Forum Ogrodnicze Oaza

Andrzejku, dziękuję bardzo za wizytę i żurawkowe doradztwo - każde pomocne słowo jest baaardzo mile widziane
Z naszą aronią też różnie bywa - wszystko zależy od ilości słonecznych dni w roku i opadów. Czasami rzeczywiście owoce są jakby zasuszone, czasem jest ich mniej, ale za to są duże ( jak w tym roku ), albo odwrotnie - mnóstwo malutkich. Tak czy inaczej tegoroczny zbiór zaplanowałam na przełom sierpnia/września, powinnam poczekać do pierwszych przymrozków, ale ptaki nie dają nam wyboru ...
O Twoim ogrodzie napiszę w Twoim wątku

Michał - odpowiedź na PW

No proszę ależ tu nowości aronia jabłuszka i inne smakołyki o słodkościach nie wspominając już mi ślinka na klawiaturkę leci
pozdrawiam...

Sinthell , bo ja i kulinarna kobitka jestem :)Jeśli tylko będziesz miał okazję być lub przejeżdżać przez Poznań, to ja serdecznie zapraszam - kawa i ciacho są zawsze a i kieliszeczek domowej naleweczki się znajdzie ...
Pozdrawiam cieplutko ( noc zapowiada się raczej chłodna, 8 stopni ?! )

Nic tak nie poprawia humoru, jak nowe nabytki roślinne. Marylin Monroe mawiała, że "pieniądze szczęścia nie dają", jednak natychmiast dodawała "ale dopiero zakupy" Coś w tym jest. Ponieważ dzisiejsza aura mocno dała się we znaki psychice ( to chyba już TO przesilenie jesienne ), czego efektem była chandra ( zupełnie bez powodu ), niechęć do robienia czegokolwiek, nawet nie pomogła czekolada, mój najlepszy sprzymierzeniec w walce z szarymi dniami, więc zaraz po powrocie z pracy pojechaliśmy do centrum ogrodniczego w wiadomym celu ... Ale o tym jutro
W każdym razie nastrój momentalnie uległ poprawie. Ciekawe, na jak długo

Aniu ,jakaś głodna się zrobiłam po tych odwiedzinach u Ciebie ,zwłaszcza ,że jestem z kawką .
A ja łasuch jestem .Dziś na poprawienie swojego humoru wybieram się do szkółki .Na samą myśl to już mi lepiej .Ciekawa jestem co Ty sobie kupisz

Ups, Ewuniu ... obawiam się, że wystawiłam Twój apetyt na zbyt dużą próbę ... mam na myśli apetyt "roślinny", bo jeśli chodzi o ten kulinarny, to możemy sobie podać ręce Też jestem słodki "pamper", właśnie przede mną 0,5 kg krówek, łypię na nie łakomym okiem Co prawda w planach po pracy miałam pieczenie skubańca, ale stwierdziłam brak kakao, więc ... na pociechę mam cukierki.

Zakupy w centrum faktycznie uratowały mnie przed spuszczonym na kwintę nosem; najprawdopodobniej Cię rozczaruję ilością i jakością przytaszczonych do domu roślinek, jednak kiedy pomyślę, że sezon nasadzeń dopiero się zaczyna ... No, w każdym razie zapoczątkowałam gromadzenie funduszy.

Ponieważ uwielbiamy porzeczki w każdej postaci, a mnie w końcu oświeciło w kwestii przycinania i pielęgnacji tych krzewów, więc niezmiernie się ucieszyłam, kiedy w ofercie centrum zobaczyłam nową dla nas porzeczkę białą ( czerwone i czarne już mam ), której smak znałam z bardzo odległego dzieciństwa. "Biała wersalska" dołączyła do rodziny.

Nie omieszkałam także zerknąć na pigwowca - od paru lat pozbawiam doszczętnie ze spadów owocowych niczyje, zaniedbane krzewinki, a teraz będę miała własną odmianę "Cido" - bo ona także powędrowała do koszyczka. O ile, rzecz jasna, oba krzaczki się przyjmą





O zakupie 80 l wora ziemi nie będę wspominać.
Na marginesie dodam tylko, że teoretycznie pojechałam po kwiat do mieszkania, a ponieważ zwariowałam na punkcie storczyków, do kolekcji dołączyła Flora







Stoi sobie teraz na parapecie okiennym pomiędzy różowym Wackiem a białym Jaśkiem i dochodzi do siebie po trudach podróży i zmianie "klimatu".

Ewuś, pamiętaj, ja Ci nie odpuszczę relacji z Twojej wyprawy do szkółki
Pozdrawiam cieplutko i bardzo słodko!

Aniu wybrałaś bardzo oryginalnego storczyka. TO trzeba Ci przyznać. Mi także bardzo się on podoba. Dosłownie na jego widok szczęka mi opadła i nie mogę jej teraz znaleźć

Aniu mam nadzieję że zobaczymy się w przyszłym roku na Gardeni

No nie ... Michał ... TAKA opinia od TAKIEGO fachowca ... fruwam pod sufitem ))Dziękuję! Żeby tylko łagodnie się zaaklimatyzowała ....
Na Gardenię chodzimy, a jakże. Będzie mi bardzo miło, jeśli spotkanie dojdzie do skutku

Wczorajsza pogoda, wbrew telewizyjnym zapowiedziom, sprawiła miłą niespodziankę i wreszcie można było rzucić się w wir prac ogrodowych. Plan robót był ściśle wytyczony, materiały zgromadzone, narzędzia przygotowane, a my – zaopatrzeni w staromodne jajka na twardo i równie staroświecki placek skubaniec – zwarci i gotowi
I – jak to w życiu najczęściej bywa – realizacja pomysłów udała się połowicznie, ale tylko i wyłącznie ze względu na kondycję tzw. ogrodników, czyli nas. Okazało się, że przekopanie kawałka bardzo ugorowatego tzw. trawnika, naniesienie własnoręcznie wyhodowanego kompostu ( piękne, dorodne dżdżowniczki ) z kompostownika i gotowej ziemi ogrodniczej, wymieszanie obu warstw i wyrównanie zajęło nam więcej czasu, niż zaplanowaliśmy.







Mimo wszystko czuliśmy się wspaniale, ciepły, delikatny deszczyk zmył trudy pracy z naszych twarzy i rąk i można było kontynuować „harówkę”. Po wykopaniu kilku dołków w świeżo urządzonej rabatce i wymoszczeniu ich dodatkową warstewką kompostu, przyszła pora na podział żurawek, - właśnie one miały być bohaterami sobotniej „batalii „. Jak już wcześniej wspominałam, u nas żurawki rosły sobie mniej lub bardziej beztrosko m.in. wśród wrzosów, traw ozdobnych i stopniowo karłowaciały. Nie pamiętam nazw odmianowych. W każdym razie niemal każda nowa sadzonka znalazła swoje miejsce, a całość rabatki wysypaliśmy drobną korą. Na razie wygląda bardzo niepozornie, ale mam nadzieję, że w przyszłości żurawki rozrosną się, a całość zyska na atrakcyjności, ale … znając siebie











Żurawkom będą towarzyszyły starsze już krzaczki:
berberys


mahonia


irga




Wkrótce do nowej żurawkowej rodzinki dołączy kilka kolejnych ( muszę uzupełnić nadwątlone siły ) i – jeśli starczy miejsca – ozdobne, srebrne trawy ( oczywiście, nazwy nie pamiętam ).

„Przy sobocie po robocie” mogliśmy z czystym sumieniem nasycić oczy sierpniowymi pastelami przebarwiających się powoli roślinek – musi nam starczyć na cały nadchodzący tydzień.
Zapraszam na kolejny spacer

Aniu czy to pnącze na zdjęciu przed wrzosami to winobluszcz?

Violu
Tak sądzę, że to winobluszcz, ponieważ nie zasadziłam go tam - ale! ponieważ nasz bezpośredni sąsiad ma ogrodzenie obrośnięte tym pnączem, a i ptaków łasych na owocki jest sporo, więc myślę sobie, że sprawcą pojawienia się u nas winobluszczu jest ptasi włóczęga Zresztą małych siewek jest więcej, niemal wszystkie rosną w tym samym miejscu. Bardzo się cieszę na tego przypadkowego gościa ze względu na przepiękne jesienne kolory.

Jeszcze przy okazji parę ujęć z soboty.

















I moje wymarzone borówki amerykańskie, które razem z pigwowcem okazałym i białą porzeczką czekają na następny weekend - to już za 5 dni !!!

Darrow



Chandler

Widzę ładną rabatkę z żurawkami utworzyłaś Najbardziej jednak wychwalam ostróżkę uwielbiam tę roślinkę. Zawsze kwitnie bardzo obficie no i te kłosy-półmetrowe, robiące wrażenie

Oj, jeszcze u Ciebie wesoło i kolorowo, gdyby nie wrzosy to bym nie powiedziała, że wielkimi krokami zbliża się jesień

Michał, dziękuję za słowa pocieszenia , ale żurawkowa rabatka to na razie połacie kory upstrzone 8 lub 9 sadzoneczkami, a że większość ma liście w kolorze zlewającym się z kora, więc .. widok ogólny jest mało zadowalający. Dlatego kiedyś stwierdziłam, że najlepsze ( w mojej sytuacji ) są odmiany o zielonych liściach. Całą nadzieja w tym, że sadzonki rozrosną się i będą bardziej widoczne. Ale jestem optymistką
Ostróżki to moja babcina miłość nr 1 - dłuuugo nie chciały się u mnie zadomowić, ale 3 wory z ziemią i 3 obornika poradziły sobie i zdziałały cuda. Roślinka ze zdjęcia kwitnie drugi raz w tym sezonie; poprzednie pędy po przekwitnięciu ucięłam, były faktycznie dorodne i mocne.
Podobnie rzecz się ma z floksem - ten na zdjęciu zakwitł ponownie.




Aguniu, bardzo dziękuję za wizytę i przesympatyczne słowa. Sierpień i wrzesień to dla mnie najpiękniejsze miesiące pod względem kolorów, a jesień dopiero się zaczyna ( podobno zaczyna się mimozami, ale moje nawłocie powoli przekwitają )

Pierwsza żurawka,na drugim zdjęciu to jest ,zdaje się, Hercules. To tak na moje nie-żurawkowe oko. Jeśli zależałoby Ci na nazwach ...

Terlica,
oczywista oczywistość, że byłoby fajnie znać odmiany, które w pocie czoła ciachało się saperką i wysadzało więc śmiało typuj - będę bardzo wdzięczna : )
Jeszcze 4 lata temu orientowałam się jakimś szóstym zmysłem, co kupowałam, ale teraz .... Nie wstawiłam zdjęć wszystkich sadzonek, ale obiecuję, że podczas kolejnej wizyty na ogródku porobimy dokładne zbliżenia.
Pozdrawiam serdecznie.

Aniu będę z miłą chęcią do Ciebie zaglądać

Agusiu,
cała przyjemność po mojej stronie; będzie mi bardzo miło gościć Cię ponownie