Forum Ogrodnicze Oaza

Gosiu, bardzo przepraszam ale zmyliła mnie stopka, nie doczytałam do końca a jak doczytałam, to myślałam, że Gosia to Twoje drugie imię.
Współczuję straty i pozdrawiam.

Wszystko jest w jak nalepszym porządku.
Pytałam u siebie, ale jeszcze zapytam Ciebie tutaj, jak sobie radzisz z nostalgią?
Mnie najbardziej martwi ze pojawi sie jesienno zimowa depresja. Pozostaje internet i przeglądanie wspominkowe zdjęc z minionego sezonu.

Kochana Gosiu, mam nadzieję, że ani Ty ani inni, którzy to przeczytają nie uznają mnie za nawiedzoną wariatkę
Ale wyrwana do odpowiedzi odpowiadam

Do niedawna zawsze miałam jesienno zimową zmianę nastroju na gorsze. Było mi smutno i źle. Pomogło zamieszanie z remontem, przygotowaniem do otwarcia agroturystyki. Tyle się działo, że nie miałam czasu na zamartwianie się tymi porami roku i pogodą za oknem. Czyli wychodzi na to, że dużo zajęć nie pozwala na depresję.

Ale od około roku zaczęłam zgłębiać tajemną wiedzę Joga, duchowość, medytacja, wahadełka i inne takie tam. Dotąd tajemne a także odbierane przeze mnie jako głupie i nieprawdziwe, nie mające poparcia naukowego tematy. Jak zaczęłam w tym "grzebać" to się okazuje, że jest inaczej. Np. instytucje rządowe wynajmują różdżkarzy do szukania wody w miejscach gdzie jej nie ma i być nie powinno np. na pustyni; albo policja korzysta z pomocy wahadełka. A fizyka kwantowa udowadnia że ciało ludzkie to nie ciało stałe tylko cząsteczki energii i jest w nas więcej wolnej przestrzeni niż części stałych. W ciągu roku wiele tematów zgłębiłam i dzięki temu moje podejście do życia, przemijania i śmierci bardzo się zmieniło.

Kocham mój ogród. Przyroda zawsze mnie uspokajała ale starałam się moje otoczenie kształtować wg moich zaplanowanych wyobrażeń. Teraz mam problem z przycięciem krzewu a ostatnio to nawet przy wyrywaniu chwastów miałam wyrzuty sumienia, że muszę go wyrwać Aż się boję co będzie dalej może mój ogród zarośnie a ja będę żyła w chaszczach jak dzikus jakiś?

Ale wracając do tematu. Myślę, że teraz już mi nie grodzi jesienna depresja, ponieważ myślę inaczej niż kiedyś. Zdarzenia które były dla mnie niezrozumiałe czy niesprawiedliwe, teraz mają inny wymiar i jeśli dalej ich nie rozumiem, to przynajmniej łatwiej się z nimi pogodzić.
Czy taki kierunek pomoże i Tobie? pojęcia nie mam. Ale życzę Ci Gosiu wszystkiego dobrego a przede wszystkim spokoju ducha

Ewo, gdy rodziną gdzieś jedziemy na wypoczynek to zawsze wybieramy Gospodarstwo Agroturystyczne.
U Ciebie świetnie i ta cisza, o której wszyscy z 'miasta' marzymy.
A.. .Twoje liliowce posadzone, ogromne sadzonki i do tego gratis, jesteś niesamowita, dzięki gorące!
Znam ten ogrom pracy w zagrodzie, u mnie obrobiona dawna działka, ale susza załatwiła większość roślin, istnieją tylko jeszcze hortensje, a floksy i marcinki z dzielżanami dają kwiatowy koncert.
Humor wzmacniam ziołami i medytowaniem,gdyż dowiedziałam się niedawno od ludzi, ze koleżanka z zakładu pracy donosiła na moja osobę przez ponad 20 lat do dyrekcji zakładu.
Oddycham głęboko i zamawiam sobie dla uspokojenia w Botaniku, jeszcze dodatkowe botaniczne lilie.
Buziaki,

Cieszy mnie jeśli jesteś zadowolona z przesyłki

Co do donosicielstwa to nie jest łatwo się pogodzić z taką myślą. Ale podobno dobro wraca i zło.. też, więc nie chciałabym być tą donosicielką


A teraz spróbuję pokazać coś ładnego. Chodziłam dzisiaj po ogrodzie i uwierzcie, trudno było zrobić ładne zdjęcie ale coś tam jednak wyszło
zaczyna kwitnąć barbula


klonik palmowy podarowany tego lata, mimo trudnych warunków chyba się już przyjął w nowym miejscu


A to jest obecnie najkorzystniej wyglądające miejsce w moim ogrodzie

Uratowane przed śmietnikiem
Czy mają szanse przetrwać zimę w gruncie?

Ewo, obawiam się, ze nie.
Nawet okrycie nie pomoże, proponuje abyś przesadziła rośliny do doniczki, część nadziemna zamiera na czas zimy.Postaw w ciemniejsze, chłodne miejsce.
Wiosna wznawia się podlewanie i potrzebne okno ze światłem, bulwa wznowia wzrost.
Tak postępowałam ze swoim okazem i żył wiele lat.

Oj, to smuteczek mnie ogarnął A myślałam, że przeżyją w gruncie...
Nie mam zacięcia do przechowywania cebul, dlatego zrezygnowałam z dalii i mieczyków chociaż takie piękne.

Szkoda ich, ponieważ kupiłam chyba 10. Co prawda tylko po złotówce, więc strata nie duża ale zawsze to szkoda...

Rośliny trochę odżyły ale i tak nie wyglądają jak modelki więc teraz zdjęcia najlepiej robić z bliska

Takie kwiatki mam na trawniku



A tak zaraz za płotem. Kaniowy raj



A jak u Was grzybobranie?

Ewuniu, masz rację, toć to istny kaniowy raj
U mnie kanie też rosną, ale nie w takich imponujących ilościach.

takie kanie młodziutkie jeszcze nie rozwinięte ,wyjmuję w lesie
delikatnie ,przenoszę na działkę wkładam do ziemi ,za
parę dni mam pięknie rozwiniętą
Naprawdę ,spróbujcie .

Kasiula, czasem jak jest mokra jesień jest jeszcze obficiej Grzybiarze depczą sobie po piętach a i tak dla wszystkich wystarcza. Oby się to nie zmieniło, ponieważ kanie lubimy najbardziej.

Bobka, czasem zbieram też pączki, ponieważ najlepiej nadają się na flaczki z kani. Takie rozwinięte kanie są w zupie zbyt "flaczkowate" a te z pączków są "jędrne" po podsmażeniu i dodaniu do zupy. Pycha

Flaczki z kań brzmi całkiem apetycznie. Nigdy nie słyszałam, a chętnie kiedyś wypróbuję.

Gotujesz rosół drobiowy, dodajesz podsmażone w paseczki pączki kani i paczuszkę przyprawy do flaków i gotowe

Hej hej podejrzałam, że się pojawiłaś w innych wątkach
Co tam u Ciebie, kobietko?
Pozdrawiam z Poznania

Cześć Beatko , myślałam ostatnio o Tobie jak byłam w Poznaniu na wystawie Body world. Ale pogoda kiepska, do tego zrobiłam sobie kuku w piętę i czasu było mało więc się nawet nie odzywałam.

Na forum nie było mnie długo ponieważ mam jakieś problemy z powiadomieniami. Już kiedyś o tym pisałam ale nic się nie poprawiło. Powiadomienia przychodzą do mnie jak chcą więc sporo wątków mi "ucieka"

Co u mnie? Dokończyliśmy wszystkie pokoje na agro, dopieszczamy dół i założyłam konto dla odwiedzających na fb i tak ogólnie działamy w sprawie rozkręcenia naszego "Zacisza"

Jak Twoje liliowce? U mnie wszystko zielone, z ziemi wylazło albo do końca jesienią się nie schowało.



Dobrze że chociaż śnieżek dzisiaj przykrył tych wszystkich pospieszalskich






Pozdrowienia dla męża. Mam nadzieję, że dobrze wspominacie pobyt w naszych skromnych progach

Ewuniu, pobyt u Was oboje wspominamy przepysznie , to był dla nas taki przystanek w biegu, który nie przydarza nam się zbyt często. Mamy zamiar wrócić jeszcze do Waszego Zacisza, więc bardzo mnie cieszy, że rozkręcacie działalność
Wszystkie liliowce od Ciebie mają się doskonale, mięta mi się ładnie rozrosła. Trochę gorzej z irysami, bo u mnie mało słońca, ale mam nadzieję, że dadzą radę.
Pozdrawiam serdecznie i czekam lata, żeby wreszcie wybrać się kajakiem po tej pięknej rzeczce...