Kora wierzby (łac. Salicis cortex)
Kora wierzby to naturalna aspiryna. W XIX wieku wyizolowano z kory wierzby pierwszy aktywny związek zwany salicyną, który jest jej niepodważalnym bogactwem. Poza salicyną zawarte w niej są: saligenina, salikortyna, populina, fragilina, grandydentatyna, salirepozyd, garbniki, izosalipurpurozyd. Obecne w surowcu garbniki oraz glikozydy flamonowe wspomagają aktywność leczniczą zespołu salicyn. Garbniki zwiększają działanie przeciwzapalne i przeciwdrobnoustrojowe. Wykazują także właściwości ściągające. Glikozydy flawonowe - z kolei - działają łagodnie moczopędnie.
Zatem na co działa kora wierzby? Otóż, wykazuje działanie:
• przeciwzapalne,
• przeciwbólowe,
• przeciwgorączkowe,
• przeciwreumatyczne,
• przeciwmiażdżycowe,
• przeciwzakrzepowe,
• rozkurczowe,
• uspokajające,
• antybakteryjne.
Czyli można ją stosować przy przeziębieniu, grypie, reumatoidalnym zapaleniu stawów, chorobie zwyrodnieniowej stawów, migrenie, nerwobólach, nadmierna potliwość, poprawia krążenie, przyśpiesza ustępowanie obrzęków, przeciwdziała zawałom serca. Szczególnie w tym zakresie, kora wierzby białej zalecana jest mężczyznom po 50 roku życia. Wykazuje pozytywne działąnie w stanach zapalnych jelit i wspomaga leczenie zapalenia pęcherza i nerek.
Co z niej robię? Otóż pozyskaną wczesną wiosną korę z gałązek, które wycinam, przeznaczam na susz, nalewkę i syrop. Właśnie syrop.... doskonały jako dodatek do naparów ziołowych na przeziębienie i nie tylko. Jak robię? Przygotowuję mocny odwar z kory. Rozdrobniona korę zalewam zimną wodą tak aby była przykryta na pół cm. Doprowadzam do wrzenia, gotuję 10min. i odstawiam na dobę. Odcedzam, dodaję sok z cytryny i.... słodzę melasą
Doprowadzam do ponownego zagotowania i butelkuję na gorąco. Dlaczego używam melasy? Otóż ze względu na smak... oraz pozostałość cennych składników. Syrop cukrowy smakuje ohydnie a z kolei miodu nie obrabiam na gorąco. W sumie miodowy też jest dobry, tak, że jak ktoś lubi to można i miodowy zrobić. Taki syrop warto dodawać do naparów w temp. ok 40-50st.C.
Przeciwwskazania? Generalnie odwary z kory wierzby uznaje się za bezpieczne, gdyż nie powodują uczuleń, skutków ubocznych, ani nie podrażniają błony śluzowej przewodu pokarmowego. Jednak nie mogą jej przyjmować osoby uczulone na salicylany. Ostrożność powinni zachować astmatycy, kobiety w ciąży i karmiące piersią. Kory wierzby nie powinno podawać małym dzieciom.
Tradycyjnie link do monografii, w której można znaleźć receptury na odwar i nalewkę:
rozanski.li/438/wierzba-salix-w-praktycznej-fitoterapii/Artykuł nie mój, kolegi A. Korneusz.
WIERZBA BIAŁA (Salix alba) Najlepsze właściwości lecznicze mają kora wierzby i jej młode gałązki . Zbiera się je wczesną wiosną, zależnie od pogody (słonecznie) marzec/kwiecień, z drzew, które osiągnęły wiek 6 lat.
Trzeba to robić bardzo ostrożnie bo jeśli usuniesz korę z całego drzewa to po prostu umrze.
Zebrana kora nie powinna być zbyt gruba od 1 do 4 mm.
Trzeba ją pociąć na mniejsze kawałki, podsuszyć na słońcu, a następnie w suszarce w temperaturze 50-60 °C.
Kora jest gotowa gdy się nie wygina i pęka. Można ją przechowywać w kartonach nawet 4 lata.
WYKORZYSTANIE WIERZBY: PRZEPISY LUDOWE
Zakres leków wierzby (biała wierzba) jest bardzo szeroki : mają działanie przeciwzapalne, moczopędne, przeciwgorączkowe, odkażające, hemostatyczne, ściągające, uspokajające, gojące rany, żółciopędne i przeciwreumatyczne.
Osoby z gorączką stosowały wcześniej wywar z kory wierzby: 1 łyżka. surowca zaparzyć szklankę wrzącej wody, gotować przez kilka minut na małym ogniu i wziąć 1 łyżeczkę 3 razy dziennie.
Malarię leczono mocnym i gorzkim wywarem z kory wierzby: 1 łyżeczka. surowce trzeba zalać szklanką wrzącej wody i gotować na małym ogniu do wrzenia. Zostawić do rana i pić po przebudzeniu, na pusty żołądek, dodając cukier lub miód.
Herbatę z dodatkiem kory wierzby stosuje się również w stanach gorączkowych: korę miesza się w równych częściach (1 łyżka stołowa) Z suszonymi malinami, kwiatami lipy, liśćmi borówki brusznicy, nasionami anyżu, napar 2 łyżeczki. wymieszać ze szklanką wrzącej wody i wypić ciepłe. Takie napary i wywary przyjmowano na malarię, wywar z bardzo suchej kory stosuje się przy schorzeniach żołądka i jelit - działa ściągająco, przy chorobach pęcherzyka żółciowego i śledziony.
Na reumatyzm i choroby stawów
1 łyżka. posiekaną korę wierzby wlewa się do naczynia emaliowanego ze szklanką wrzącej wody, gotuje przez 30 minut w łaźni wodnej, odcedzić wywar na gorąco, dodać przegotowaną wodę do pierwotnej objętości i zażywać 3-5 razy dziennie, 1 łyżka. 30 minut przed jedzeniem.
na biegunką
sucha zmiażdżona kora wierzby (1 łyżka stołowa) zalać wrzątkiem (2 szklanki), gotować przez 20 minut, przecedzić, wycisnąć surowiec, dodać przegotowaną wodę i wziąć 2 łyżki. 3-4 razy dziennie.
W przypadku czerwonki, krwawienia z przewodu pokarmowego, zapalenia jelit i zapalenia żołądka
wywar przygotowuje się inaczej: zalać 1 łyżką. surowce ze szklanką wrzącej wody i gotować przez pół godziny, odcedzić, uzupełnić i wziąć 1 łyżkę. przed posiłkami 4 razy dziennie.
przy zapaleniu opłucnej
ten sam wywar przyjmować w ten sam sposób, ale na 2 łyżki - przy chorobach układu hormonalnego i obfitych miesiączkach pić 1-2 łyżki. 3-4 razy dziennie. Możesz przyjmować ten wywar bardziej rozcieńczony, jako tonik, płukać również gardło i usta przy bólach gardła i zapaleniu jamy ustnej.
na żylaki
zaparzyć szklankę posiekanej suszonej kory wierzby (można dodać taką samą ilość kory dębu), parzyć przez pół godziny, wlać do głębokiej miski lub wiadra gorącej wody, opuścić nogi i trzymaj, aż woda będzie ciepła. Zabieg ten łagodzi ból i zmniejsza obrzęki - przy róży (w początkowym stadium), grzybiczych i innych chorobach skóry, owrzodzeniach troficznych, czyrakach, poceniu się stóp również takie kąpiele pomagają.
Rany spryskuje się proszkiem z kory wierzby
zatrzymuje krwawienie i przyspiesza proces gojenia. Równolegle proszek przyjmuje się doustnie - 1 g 3 razy dziennie po posiłkach, popijając wodą.
Młode gałązki wierzby, lekko namoczone, pomagają złagodzić bóle głowy: należy je przyłożyć do czoła w formie korony i przymocować szalem .
WIERZBA BIAŁA (WIERZBA) W KOSMETOLOGII
Świeży sok z kory wierzby może być stosowany w kosmetologii domowej : leczy stany zapalne skóry, wygładza drobne zmarszczki i łagodzi zaczerwienienia. Świeża kora jest miażdżona, wyciskamy z niej trochę soku, zwilżamy w niej serwetkę i nakładamy na twarz.
Łupież, swędzenie i wypadanie włosów leczy się wywarem z kory wierzby i korzenia łopianu. Zmiażdżone surowce są pobierane w równych częściach (2 łyżki stołowe), zalewamy przegotowaną wodą (1 litr), gotujemy przez 30 minut na małym ogniu, zaparzamy i używamy do mycia głowy, a także nabłyszczają.
W usuwaniu brodawek pomaga wierzba biała: należy spalić kilka gałązek, wymieszać popiół z octem stołowym, aby uzyskać papkę i nałożyć go na brodawki, aż całkowicie znikną. Również na zrogowaciały naskórek.
MAGICZNE WŁAŚCIWOŚCI WIERZBY (WIERZBA BIAŁA)
W starożytności wierzbie białej przypisywano właściwości magiczne , i ta wiara jest uzasadniona. Wierzono, że wierzba jest w stanie ochronić rodzinę i dom przed wszelkiego rodzaju kłopotami i zmartwieniami, faktycznie ma pozytywną energię i można ją „nakarmić” spalając kadzidło: eksperci twierdzą, że lepiej robić to w chłodne dni, od 18:00 do 21:00 - jest to szczególnie przydatne dla dzieci i osób starszych. Kontakt z tym drzewem likwiduje bóle głowy, pomaga się zrelaksować i wyciszyć.
PRZECIWWSKAZANIE Nie należy stosować preparatów wierzbowych w okresie ciąży, a także w połączeniu z niektórymi lekami: aminokwasami, syntetycznymi witaminami, środkami zobojętniającymi sok żołądkowy, lekami na kaszel i przeziębienie, środkami przeczyszczającymi i aspiryną.
/tłumaczenie z rosyjskiego/
Autor: Gataulina Galina źródło
джерело:
medukpro-ru.translate.goog/korisni-vlast...r_hl=pl&_x_tr_pto=sc