Forum Ogrodnicze Oaza

Ano tak wyszło ale synkowie obiecali, że pomogą . Zrobiłem remanent i położyłem do kiełkowania nasiona z połowy zeszłej dekady czyli ok. 10 letnie- K/121, K/131, K/169, New Yorker, Aussie, Pomidorowy Olbrzym i z ciekawości prawie wszystkie zielepagi od Ciebie chyba z 10 odmian. Poza tym kilka linii selekcyjnych K/201, Red Pear Fav 8 i Prezes(zbieżność przypadkowa).

Czas wysiać resztę pomidorów.
Trudna selekcja mnie czeka.

To wybrałam:



A to czeka na swoją szansę:



Wczoraj dostałam wiadomość od MagdyM, że wysyła mi jakąś superKozulkę, więc muszę poczekać.

A na parapetach busz, pogoda nie pozwala na wystawianie roślin do balkonowej szklarenki:



Kwiaty kwitną ale nie wiążą tylko odpadają w kolankach.

Papryki ostre mam marne w tym roku.
Biquinho wysiane ponad miesiąc temu stoi w miejscu:



Za to słodkie wyskakują po kolei:

Na parapetach coraz ciaśniej.
Pomidory, przynajmniej niektóre za bardzo się rozpychają.
Microdwarfy skromniutkie i szczuplutkie nie wadzą nikomu, podobnie jak Jolki.
Za to Grinch cherry, rozkłada swoje wiotkie łapy aż już kilka stracił.
Jola

Grinch cherry

Grinch cherry

Dwarf Aurija

Pinocchio

Barry's Crazy Cherry

Ildi

Curly Kaley

Lille Lise

Sweet Baby Cherry

Z okazji Świąt Wielkanocnych, życzę wspaniałych, zdrowych Świąt, pełnych radosnego, wiosennego nastroju, pozytywnych myśli, dobrej energii i odpoczynku od dnia codzienneg.
Życzę wspaniałych, ciepłych, rodzinnych Świąt.

Ale nam Patrycja pogodę popsuła.
Tak było cudnie i miło, że rozpoczęliśmy sezon altanowy.
No ale święta przyszły, więc spotykaliśmy się w domach a nie w altanie.
A dziś, brrrrrr, zimnica.

I zawołali mnie do dochtora a miałam pisać dalej.
Moje pomidorowe żyrafki dzisiaj cisną
się na parapetach a jeszcze wczoraj:














Nie wiem czemu stoją na głowie, w galerii wszystko ok.

Stanęły na nogach.

Beatko, piękne krzaczki. Kiedy będziesz sadzić do tunelu?

Dziękuję Marlenko
Planuję jednak wymienić tę starą folię.
Wymaga to wykopania starej i przykopania nowej.
Jak tylko się z tym uporam, będę sadzić.
Oby końcem kwietnia się udało.

Strasznie ubyło mi sił.
Jeszcze w zeszłym roku przykopanie obornika w tunelu zajęło mi dwa dni ( 8 przęseł).
Dzisiaj zrobiłam dwa przęsła
A myślałam, że to Sławek opóźnia robotę.

Mam tak samo . Po kilku ruchach szpadlem plecy bolą i trza się wyprostować. Jak się miało kilka lat to z kolegami w jedno popołudnie tonę piasku w plastikowych wiaderkach wynieśliśmy z placu budowy i jeszcze nas to jarało. Dzisiaj nie do pomyślenia.

Tak sobie czytam i uśmiech błąka mi się na ustach. Mam tak jak i Wy, z każdym rokiem coraz wolniej i słabiej, tu coś boli, coś strzyka, ciężko się schylić, łapie zadyszka. Jest wiele określeń na te postępujące przypadłości...

SKS

Ostatnio taki napis na ścianie poprawił mi humor i stał się moim mottem.

A tam zaraz SKS, przesilenie wiosenne i brak kondycji po zimie. Popracujemy i wrócimy do formy, my jeszcze z tej lepszej gliny jesteśmy ulepieni, kto nie da rady jak my

Najważniejsze, to mieć cel i robić to co się kocha, wtedy nieważne czy to sześćdziesiątka czy siedemdziesiątka.
Każdy dzień traktować jako ten jedyny, wtedy wszystko jest łatwiejsze.
Znów jest wiosna, najpiękniejsza pora roku, która motywuje do działań ponad siły, no i jak napisała Ala, kto jak nie my

Pasja jest ważna.
Dzisiaj po wczorajszym kopaniu źle spałam i gdy zadzwonił budzik o 6.30 najchętniej bym go zignorowała.

Na zamkniętych powiekach doczłapałam do kuchni po mój coranny kubek ciepłej wody a potem pijąc zajrzałam na parapety.
Widok kiełkujących nasion pomidorów z drugiego rzutu postawił mnie na nogi lepiej niż kawa.

A potem otrzeźwienie: co z nimi zrobię jak skiełkują wszystkie?

Nie lubię i nie umiem wyrzucać, więc przepikuję wszystkie a potem będę szukać im dobrych miejsc.
U siebie lub u przyjaciół.

Człowiek jak ten koń z klapkami na oczach widzi tylko kopanie i chwast.
Dziś rozejrzałam się szerzej i zobaczyłam ile barw i kolorów pokazuje mój kawałek ziemi, mimo mojego zaniedbania: