Forum Ogrodnicze Oaza

Francis Rivis już chyba kwitnie?
U mnie lada moment zakwitną i wczesne wielkokwiatowe... Guernsey Cream ma pączki jak w Tłusty Czwartek

Aniu, u Ciebie tak,u mnie potrzebują jeszcze paru chwil

Różnice w wegetacji między południem a północą potrafią sięgać nawet dwóch tygodni

Carmen wrote:
Wielkie ŁOOOOOŁ!!! Kalina i bez wymiatają wszystko!

Iwonko, zajrzyj do wątku tematycznego o wisterii - wstawiłam tam coś z myślą głównie o Tobie.

Dzięki

Naprawdę to wszystko wyglada spektakularnie W oko wpadł mi powojnik. Piękny kolorek ma

Dzisiaj P jak pierwiosnki















Moje ukochane fiołki





I najlepiej zapowiadająca się piwonia drzewiasta rocki

Całkiem spora/pokaźna kolekcja pierwiosnków Czekam razem z Tobą na rozkwit piwonii

Carmen wrote:
O matko i córko! Ja tego towarzystwa wytępić nie mogę żadną metodą! Rozumiem, że twoje może i jakieś odmianowe - ale one lubią wracać do formy podstawowej i zawłaszczać wszystko.
Pierwiosnki urocze - ten z paseczkiem chyba też gdzieś mam, nazwa oczywiście wyleciała mi z głowy...

Aniu, one aż tak inwazyjne są? Nawet nie przypuszczałam. Mnie się podoba ten różowy pierwiosnek z żółtym oczkiem w środku.

Kolekcja pierwiosnków się zmniejszyła, ale jeszcze parę jest, co do fiołków wolę je i żółtą kokoryczkę, niż podagrycznik , który wmawiam sobie,że zaczynam kochać Wiecie, jak to jest, jak czegoś nie można zwalczyć, należy pokochać

Kochaj, kochaj Ja też nauczyłam się kochać podagrycznik, bo mogę go dawać śwince morskiej, królikom do żarcia, konikom na których jeżdżę czasem, albo wrzucić do sałatki, na szczęście jest jadalny i ma dużo witaminy C

A widzisz, o tym nie wiedziałam

Świeżość wiosny te wspaniałe, rześkie poranki, które pamiętam gdy jako mała dziewczynka przemierzałam ścieżki ogrodu mojej Mamy
Nic nie może się równać z tym pięknym wspomnieniem

Carmen wrote:
Ja też nie.

Iwonko, podagrycznika współczuję, w wielkiej obfitości mam na wsi, lecz tam utrzymujemy zbrojny rozejm - on nie wchodzi na te mikro-rabatki przy domu, ja daję mu żyć na łące.
W mieście na szczęście nie występuje - na szczęście, bo znam go i jego możliwości jak zły szeląg.
Niestety, konia nie mam, a podagrycznika moje psy wyjątkowo nie jedzą

Ja mogłabym wykarmić nim całą armię napoleońską Różnie walczyłam, malowałam roundupem,wykopałam rośliny wokół oczka- korzenie nawet grzebieniem wyczesywałam i nic, powrócił, teraz regularnie plewię i się z nim pogodziłam