Forum Ogrodnicze Oaza

U mnie o 4 rano było w gruncie minus 3, w nieogrzewanym, zamkniętym tunelu - minus 1 a w ogrzewanym z pomidorkami 5,8 na plusie.
Znów okazało się, że mimo iż mieszkam 17 km od Pyrzowic, Śląskiego bieguna zimna to mroźne powietrze płynie korytarzem wprost do nas.
Kiedyś tak nie było bo otaczały nas wzgórki i pagórki z Górą Kijową.
Niestety deweloperzy pod budownictwo mieszkaniowe, równają teren, czyli po kawałku rozbierają te wzgórza. Stworzyli korytarz, którym tak nas mrozi.

Miłego dnia wszystkim, zostawiam piosenkę i zmykam do pracy, dziś popołudniówka.

To była pierwsza piosenka, której słowa zrozumiałam bez tłumaczenia. A angielskiego zaczęłam się uczyć w bardzo dojrzałym wieku.Ja z pokolenia rosyjskiego.

Ja też z rosyjskiego i nie chwalęcy się w zeszłą niedzielę zdałam egzamin semestralny na 5. (byłam suflerem Matiego)
Ale poziom był niziutki, choć egzamin nazywał się Język rosyjski w biznesie.
Angielskiego uczyłam sie tylko dwa lata na hotelarstwie. Był językiem dodatkowym, dwie godzinki tygodniowo, więc poziom moich umiejętności jest podobny jak niemieckiego, którego nie uczyłam się nigdy.

Jak już zeszlismy na języki to dawno nic po śląsku nie było, felieton Marka Szołtyska.


Downij na Ślonsku, czyli jake sto lot tymu – jak łosprowiała moja ciotka - to dziecka niy miały sie tak fajnie jak dzisioj. Ciotka padała, ze łona szekulada jadła mono roz abo dwa razy we roku. Pedziałami mi tyż, że u nich we sklepie, a boło to jeszcze za cysorza Wilusia, to boły szekuladowe rapitołzy po piynć fynigow. Jednak mało kery take szpecyjały kupowoł, bo boła biyda, w doma ludzie mieli dużo dziecek, baby niy robiyły yno chopy i trza boło szporować. Yno myli sie tyn, kery by se padoł, że dziecka niy miały downij żodnych atrakcjow. Miały, yno inksze. Toż ciotka mi łosprowiała, że niykerzi ludzie mieli take choby żylozka na oblaty. Wyglondało to jak dwie plackate żylozne patelnie ze dugimu hynglami. I jak ludzie chcieli se pomaszkecić , to se piykli oblaty we domowych piecach. Toż zarobiali se monki ze wodom i cukrym i loli tego ciasta miyndzy take choby dwie patelnie i zaciskali i trzimionc to na dugim hynglu – wrażali to do pieca i tam im sie piykły take okrongłe oblaty. A choć tych żylozek na oblaty niy mioł każdy w doma, to se to jadnak ludzie pożyczali jedyn drugimu na pora dni. I wtedy wszyjscy we jednyj chałpie pojedli se tych oblatow, a niyskorzij pożyczali to do inkszyj chałpy i tak za rajom wszyjscy tego używali.

Ale ciotka padała mi jeszcze, że jak już keryś naprowdy mioł smak na jakiś słodki maszket, to sie brało cukru do gorka. Miyszało sie to i grzoło na piecu i tak ze suchego cukru robiyła sie masa karmelowo. Czasym tyż dodowało sie do tego jake ruzinki a inksze owoce świyże abo ze krauzy – i tako masa wylywało sie na pomazano tustym blacha, na keryj leżoł patyk. I jak to sie ochłodziyło, to powstowoł wielogi lizok na patyku. I tak dziecka miały wielgo uciecha. Yno dzisioj dziecka z takich łonych niy manjom już uciechy. Bo terozki dziecka żerom szekulady, zaglondajom sztyjc na komputry abo tablety i jeszcze som niyzadowolone. Bo terozki dziecka to istne popsznioły zepsute dobrobytym.

Zaczęło padać. Dobrze ziemia tak sucha, że aż woła o deszcz.
Coś tam porobiłam ale niewiele da się robić w deszczu.
Oglądnęłam za to moje lilaki i jestem zachwycona Znamia Lenina.
Zaczął kwitnąć równo z Krasavicą Moskvy i co. Ta druga, mimo iż początkowo bajecznie piękna, już przekwitła i brunatnieje. A Znamia w pełnej krasie. Jeśli ktoś szuka pięknego lilaka polecam gorąco.

Beatko, super felieton, ja bym jeszcze dodała, że teraz dziecioki za wiela w życi majom
Kfotka żadnego nie przynoszę, lizoków tyż ni mom, chocia mi to te z kogytkiem smakowały za dziecięcia.
Jutrzejszy zestaw rosołowy prezentuję,przetestowałam dwa tygodnie temu, Wnuśki nie zauważyły różnicy, do tradycyjnego zielska dołączyłam pokrzywę i bluszczyk kurdybanek.


Pozdrawiam Irena

Większość pąków uschła, ale pojedyńcze kwiatki wyszły, więc się chwalę

To tak moze na ten ospały poranek.

To dopiero pobudka
Idę puścić śpiącamu Mariuszowi

Faktycznie, lepsze od podwójnego espresso.
Ja dzisiaj, po wczorajszej pracy mam lenia, choć powinnam lepiej się zorganizować, bo za chwilę syn ma egzamin ( zdalny) więc mi wnuczkę podrzucą.

Ale drugi tunel gotowy do sadzenia pomidorków.


Kosaćce wypuszczają pąki lada moment zacznie się spektakl a ten ani myśli.


Przywiozłam go w zeszłym roku z Sárospatak z Węgier. Czy on ozdobny tylko z liści?

Ale liście piękne, już za to warto go mieć.

Ja też postawiłam na szybko tunelik 2 x 3. Bo nie wiem kiedy odpalę szklarenkę.



Z przodu "grządka" na mieczyki, dalie i co mi tam zostało do posadzenia. Zrobiłam z bloczków betonowych i włókniny, na szybko. Kiedyś będzie do rozebrania.

Aby nie było za dobrze, to w doniczkach z papryką i pomidorami zamieszkały mrówki (małe czarne) i trochę roślin mi załatwiły. Czy też macie "takie jazdy" z mrówkami?

Beatko faktycznie piękne liście. Dopiszę takiego do listy chciejstw.
Oczywiście jak już się doczekam rabaty kwiatowej. Na razie mam problem, bo warzywa czekają a ja nie mam gdzie ich wysadzić


Małgoś, super tunelik, na pomidory?
Mrówki, to każdy rodzaj i wszędzie. Gdzie co nie podniesiesz to pełno
Od małych czerwonych po wielkie czarne. Są prawie pod wszystkim, warzywnika też nie omijają.
Walka z wiatrakami, tu tylko mrówkojad dałby radę.

Z mrówkami większych problemów nie mam, za to rozsadę sałaty w doniczkach załatwiły mi takie grube pędraki, dużo większe od tych z trawy. W każdej doniczce gdzie sałata padła siedział taki wypasiony okaz.

Śpiewać nie umiem, ale,jak mnie coś lub ktoś wkurzy, to sobie zawyję


ising.pl/nagranie/dtupcbfjhb1,Paul_Anka-You_Are_My_Destiny

Z refleksem szachisty wjeżdżam na trzecią stronę

Irenko, kogutki pamiętam, fajne były

U mnie paulownia też 80% uschniętych pąków ma

Zagonek takich jak Twoje Beatko podziwiałam w Wojsławicach, może to ta sama odmiana?

Nie mam pojęcia Iwonko, bo swoje brzydko oderwałam, czyli podkradłam spod płota posesji gdzie mieszkaliśmy.
Może znajdę jakąś fotkę.

Tamte też nie kwitły? Może jeszcze?

Co tu taki zastój?
Trochę kolorku przynoszę w ten zimny, deszczowy poniedziałek.



Pozdrawiam Irena

Witaj Beatko, musiałam do Ciebie w końcu zajrzeć

Na lekkie uspokojenie po szaleństwach Chorwatów puszczam