Forum Ogrodnicze Oaza

Oj, to trzeba było skubnąć! Że Ty taka nieśmiała jesteś!
Kogucie oko niby lepiej, obrzęk minął, czasem oczko biedak otwiera, ale ono chyba jest nieczynne, no w każdym razie większość czasu ma je zamknięte. Cały czas wierzę, że oczko wróci do zdrowia, jednak gorzej jest ze stanem psychicznym - on jest zaszczuty, boi się wszystkiego, wciąż ucieka i chowa się po krzakach jak tylko Antonio się zbliża. Trzyma się na uboczu, ale śpi na grzędzie razem ze wszystkimi.
Nie wygląda to dobrze

Idę oglądać Twoje zdjęcia...

Lykkefund faktycznie pięknie się rozrasta Moje sadzone w sierpniu zeszłego roku także sporo przyrosły, a będzie jeszcze lepiej
Kurki śliczne, ale widzę, że w stadzie nieco się zakotłowało

Cześć Gosiu!

Niedziela cudowna u nas, chociaż dość mocno wieje.
Mimo to, decyzję o wagarach szkolnych uważam za niezwykle trafną

Zachwycamy się z PanemM wybarwieniem Twoich kurek - stanowią naprawdę przeuroczy folklor. Aż żałuję, że sama nie mam takiej gromadki.

W ogrodzie pięknie i sielsko... Lykkefund w tym roku oczaruje!

Pozdrawiam gorąco,
A

Piękna Kalina szkoda że tak krótko cieszy oczęta kwiatami.Lykkefund pięknie się rozrosła przez dwa sezony.Kurki śliczne i pan kogut dumny na czele.

Przyłączę się do głosów zachwytu nad łubinem: piękny, nasycony kolor!
I widoczek ze szpadlem aż krzyczy: proszę państwa, tu się robi!

Dziękuję Wam wszystkim!
Niedziela minęła bardzo miło, przyjechała para moich piwowarów z Trójmiasta, którzy, podjarani temperaturą około 10 stopni w naszej piwnicy, namówili nas wczesną wiosną na wspólne warzenie piwa dolnej fermentacji.
To była już trzecia sesja - tym razem butelkowanie i kapslowanie piwa, które teraz dojrzewa w piwnicy i czeka na premierę w połowie lipca.

Fajnie było, trochę pomagałam, trochę się obijałam, zjedliśmy razem obiadek, no i razem z tą połową gości, która nie jest kierowcą, poczytałyśmy co nieco.

Ma Gorzatka wrote: To nie nieśmiałość mnie powstrzymała. Wiesz, że powody nieszabrowania były inne. Ja się cieszę, że choć miodek dowiozłam w całości.
Od koleżanki z Glinianej Zagrody też miałam chęć na to i tamto... ale niestety. Będę szabrować innym razem.

No Małgosiu, ale narobiłaś mi apetytu tym piwem,
a kalinę masz jeszcze super, moja już przekwitła.

O jakie piękne sielsko-wiejskie fotki, szczególnie ten czteropak no i kurki oczywiście
Małgosiu, pracując przy piwie nie poczytać trochę to byłby grzech
U mnie też dwa koguty tłuką się o przywództwo, oba piękne i nie wiem co zrobić, wypadałoby jednego oddać komuś ale jak pomyślę że pewnie zaraz do gara trafi to mam wewnętrzne opory
Ule mam już zasiedlone, dzisiaj przywiozłam odkłady, ale żeby nie było tak różowo, to sklep pszczelarski zapomniał sobie o moim zamówieniu i musiałam sobie poradzić, bez kapelusza z siatką, bez podkurzaczki, bez dłuta, bez rękawic, masakra. Tak więc (proszę się nie śmiać) stanęłam do boju uzbrojona w rękawiczki kuchenne, spryskiwacz z wodą i z firanką na głowie , mam nadzieję że nikt mnie nie widział. Z tym orężem ruszyłam na pszczoły, jak na takie wyposażenie to odniosłam wielki sukces, dziabnęły mnie tylko dwie. Wredne te moje pszczoły i za tą wredność od razu zyskały moją sympatię, już je lubię , mam tylko nadzieję że nie uszkodziłam przy przenoszeniu którejś z matek.

Gosiuniu ten Twój sielski zakątek
Przypomniałaś mi o ziołach ...jakoś nie mam serca ich ściąć Miętę dziennie poruszam i zachwycam się zapachem a na kwiaty hyzopu nie mogę się doczekać
Pozdrawiam serdecznie

Małgosiu, zbiory ziół imponujące! Ciekawa jestem jak wykorzystujesz hyzop?
Lany margerytek urocze, a Lykkefund zapowiada się zjawiskowo! Mój zaczyna rozkwitać i od razu oblepiła wszystkie kwiaty ogrodnica niszczylistka Lykkefund wyjątkowo jej smakuje..pilnuj swojego
"Czytanie" domowego piwa to musiała być wyjątkowa degustacja
Miłego dnia!

Małgosiu jaka Ty pracowita pszczółka jesteś
to już wiem do kogo na szpinak będę chodzić
pozdrowienia

Wiedziałam kiedy do Ciebie wpaść Trzeba ziółka zebrać....... Uroczy ten kogucik, taki dostojny

Iwonko - jesteś bardzo dzielną pszczelarką, brawo!
Kasiu - hyzop jest bardzo fajnym ziółkiem, pachnącym i pikantnym, o dość konkretnym smaku; używam do wszystkiego - do mięs, które są potem przetwarzane (duszone, pieczone), ale też na świeżo do jajek na twardo czy pomidorów; dostałam sadzoneczkę od Iwonki-Zielonej Jagody, ładnie mi się rozrosła i mam już 2 krzaczki
A degustacja domowego piwa będzie dopiero w lipcu, teraz ono stoi w piwnicy w butelkach i nabiera mocy urzędowej oraz bąbelków
Piotrze - zanim ja się tu doczołgałam z odpowiedzią, to i moja kalina prawie przekwitła! Mam w pracy teraz gorący okres, ale blisko już wakacje, to może jakość bardziej na bieżąco uda mi się pisać
Basiu! Nie wiem zupełnie, co u Ciebie słychać, jakie zmiany w domu, co nowego w ogrodzie... niestety, nie mam już wstępu do Twojego wątku TAM.

Zostawiam na dobranoc powojnik The President, a jutro z rana zapraszam na spacer po gospodarstwie. Planowałam go na dziś i nawet powybierałam już zdjęcia, ale nie mam siły ich pododawać i opisać - ten dzień mnie wykończył!

Ja mam właśnie chyba tego powojnika
Taki uparciuch co mi kwitł w październiku. Jednak i w tym roku nie dorasta Twojemu do pięt. Pnie się i pnie, ale nawet pąków nie ma.

W piątek przejeżdżałam przez małe miasteczko w drodze do T. ,stałam w korku obok domu,którego słup przy wejściu do budynku obsadzony był pięknym,rozrośniętym kokornakiem! Od razu pomyślałam o Was
Będziecie mieli piękne wejście do domu,znaczy piękniejsze.
Wielkie cudowne liście.

Lucynko - mój, jak widzisz, do pasa dorasta, ale poszło mu w kwiaty; podlewany jest gnojówką z kurzeńca, jak zresztą wszystkie róże, hortensje i powojniki. Mam też nastawioną pokrzywiankę i już jest dojrzała, czego nie da się nie zauważyć chodząc po ogrodzie
Ewciu - no to nie mogłaś tam skoczyć z łopateczką i skubnąć jakąś sadzonkę? No bo serio, to sprawa wygląda tek, że ten kokornak "zdobywa" R., więc do tej pory go nie ma.

No to jedziemy.
Świdośliwa zapowiada się w tym roku z ogromną obfitością owoców. Bardzo mnie to cieszy, bo przypadły mi do gustu te małe jagódki - mają świetny balansik słodyczy z lekką goryczką. Pożeram je na świeżo i zamrażam na zimę w litrowych pudełkach po lodach. Pozyskuję je w zgodzie ze środowiskiem, to znaczy ja obżeram dół, tak gdzieś do połowy wysokości, bo dotąd sięgam z drabiny, a resztę z entuzjazmem wcinają sójki, robiąc przy tym dużo wrzasku i zamieszania.
Nasza świdośliwa to jakby pęczek wysmukłych drzewek. Stanowi przecudny akcent w ogrodzie, jest piękna i nie zwykle dekoracyjna o każdej porze roku, a już chyba najpiękniejsza, kiedy zakwitnie i jesienią, gdy przebarwia się w słup ognistej czerwieni.





Zakwitła też stuletnia robinia z tyłu ogrodu. Pszczoły pracują na niej hałaśliwie i wczoraj słychać je było nawet ok. 21:00. Popołudniowy zapach - przesłodki! Miód akacjowy, jak dla mnie, taki sobie, zresztą tak samo jak lipowy. Wolę takie bardziej konkretne smaki.





Takie wielkie drzewa w ogrodzie to prawdziwy skarb. Uwielbiam je!

Dzień dobry niedzielne, smoczyco!

Piękny dzień wstał, taki ciepły, niespieszny, leniwy - warto go spędzić na hamaku, ławeczce, czy ogrodowym łożu

Te ogromne drzewa to rzeczywiście prawdziwy skarb, Gosiu.
Super, że pięknie kwitną i będą owocować. Nigdy nie jadłam owoców świdośliwy i nawet nie wiedziałam, że są jadalne.
Do czego je dodajesz?

Pozdrawiam ciepło!

PS. Co masz dziś w garach?