Forum Ogrodnicze Oaza

Jude the Obscure

Hodowca-Austin 1989 r.

Typ-róża krzaczasta. Dorasta do ok. 1-1,2m. HMF podaje strefę 5b.

Kwiaty duże, zebrane w grona w kolorze płowożółtym z wyraźnym odcieniem moreli wewnątrz kielicha.
Bardzo podoba mi się jej opis jaki znalazłam w necie : "mieszanina miękkiej moreli i śmietany".

Przepiękna róża, cudownie pachnąca.
Założyłam jej opis, żeby zmobilizować inne jej posiadaczki do jego rozwinięcia i wstawienia większej ilości zdjęć.
U mnie dopiero pierwszy rok, więc nie kwitła oszałamiająco i nie powtórzyła kwitnienia. Zdrowa do końca sezonu.

Moja róża ma 2 lata. Szeroka, ładnie rozkrzewiona. Osiągnęła pod koniec sezonu 1,2 m wysokości. Kwitła przepięknie z miesięczną przerwą w lipcu. Drugie kwitnienie również bardzo przyzwoite.
Zgadzam się z Ewą, że to cudowna róża.

U mnie pierwszy sezon. Ewa ratuj! Kiedy to ja ją sadziłam? Jesienią? Wiosną? No skleroza zadomowiła się już na dobre.
Sadzonka taka sobie ale wzięła się zaczęła rosnąć. Zakwitła przyzwoicie jak na tak młodą różę i jakość sadzonki. Kolor i zapach oszałamiające. Pięknie się komponuje z Lady of Shalott i Crown Princess Margaretą.

Mój egzemplarz tegoroczny, posadzony w lipcu (sadzonka w donicy). Pięknie przyrasta i teraz w sierpniu ma sporo paków kwiatowych. Stanowisko słoneczne, ziemia z dużą dawką kompostu i obornika quńskiego









W towarzystwie Stephanie Baronin zu Guttenberg

Ach, te kuleczki.....

Faktycznie - kuleczki o niewysłowionym wdzięku



Uszkodziłam sobie trochę - wiatr rzucił na krzak suszący się ręcznik, połamał końcówki pędów z zawiązanymi pąkami - a one i tak się rozwijają. Kolor - boski.

Pięknie powtarza kwitnienie; jedyne, co mogę mieć za złe - wiotkie pędy, trzeba solidnie podpierać. Ale może to moja wina? Może nie dokarmiałam dostatecznie?









Lubię ją coraz bardziej; za kolor spłowiałego złotego atłasu, za wyjątkowy kształt kwiatów, a w pierwszej linii - za zapach, niepodobny do innych róż.

Mój młody krzak Jude the Obscure podrósł od ubiegłego sezonu - ale niestety, więcej wzwyż, niż wszerz. Kwitnienie trudno nazwać obfitym - ale te kwiaty, które są, przyprawiają o szybsze bicie serca. I zapach - morelowych konfitur i jeszcze czegoś - nieuchwytnego i pięknego.







Cały krzew z jedną wysoką "witką" zwieńczoną pąkami - w tle biała róża podejrzewana o bycie Schneewittchen

Nie wierzę, że nikt tu nie ma tej wspaniałej róży!
Obok Lady of Shalot - najlepiej kwitnąca w tym sezonie angielka.
Początek czerwca







lipiec





sierpień



koniec października





Owszem, dopada go CP - ale nie widzę, by bardzo mu szkodziła.
Z roku na rok krzew jest silniejszy, jak widać - kwiaty nie "lecą" tak, jak u młodego egzemplarza. Jaki kolor! Jaki zapach! Jaki kształt kwiatów!
Jest jedyny w swoim rodzaju.

Skusiłam się na nią pod wpływem zachwytów idących z każdej strony, przed tarasem zrobiłam szpaler z "żółtych" angielek więc znalazła się tam i ona.
W donicy, w której się rozrosła, czeka na miejsce



i już na swoim miejscu, tak jakby tam już rosła od dawna





mam nadzieję, że wychyli główki ponad taras i zajrzy do mnie jak będę piła kawę .

Ponownie dość dobry sezon. Krzew osiągnął wysokość znacznie większą, niż 120 cm w opisie - myślę, że bliżej półtora metra; coś trzy zasadnicze, sztywne pędy - i trochę bocznych.
Kwitł od początku czerwca













lipiec



sierpień - niezbyt obficie





Ostatnie kwiaty - początek października



Oczywiście zaliczył CP, po czym wypuścił nowe liście, nowe pędy kwiatowe - i tyle.

U mnie również dobry sezon, jak na dwulatkę, trzeci rok je sprawdza, ale nie mam dobrych zdjęć:
czerwiec





sierpień kwitła słabiej

Marysiu, grunt, że widać, jak cudnie kwitnie, te morelowo-śmietankowe kulki, do zjedzenia. Szkoda, że zapachu nie da się zatrzymać... Trzymajmy kciuki, żeby przyszły sezon był jeszcze lepszy.

Ale mi narobiłyście apetytu Już ją mam w koszyku, choć mój ogród nie sprzyja różom... Mam nadzieję, że doczekam się takich, jak Wasze

Marysiu, i jak młody Jude?

Bea, przyjął się?

Mój miał zdecydowanie najlepszy sezon w życiu.
Po pierwsze - jeszcze się powiększył, teraz niewiele niższy ode mnie.
Po drugie - pięknie kwitł. Dostał CP, ale tylko trochę, po czym wypuścił nowe liście i nowe pąki kwiatowe.
Pierwsze kwiaty - połowa czerwca:







Tu widać, że potrafi trzymać "głowę do góry"



Początek sierpnia - atłasowe kulki.





Atłas trochę mokry - ale ile pąków!



Połowa sierpnia







Nie mam zdjęcia, ale podsumowując napiszę, że dziś, 2 grudnia, oglądałam kilka niewielkich, ale już pokazujących kolor pączków. Jak prognozy się pogorszą, mają szanse rozwinąć się w wazonie. Na razie - nic nie robię z nimi.

Świetny krzak zbudowała, wprawdzie pędy wiotkie ale wyraźnie się u Ciebie zadomowiła.

Moja dorasta do tarasu, czyli ma gdzieś metr wysokości, nie trzyma pionu i pędów ma niewiele, kwitnie ładnie tzn. w kiściach, myślę że na tym polega jej uroda.
Czerwiec - światło uczyniło ja lekko różową:







Sierpień - to jest jej kolor.






Podsumowania roku robię powoli, chcę je rozciągnąć w czasie i mieć materiał do lutego.

Marysiu, im jest starszy, tym sztywniejszy, ale i tak zawsze wypuszcza boczne, wiotkie pędy z gronami pączków. Dlatego zafundowałam mu solidny, metalowy "słupek" i uwiązuję te delikatniejsze gałązki.
Też dozuję sobie przyjemność, po 2-3 odmiany na dzień.

Co roku jest mocniejsza, ma sztywniejsze pędy i większe wiechy kwiatów. Oby tak dalej.
Kilka najładniejszych zdjęć:
7.06



tydzień później



Koniec lipca



Początek sierpnia - drugie kwitnienie



I połowa października - ten kwiat zdążył



A wiecha pąków wyprodukowana początkiem listopada niestety, już nie.


Przy okazji: sprawdziłam, skąd takie "imię róży". To kolejna "austinka literacka", jej nazwa jest tytułem powieści Thomasa Hardy'ego (ukazała się w 1985 roku), reprezentanta angielskiego naturalizmu. Po polsku ukazała się jako " Juda nieznany. Więzy miłości" ( r ównież film nosił ten tytuł). Najbardziej w Polsce znaną powieścią tego autora jest "Tessa d'Uberville" (zekranizowana przez Polańskiego).
Moja sympatia do tej wspaniałej róży jeszcze wzrosła.