Forum Ogrodnicze Oaza

whitedame wrote:
Mistrza w czym? W konkursie? Bo w życiu ważna jest umiejętność uzyskania potrzebnej informacji i połączenia jej z innymi danymi oraz wyciągania z wniosków. Podstawy trzeba mieć, ale nie trzeba pamięciowo ogarniać wszystkiego (i tak większość wiedzy donosi się do egzaminu/klasówki) Od wieków zaś raczej skupiano się na powtarzaniu i zapamiętywaniu.
Wypracowania etc na X stron ZAWSZE powodowały u mnie wściekłość na głupotę systemu. To umiejętność dla dziennikarza czy literata - ma zapełnić szpaltę czy rozdział. Jak napisałem to co chciałem przekazać na jednej stronie to resztę wypełniało lanie wody i/lub rozciągnięte do niemożliwości na szerokość pismo.

Zgadzam się. Są ludzie, którzy nigdy nie nauczą się np. zasad ortografii.
Nawet, gdy stracimy masę czasu (naszego i jego) na wbijanie mu zasad, to one i tak szybko wylecą, bo ten człowiek nie będzie ich utrwalał.
W szkole oczywiście to już tuman, który ślizga się tylko z klasy do klasy.
Ale, gdyby nauczyć go tylko niezbędnych podstaw, natomiast skupić się na znalezieniu i wzmocnieniu jego wrodzonych zdolności (każdy ma jakieś).
Wtedy to już nie kreujemy tumana i nieudacznika a wartościowa i potrzebną osobę, która była by doceniona za swoje zdolności a nie z gruntu dołowana łatką nieudacznika.

Na szczęście większość dzieci, pomimo starań nauczycieli. Wychodzi na ludzi i nawet czasami nie popełnia błędów ortograficznych pomimo że nie pamiętają inwokacji, koloru ciżemek Stańczyka wg Matejki i generalnie pomimo wszystkich swoich niedoskonałości

Bo wszystko zasadza się na tym, żeby taka osoba zechciała a jak zechce to tuż z górki

Mimo wszystko (choć też mam złe doświadczenia) nie winiłabym nauczycieli, tylko system, który ich "stworzył".

Mówisz że oni tylko wykonywali rozkazy?

Aż mi się przypomniał film Stowarzyszenie Umarłych Poetów

A komu są potrzebni indywidualiści?
W wojsku, w pracy, szczególnie w dzisiejszych korporacjach?
Na indywidualizm nie ma miejsca.


Jak tam po wczorajszych burzach? Jest ktoś Z Jasła, Krosna, Gorlic?
U mnie jak się zaczęło wczoraj po 15 tak skończyło nad ranem.
Dawno nie pamiętam takiej serii nawracających burz i opadów.
Ciekawa jestem jak jest na dole wsi, mieszkanie na górce ma pewne zalety.

.

Ciekawe jak uczysz się języków czy nie powtarzając i zapamiętując?
To świetna metoda nawet gdy dotyczy języka ojczystego.
A gdyby jeszcze przepisywac po 100 razy jak często dawniej bywało to i charakter pisma by się poprawił.
Pewnie napiszesz po co, skoro mamy laptopy umiejętność pisania jest niepotrzebna.
Rozprawka pisana na ileś stron wymagała jakiejś wiedzy, rozwiązanie testu już tylko szczęścia. Odpowiedzi są podane więc zawsze jest 25% szans że trafisz.

Co do burzy Jolu to widziałam spektakl na niebie i trochę popadało. Ale nadal parno i gorąco.

A indywidualiści są niewygodni fla wszystkich. Dla rodziców, pracodawców i systemu.
Urawniłowka górą.

Zapamiętywanie SŁÓW - jak najbardziej, ale ja musiałem wkuwać dialogi. W życiu by się na niewiele przydały bo jakoś nigdy nie potrzebowałem zapytać przechodnia która godzina, albo coś podobnego. Dialogi pamiętam do dziś, czasami jak spotykam kumpla z podstawówki to się witamy
Hallo Piter! Where are you going?
I'm going to school.
Can i come with You?
Yes come on!
Języka najpierw czytanego uczyłem się praktycznie sam, a mówiony jako tako ogarnąłem dzięki przemiłej nauczycielce na kursie. Słówek w sumie też sam, bo nauczycielka ucząca przez zapamiętywanie dialogów uznawała że poziom siedmiolatka w słownictwie nie będzie zły
Później uczyła mnie rusycystka po chyba niezbyt długim kursie, nagminnie myliła słowa.
U mnie się poprawienie charakteru pisma nie ziściło, a gdzieś w piątek piątej czy szóstek szóstej klasie przepisałem kilka zeszytów. Im dłużej pisałem tym było gorzej. A teraz jak się mam podpisać czytelnie, to piszę drukowanymi. Jak napiszę "pisanymi" to chyba tylko farmaceuci dadzą radę odczytać
Ostatnio zastanawiałem się co z rzeczy które mnie w szkole nie interesowały i nudziły/sprawiały trudność przydało mi się w życiu dorosłym. No i wychodzi że niewiele. Z wzorów mat-fiz wykutych niegdyś na blachę, dziś z trudem sobie przypominam podstawy. Ale jak potrzebowałem obliczyć połać dachu, to zwyczajnie sięgnąłem do książek i znalazłem potrzebne wzory.

Wybacz,ale nie zgodzę się. Ilość stron da się zapełnić WODĄ. Weźmy taki styl barokowy - ogromna ilość ozdobników i zero treści. A strony lecą...
Test wymaga wyłącznie szczęścia? To niektórzy mają niezłego PH
"Tylko pogratulować determinacji. Aż 113 razy podchodził do egzaminu teoretycznego, a pięć razy do praktycznego mieszkaniec Opolszczyzny, który bardzo chce mieć prawo jazdy kategorii B. Niestety - to wciąż tylko marzenia."
To było dwa lata temu i jest już nowy rekord

Pisanie bezwzrokowe zaczyna zanikać

Ja niestety, ze szkodą dla świadectwa nie byłam w stanie uczyć się tego co mnie nie interesuje.
Np byłam dobra chemii, z zadań, z reakcji, a jak przyszło nauczyć się jakiejś durnej produkcji
to z premedytacją się nie nauczyłam bo mnie to totalnie nie interesowało.
Z premedytacja nie uczyłam się jakichś durnych wierszy w podstawówce, ale np w szkole średniej nie miałam żadnego problemu
z zapamiętaniem nazewnictwa roślin. Po polsku i po łacinie miałam roślinki w jednym palcu.

Tak na przestrzeni lat to mogę powiedzieć, że myślenie w szkole niekoniecznie było w cenie.

Pamiętam jak moja córka poszła do szkoły i zaczęła się matma z wytycznymi.
Całkiem logicznie podeszła do zagadnienia i uzyskała dobry wynik w zadaniu,
to okazało się, że to jest źle.
Za cholerę nie mogła zrozumieć co jest grane i czemu nie można rozwiązać tego w ten właśnie sposób.
Ja też nie mogłam zrozumieć
Syn zdawał starą maturę, córka nową, tylko dwa lata różnicy.

Jolu, nie cierpiałam chemii a teraz szukam, uczę się i zapamiętuję bo potrzebuję tej wiedzy w ogrodzie.
Życie jest pokrętne
A co do nietypowych rozwiazań to ja na maturze napisałam, że równanie nie ma rozwiązania bo wychodzi minus 5 i dostałam 5, szóstek wtedy nie było.
Więc wiele zależało od nauczyciela.
Zresztą francuskiego uczył mnie pół roku Rosjanin, o jaki durny wydawał się to język a potem po zmianie nauczyciela zdałam na romanistykę.

Francuski nie wydaje się durny. Jest. Coś ponad 2tyś czasowników nieregularnych - a o użytkownicy piekielni
Jedyne do czego się ten język przydał to do zmiksowania go z językiem Brytów by stworzyć angielski no i do tego by Słowacki mógł zamęczać dzieci pytaniem "co poeta miał na myśli pisząc "pawiem i papugą narodów byłaś"
A właśnie, przypomniało mi się że któryś rosyjski poeta pomógł uczennicy zinterpretować swój wiersz, ocena była negatywna bo system edukacji wiedział lepiej co chłop chciał przekazać

Moją pierwszą pracę zaliczeniową na studiach pisała ciocia polonistka. Jak myślicie co dostałam Dokładnie...2 nawet nie plus.
Pamiętam też jedną z pierwszych prac, które napisałam na zaliczenie etyki.
Wykładowcą był ksiądz-profesor (nie pamiętam jaki "tytuł" powinnam pisać jako pierwszy ).
W każdym razie, po przeczytaniu sentencji : "...moim zdaniem...", już na początku skreślił moją pracę. Jakże to tak, ośmieliłam sie mieć własne zdanie... no i jeszcze kobieta
W garach siedzieć i dzieci rodzić a nie wyrażać własne zdania....i jeszcze ośmiela się studiować

Podstawówka,to dopiero temat. Wychowawczyni matematyczka-alkoholiczka, wyżywała się na uczniach ile wlazło. No i co z tego, że dziewczynie wyrwała prawie wszystkie włosy czy, że chłopak po bliskim kontakcie z jej pięścią stracił przytomność i wylądował w szpitalu,...szkoła nie miała innego matematyka i już.
Niestety sama nie potrafiłam nadrobić paru lat nauki matematyki i do dziś jestem z niej noga. Dobrze, że choć fizyka była ok.

Jakoś mam inne doświadczenia z podstawówki i szkoły średniej. Czy Wy uczęszczaliście do podstawówek w poprawczakach?

Ja generalnie pechozol byłam od urodzenia Zawsze miałam wyjątkowe zdolności do przyciągania nieszczęść. Po prostu takie dziecko, któremu trafiało się to, co nie powinno i jeszcze całymi stadami
Na szczęście przeszło...ale konsekwencję odcisnęły piętno.
Czasem myślę, że muszę odpokutować poprzednie życie w którym nieźle nabroiłam

To ci powiem, że uczęszczałam do 6 podstawówek i wszędzie było mniej więcej tak samo. No moze w Lubaczowie było lepiej. Polonistka była OK. I od muzyki naprawdę kochała muzykę.Ale z kolei wpajano nam na siłę tam miłość do I sekretarza i do PZPR. Indoktrynacja była tam dużo silniejsza niż w szkółkach na końcu świata, gdzie nie było jeszcze elektryczności.

Próbowałam sobie przypomnieć swoje patologiczne wspomnienia z czasów szkolnych.
Mało ich, jeden dyrektor, który zrobił dziurę w tablicy rzucając pękiem kluczy a potem straszył tą dziurą następne pokolenia.
Był całkiem sympatyczny i nawet zastanawiam sìę czy przypadkiem nie zrobił sobie z tej dziury takiej tarczy ochronnej jaki to on groźny.
I był ksiądz sadysta, który lubił wydobywać z niepołusznych dzieci głosy ptaków.
Czyli tak długo bił łapy drewnianym piórnikiem, szarpał za uszy, lub szczypał w kark aż delikwent zapiszczał a ten dowcipniś nazywał go głosem ptaka.

To było w podstawówce.

W średniej, na studiach a potem na hotelarstwie mieliśmy już całkiem normalnych profesorów.
Pewnie miałam szczęście.

Zmieniam nastrój, kilka zdjęć z mojego podwórka:

Mamma Leone

Damskie palchiki