno koło 10 lat, ale nie rośnie wzwyż, może 1-2 cm rocznie. Wyhodowana z takiej podłej marketowej sadzonki na kawałku bylinówki (da się, ale trwa). Szczęśliwie w tym przypadku podkłądka obumarła i nie sprawia problemów. Nazwa z etykietki wymyślona chyba przez kreatywnego producenta sadzonek. Ale ciągle mam nadzieję, że ktoś bieglejszy w szukaniu w sieci (i porównywaniu) coś mi podpowie. Jak nie Wy, to nikt nie da rady.



Ta sporo młodsza, za to sadzonka była godziwa (i odpowiednio droga). Co nie ma się nijak z zgodnością do wyobrażenia na etykietce - miała być lila z bordowym dnem. Lecz w tym roku - powtarzam, po latach od posadzenia - coś się stało, zmieniła nagle a niespodziewanie image
Pojawiły się takie oto kwiaty:



Zamiast - jak w poprzednich latach - takich:



Kopiując swoje zdjęcie sprzed roku przypomniałam sobie, że w połowie kwietnia sezon był raczej zmierzający ku schyłkowi. Ale wiadomo, czym się skończyło, przynajmniej w mojej części świata.

Aniu wygląda jakbyś pomyliła ogrody i piwonie
A niziołek, to ten co rośnie koło Łaci? Niziołków drzewiastych nie jest zbyt dużo, to może się gdzieś komuś objawi co to za odmiana.

Ja swoje jesienią przesadziłam, wyglądają jak bidy ale jedna ma pąki.

Marzenko, dobrze, że się zdecydowałaś je przesadzić, póki małe, potem to naprawdę trudne, wiem, o czym piszę - przesadzona jesienią ośmiolatka ledwie żywa.
Łatka wrote:
Pomyliłam się grubo, zakwitają już teraz, jedna po drugiej i jak utrzymają się wysokie temperatury, do majówki może być po przedstawieniu. No, może z wyjątkiem Taiyo i High Noon. One nigdzie się nie wyrywają.
Babcia Ala wrote:
Alu, tamta jeszcze nie otworzyła pąków. Poza tym znam jej nazwę, Baby Face, kwiaty rzeczywiście o odcieniu policzka niemowlęcia, takiego po ciepłej kąpieli.

Natomiast ta z dzisiejszych zdjęć też rośnie pomalusieńku, lecz ma kwiaty mniej pełne i w odcieniu nazywanym "lawendowym", co mnie nieodmiennie śmieszy, bo to chłodny róż po prostu.
Jako że obawiam się, iż szybko się zaczęło i jeszcze szybciej skończy, mam silne parcie na fotografowanie. Późne popołudnie:



Sięga mi nieco nad kolana. Kwiaty nieco przysłonięte liśćmi. Tu najwierniejszy odcień:







W ostrym słońcu po prostu jarzeniówka




A to kolejna, bordowa, co może niezbyt widać w tym słońcu.



I ta biała, zdjęcie do niczego, lecz widać, że jedne kwiaty są półpełne, inne w typie "bomba".

Aniu, pokazuj je jak najwięcej. Masz je przepiękne.

Moja chudzinka Delavaya jeszcze nie kwitnie, ale zaczyna zdobić Choć o efekcie jak z ogrodu Ani, to nawet nie mam co marzyć...

Za to botaniczna Delavay'a ma niezrównany kolor. I generalnie natura wie, co robi, w odróżnieniu od wielu ludzkich hybrydyzerów.
Drzewiaste ćwiczą cierpliwość, przynajmniej moją, gratuluję sobie, że zaczęłam z nimi co najmniej 15, a może 18 lat temu. Za chwilę będzie 10 lat, jak uwolniłam od bólu moją Łateńkę, rozdzierając sobie przy tym serce. Posadziłam jej piwonię, w maju 2014. A dopiero ten rok pokazuje, na co stać nadal niski krzew.







Fakt, jakiś czas walczyłam z dziwnym grzybem na liściach, mimo to trwało, nim od jednego, dwóch kwiatów w sezonie doszła do około dziesiątki.
Czesząc internet w końcu trafiłam na informację, że baby Face jest hybrydą P. lutea. stworzoną przez Australijczyka, Bernharda Chow (za Carsten Burkhardt's Web Project Paeonia - The Peony Database).

Przy okazji z wczoraj:














Tu zaczyna najstarsza, tych buraczkowych mam...zaraz, 5? Tylko najstarszą kupiłam jako bordową. A tak naprawdę nie jest to kolor win z Bordeaux, raczej lekkiego burgunda.

Czekam na Taiyo i High Noon, no i na nówki.

U Ani już festiwal kwitień całą parą . Ja drżę o pąki ledwo co otwarte, bo przymrozek idzie wielkimi krokami. Będzie okrywanie, a jakże. A za chwilę, jak się trochę ogrzeje powietrze, idę pryskać Asahi.
Zdjęcia sprzed 3 dni

Jolu, uparcie będę twierdzić, że z tym drżeniem przesadzasz. Jeszcze gdyby pąki były otwarte, no, wtedy przymrozek mógłby je załatwić. Ale tak? Podobnie do tulipanów itd te piwonie musiały - jako górskie rośliny - wytworzyć odporność na krótkotrwałe wiosenne spadki temperatury.
To wczoraj. W różowozłotym świetle zachodzącego słońca.

Druga z OBI, na metce liliowy róż



Sąsiadka glicynii





Obie pomyłki z OBI





Ta ostatnia, co zaskoczyła pełnymi kwiatami, niedługo zacznie się sypać.

Dzisiaj wyjątkowo byłam we Wrocławiu przy ul. Krzywoustego a więc w nieco luźniejszej zabudowie miasta. Ubraliśmy się z M tak jak u nas wskazywał termometr i o mało się nie ugotowaliśmy, różnica temperatury wynosiła 5 stopni, młodzież była porozbierana na letniaka. U Ciebie Aniu w zaciszu pewnie było jeszcze cieplej i stąd takie szybkie kwitnienia. U mnie tylko majówka ma pąki z kolorem a reszta piwonii w malutkich pąkach, jedyna drzewiasta jaka się uchowała też jeszcze śpi