Forum Ogrodnicze Oaza

Kochane, dziękuję Wam bardzo za odzew
Najważniejsze w tym wszystkim jest to, że człowiekowi się chce, co nie zawsze jest takie oczywiste; sama miewam takie dni, które spędzam zwinięta w kłębek pod kocem, z książką w ręku ( ale to wcale nie oznacza, że czytam ) dla stworzenia pozorów, że robię cokolwiek. Totalny marazm, zero energii i pomysłów na jakiekolwiek zajęcie, wyłączając oczywiście codzienne domowe obowiązki.
Są takie dni i wiem, że będą, jednakże świadomość tego faktu pozwala mieć nadzieję, że za jakiś czas robota będzie palić się w rękach, że tak powiem.
Dzisiaj, zgodnie z obietnicą, pojechałam na działkę nakarmić kocie głodomory, zebrać ostatnie miętowe łodyżki, a przy okazji znalazłam kilka baldachów ususzonego kopru ( chyba sprzed dwóch lat ). Pachniał całkiem intensywnie, więc związałam je w pęczek i niech sobie wisi w domu.
Korzystając z bezdeszczowej pogody podreptałam w leśne ostępy i pomimo, że ściółka była bardzo mokra, w powietrzu unosiło się sporo wilgoci, a stopy plątały się w gęstwinie listopadowych bezlistnych pędów jeżyn, to z błyskiem w oku zbierałam "składniki" do twórczego procesu, jakim ma być adwentowy świecznik. To, że do koszyka wpadło kilka przypadkowych grzybów, pominę wymownym milczeniem, bo dopiero za chwilę będę je identyfikować

Szyszki sosnowe, modrzewiowe, orzechy włoskie ( od znajomego ) surowe i pobielone, kawałeczki brzozowej kory ( z kilku zrobiłam wcześniej gwiazdki i choinkę ), kawałki mchu, drewienka porośnięte mchem, gałązki mahonii, pędy modrzewia, a oprócz tego szklany słoik i ceramiczny garnek, no i oczywiście świece: zwykłe, białe.

Coś z tego zmajstrujemy

Aniu a jak wycinasz te gwiazdki??

Napisałaś, że byłaś w lesie...ja też. I w ilościach dużych przyniosłam zdobycze.

Ewuś, wycinam je najzwyklejszymi nożyczkami ( warunek: muszą być ostre ). Powodzenie operacji zależy od stopnia wilgotności kory i jej grubości. Im cieńszy płat i bardziej wilgotny, tym łatwiej będzie pozyskać rozmaite kształty. Na wierzchniej, białej stronie kory rysujesz ołówkiem ( za pomocą szablonu ) dowolny kształt i wycinasz go. Następnie takie ozdoby ostrożnie, bo są kruche, wkładasz pomiędzy kilka warstw ręcznika papierowego i obciążasz czymś ciężkim - codziennie zmieniasz papier na suchy. Po jakimś czasie ( zależnym od temperatury w domu ) są gotowe do dalszego wykorzystania.
Pozdrawiam cieplutko

Inspiracje i instrukcje są, wskazówki jak wykorzystać by nie zmarnować też, więc trzeba znaleźć odpowiedni moment i zapał do tworzenia takich cacuszek. Natura zamiast plastiku

I efekt końcowy już niebawem - jeden ze świeczników adwentowych gotowy i czekam tylko na dobre światło do sesji zdjęciowej
Zachciało mi się pieczenia - ciasto z gruszkami i imbirem chyba będzie pasowało do listopadowego nastroju - pachnące i rozgrzewające zarazem - ale to jutro, po powrocie od działkowych kocich głodomorów.
Pozdrawiam cieplutko ...

Już jest i czeka na zapalenie pierwszej świecy
W kolejce na wykończenie czeka następna dekoracja świąteczna, również nawiązująca do tradycji adwentowej - dotychczas w naszym oknie królował elektryczny świecznik, taki bardzo powszechny, w kształcie trójkąta z kilkoma lampkami. Jednak kiedy dwa lata temu uległ destrukcji z racji wieku , pomyślałam, że byłoby miło stworzyć coś samodzielnie, od podstaw.
Ze względu na wszędobylskie kocie mordki świece nie będą się paliły non stop, a jedynie na początku każdej kolejnej niedzieli.
A w międzyczasie ( tzn. w chwilach wolnych od codzienności ) produkują się sojowe świece, dojrzewa ciasto piernikowe, o każde ziarenko w karmniku trwają ptasie bitwy, a za oknem spadł pierwszy śnieg i na termometrze zagościł przymrozek.

Dobrego i spokojnego wieczoru