Forum Ogrodnicze Oaza

Pięknie i klimatycznie u Ciebie, Aniu
Żeby choć myśleć o jakkolwiek "aspirujących" efektach, musiałabym mieć dwa razy dłuższą dobę, dwa razy większą przestrzeń i o połowę mniej rzeczy oraz o połowę mniej pracy W tym roku nawet wianków na groby nie zrobiłam, a za jedyną "dekorację" robią mi wszechobecne pęczki lawendy, byle jak powiązane sznurkiem. Zmian - tych na dobre - na horyzoncie nie widać. Ale z przyjemnością będę podziwiać Waszą twórczość

Aniu - ja też zostanę na "pozycji podglądacza"
Z zajęć w tym miesiącu czeka mnie skubanie gęsi.
Przy okazji - ma mnóstwo różnokolorowych piórek: kur, perliczek, kaczek indyków. Jak już ogarnę rzeczywistość ( ), to mogę się podzielić.

No i zachciało mi się akwarium - nie mam telewizji, więc fajnie by się na coś żywego patrzyło. Na razie małe:



"Pokrywa" własnej produkcji i jeszcze nie skończona. Tak w ramach "rękodzieła" Ale doskonalę się w "klejeniu na gluta"- polecam - fajny patent.

Jestem i ja

Działajmy

Anulko, stęskniłam się za Tobą nawet niedawno pomyślałam, że nikt tak jak Ty nie tworzy klimatu, nie opowiada tak wciągająco...

Święte słowa Ewuniu

Mandorla wrote:
Zgadzam się. Jak niemal każda kobieta. Jesteśmy coraz częściej zmęczone i zniechęcone, bardziej zabiegane, mniej cierpliwe i bardziej skłonne do narzekań.
Sama pracuję w systemie 12 godzinnym, więc często jestem te kilkanaście godzin poza domem, także w soboty i handlowe niedziele ( teraz, w grudniu, będą aż trzy ). Nie mam dzieci ani wnuków, a jedynie szóstkę zwierzaków, w tym dwoje schorowanych seniorów, niemniej oprócz niewątpliwej przyjemności płynącej z ich towarzystwa, są też obowiązki, czasem trudne do udźwignięcia psychiką. Zapuściłam działkę

Ale !!! Czasami ... takie przykre emocje, smutki i beznadzieja potrafią sprawić, że człowiek po raz kolejny podnosi głowę i dostrzega światełko - gdzieś tam, na horyzoncie, albo tuż tuż, całkiem blisko, na wyciągnięcie ręki .... jeśli masz sprawdzonych przyjaciół, wówczas jest łatwiej uwierzyć, że pokonasz swoje lęki i obawy. Przepracowałam wiele takich sytuacji i naprawdę wiem, o czym piszę.
Aby poczuć atmosferę Świąt, nie trzeba poświęcić sporo czasu; nie musimy tworzyć kompozycji wymyślnych, jak te z eleganckich sklepów czy czasopism.
Zrobimy swoje własne.

Na początek zaproszę Was do tajemniczego świata adwentowych świeczników. Dlaczego "tajemniczych" ?
Bo nigdy ich nie robiłam i stanowią dla mnie twórczą zagadkę. W internecie znalazłam pewną inspirację i mam zamiar ją przenieść w domowe realia.
Póki co, przygotowałam ceramiczny, biały garnek, gałązki modrzewia, cztery najzwyklejsze białe, walcowe świece i zielony, świeży mech.
Ciąg dalszy nastąpi


Z ubiegłego roku ...

sierika wrote:
Będzie mi naprawdę bardzo miło, jeśli będziemy razem współtworzyć ten klimat - z całego serca zapraszam

Adasiowa wrote:
Czasem tylko trudno podnieść tą głowę, żeby te światełko dostrzec. Ale masz rację, sprawdzeni przyjaciele, czasem zwariowani, czasem poważni, ale zawsze działają jak plasterek na jątrzącej się ranie.

Janeczko, masz rację. Przerabiałam to ( i przerabiam nadal, nie wstydzę się o tym pisać ) wiele razy, ale widocznie Przeznaczenie, Los czy cokolwiek innego ma wobec nas inne plany, skoro nakazuje nam żyć i działać dalej. Czasami postawi na naszej drodze innego człowieka, czasami zwierzę, niekiedy będzie to mądra książka ( choć też nie zawsze - wystarczy, że jej treść wstrząśnie nami w taki czy inny sposób i pozwoli spojrzeć na świat z innej perspektywy : bardziej przyjaznej dla nas samych, stworzy taką atmosferę i warunki, w których poczujemy się bardziej dowartościowani ).
Czasami ulubiona muzyka, czasami ciężka fizyczna praca, a czasami zwykły długi spacer po lesie - potrafią zdziałać cuda. Ale ten proces godzenia się ze sobą jest powolny i rozciągnięty w czasie - i tu trzeba cierpliwości, a z nią nie zawsze mi po drodze.
Dlatego CODZIENNIE staram się znajdować w otaczającej mnie rzeczywistości jakąkolwiek dobrą myśl i czynność, choćby była banalna i nieskomplikowana.

Ściskam mocno.

Adasiowa wrote: Kurczę... Zabrzmiałam narzekająco...? Wcale nie chciałam! Czasu na wiele rzeczy faktycznie nie mam i chwilami czuję się dość mocno przytłoczona, ale psychicznie się trzymam zupełnie nieźle i z pewnością nie chciałabym być siewcą jakichś złych fluidów; wybaczcie takie nieopatrzne zmącenie świątecznej atmosfery

Pisałam o sobie Mandorlo

Chwilowe przytłoczenie jest jak najbardziej zrozumiałe i normalne, a nawet, jeśli trwa dłużej, to też nic w tym złego. Masz prawo.
Tym bardziej, kiedy masz doła lub gorszy dzień, to zapraszam do odwiedzin - zawsze jesteś długo wyczekiwanym Gościem
Specjalnie dla Ciebie wymyślę przedświąteczny akcent i bardzo Cię proszę - nie wyrzucaj sobie niczego i bądź po prostu sobą.

Nie chciałam sprawić przykrości ani Tobie, ani komukolwiek innemu. Jeśli jednak tak się stało, to z całego serca przepraszam.
Ściskam Was mocno.

Tyle się napisałam i wszystko zniknęło... To jeszcze raz.
To ja nie chciałam zrobić przykrości... Ale to prawda, czasami trzeba i ponarzekać, a gdzie zrobić to lepiej niż tu, w przyjaznym, życzliwym gronie? Napisze się parę słów, kilka innych przeczyta i - od razu świat piękniejszy

mam nadzieję, że pogoda się poprawi bo u mnie padało cały dzień.... jutro mam zamiar pójść z pasami na spacer i poszukać "skarbów natury", które przydadzą mi się w tworzeniu dekoracji.
zobaczymy co uda mi się znaleźć

A ja ledwo rękami ruszam, po grabieniu, kopaniu i myciu.
Ale już się doczekać nie mogę moich pierwszych sosnowych Mikołajów .

chyba zacznę szukać inspiracji w internecie

Cudnie u Ciebie Aniu
A propos zaproszenia Zwyczajowo robię przywieszki do prezentów. Kiedyś.. kiedyś.. słabo mi szło i w necie zainspirował mnie taki drobiażdżek pl.pinterest.com/pin/crafts-in-2025--4081455907145816/
Narobiłam różniastych, i coś mnie tknęło żeby na świąteczny zjazd zabrać ze sobą pudełko z taką leśną zbieraniną, takiej frajdy dzieciakom nic nie zrobiło, porobiły cuda...a i dorośli co niektórzy też się wciągnęli
Teraz moje prezenty to słoiczki na które wszyscy czekają - pomidory i papryka w oliwie i takie tam, mam nadzieję, że mi ocet wyjdzie, oczywiście z przywieszkami, no i zabieram ze sobą pudełko z drobiazgami.
Tak naprawdę dużo czasu to nie zabiera, tylko wypada poszwendać się po lesie

klarkia25, znalazłam dużo inspiracji na tej stronie