Forum Ogrodnicze Oaza

Witam wszystkich serdecznie.Początkowo oglądałam tylko wasze ogrody,ale dzisiaj się odważyłam i się ujawniam . Ujawniam nie chwalę, bo gdzie mi do waszych ogrodów.No ale każdy kiedyś zaczynał..... Mój kawałek ziemi jest w mieście nad Wisłą,3 min. samochodem od centrum.Do niedawna mój ogród to był trawnik, tuje i parę iglaków.Teraz już dojrzałam i powoli trawnik jest coraz mniejszy, pojawiają rabaty.Część działki jeszcze nie jest zagospodarowana. To bardzo trudny teren, różnica poziomów to 9m i sama glina oraz wpychający się las. Jest już zaczątek tarasów.Ale i tak jest to uroczy zakątek.



Nie każdy może mieć za oknem takie widoki w dużym mieście.

Działka już zyskała trochę kolorów, ale to wciąż zielona pustynia

Jukki niezawodne i bezobsługowe, podobnie jak tojeść

Natomiast perukowiec nie chce się"zwiechcić"

Kolory w ogrodzie to akurat najmniejszy problem Chwila i są!
Drzewa mieć i cień to jest coś

Witaj w klubie! Ciężka glina i stok, to coś co znam z autopsji i z czym walczę na codzień. Tylko lasu i takich fajnych zwierzątek nie mam. Co do zwierzątek, to w pierwszym momencie pomyslałam, że to kangur... VChyba czas iść spać

Trochę moich kwiatków





nadal kwitną, a poniżej już wspomnienie lata

Jak ja bym chciała mieć za płotem taką "dżunglę" zamiast domów z każdej strony
Witaj wśód nas, "zakręconych na zielono" i chwal się wszystkim , co Ci się udało zdziałać w swoim ogródku

lepsza taka dżungla niżto co mam ja

Dorotko, Jadziu - gdyby ten las chciał zostać za płotem, byłoby ok. Niestety wpycha mi się na działkę. Dęby na skalniaku, osiki między kwiatami, głogi, akacje do wyboru. Sosny jedynie zostawiam, uczę się na nich sztuki formowania, jak nie udaje się wędrują do pieca. Na sadzonkach drzew mogłabym zbić majątek, ale chyba nie ma chętnych

A to próbka moich zmagań z sekatorem, materiału do nauki mi nie brakuje, kiedyś Was jeszcze zachwycę sosną własnoręcznie uformowaną.
A to mój pierwszy w życiu liliowiec, może niepozorny i taki zwyczajny, ale cieszy .

Witaj Violu i ja zajrzałam do Ciebie i muszę przyznać że dużych drzew to można Ci pozazdrościć i gliny bo u mnie to tylko piach..... I pali jaj na patelni, a gości też takich czasami mam ....

Witaj wśród ogrodomaniaków.
Każdy kiedyś zaczynał. Ja też na początku miałam "dżunglę" - zdziczałych śliw, bzów, malin, pokrzyw po 2 metry wysokich i innego badziewia. Tyle tylko, że ja mam ogród na prawie płaskim terenie, za to w ziemi kryją się różne ciekawostki- np. wczoraj wykopałam śledzie do namiotu.

Z gliną jest ciężko, bo jak sucho to zeschnie na kamień a jak mokro to się klei do rąk i wszystkiego innego. Ale powolutku można wierzchnią warstwę przerobić, dodając kompost na rabatkach, popiół drzewny z ogniska.

Witam Violu
pięknie otoczony masz ogród. Gdybyś nie napisała, że to prawie w centrum miasta to bym myślała, że mieszkasz gdzieś w lesie.
Widzę wiele podobieństwa z moim terenem. Też działka położona na skarpie, glina i do tego kamienie. Jedyne co Ci zazdroszczę to te drzewa, dające cień. U mnie patelnia. Las rośnie jakieś 50-100 m. odemnie, więc znam ten problem z siewkami drzew.
Piękną tą jukę masz.

Witaj Violu! mieszkasz prawie tak samo ja my na Wisłą a w pobliżu las.Czego więcej potrzeba do szczęścia?
U nas takie obrazy ze zwierzętami mamy na co dzień.Tobie las pcha się na działkę, my natomiast wepchaliśmy się do lasu, który otacza nas ze wszystkich stron.

Twój ogród daje wiele możliwości do zaaranżowania terenu. Na pewno nie będziesz mieć płaskiej patelni

Już to, co pokazujesz zasługuje na podziw

"trawnik coraz mniejszy" to powinna być nazwa jednostki chorobowej większości ogródków
Twój to ma, mój to ma. Czy znajdzie się jakiś, który na to nie cierpi?

Dęby na skalniaku brzmią.. niepokojąco
Hortensje za to fantastyczne. A taki las za płotem marzy mi się od dawna. Nawet za cenę wszędobylskich siewek

Dziękuję wszystkim za odwiedziny w moim raczkującym ogrodzie. Dla miłych gości brama zawsze szeroko otwarta.
Roma - jesteś dla mnie inspiracją. Pozazdrościć energii i smaku w doborze roślin. Ja jestem jeszcze na etapie, kupuję albo " zdobywam" wszystko, co mi się podoba, dlatego jeszcze na grządkach istny miszmasz, ale już powoli się hamuję i zaczynam powoli uczyć się planowania i zakupy robić z głową, choć ciągotki jeszcze mam.
Promyczku, gliny to mi nie zazdrość, jest tak ciężko, że nawet kret-samobójca się nie zapuści. Chociaż co się wsadzi to urośnie,to praca jak w kamieniołomach w czasie suszy, a po deszczu żadna praca, bo gliny od łopaty nie odkleisz. i tak dzisiaj planowałam sadzenie nowych zakupów, a pozostają tylko i liście. Od rana chodzi mi po głowie piosenka, trochę zmodyfikowana..." kto ma tyle liści, co ja, no powiedz, kto ma tyle liści co ja.....
Pozdrawiam Violetta

Choć pięknie kwitną, nieodwołalnie obwieszczają początek końca sezonu

violad wrote: Ja mogę zaśpiewać tę piosenkę razem z Tobą na dwa głosy
Bardzo mi miło, że podoba Ci się to co robię, nie martw się ja w pierwszym roku robiłam dokładnie to samo co Ty. Teraz już zaczynam zwracać uwagę i na kolory i na odpowiedni dobór roślin.Prawie połowę tego co w ubiegłym roku posadziłam w tym musiałam poprzesadzać

W końcu i na mój gliniasty zakątek zawitała wiosna. Glina wyschła na tyle,że można już pracować w ogrodzie. Niestety wszelkie roboty zbiegły się na raz i nie wiadomo w co ręce włożyć, a jeszcze normalny etat trzeba odpracować. Ale przynajmniej jest już na czym oko zawiesić....