Forum Ogrodnicze Oaza

Ten wygląd latem mnie też zastanawia, muszę popracować i sobie to wyobrazić. Z pewnością musiałoby w jego sąsiedztwie znaleźć coś, co latem przyciągnie wzrok i odwróci uwagę od niego, coś mniejszego i zasadzonego przed nim, no to mam zagwozdkę. Podoba mi się barbula klandońska (pszczołom też). Barbula też potrzebuje zacisznego miejsca, tylko że ona potrzebuje wapiennej gleby, a oczar lekko kwaśnej lub obojętnej, może by to jakoś dało się pogodzić.

Ona latem też wygląda hm...skromnie.
Barbula ma "swój moment" późną jesienią, ale jej niewielkie kwiatki zginą na tle płonącego oczaru.
Może jakiś powojnik? Włoski np. może włazić na drzewka/krzaki (zerknij do mojego wątku, do teraz kwitnie powojnik Marcelina obrastający mocno przyciętą czereśnię, oczar jest tuż obok - zrobię zdjęcie w niedzielę). Albo bylinowy, w nóżkach, taki z niewysokich?

A teraz ma chwilę chwały. Wcześnie. Zbyt wcześnie - i przegapiłam fazę stulonych pączków.

Szukam oczarowej odmiany kwitnącej na żółto, ewentualnie żółto-pomarańczowo. Mam już u siebie Arnold Promise (chyba), więc chciałabym coś innego. Chętnie coś pachnącego, ale to nie jest warunek konieczny.
Kilka słów o moim Arnold Promise: rośnie u mnie ok 3-4 lata, posadzony od strony południowej. Kwitnie niezawodnie i długo, w tym roku tak mniej więcej od tycznia do marca. Jesienią przebarwia się na żółto.

No to startujemy...



To oczywiście moja 'Diane', jak płatki bardziej się rozprostują, będą pomarańczowe, patrz zeszłoroczne zdjęcie powyżej.

Tylko czeka na słoneczną chwilkę.

W zasadzie przekwita, ale naprawiony aparacik pozwolił na zrobienie zdjęć całego krzaka.



W tle jaśmin, zaraz przejmie pałeczkę "ubarwiacza" schyłku zimy.

Aniu Twój oczar naprawdę może oczarować , natomiast mój to wielkie rozczarowanie.
Dla mnie to ani krzaczek ładny, ani kwiatki nie powalają na kolana, a ich ilość w tym roku jest żenująca. Tak więc mój oczar będzie się teraz nazywał "rozczar"

Jolu, jak dawno go masz?
Mój ma co najmniej 7 lat i dopiero niedawno jako tako zaczął się prezentować. A w ogóle cały efekt przepada, jak nie ma śniegu.

Mój też ma sporo lat i dopiero od kilku sezonów pokazuje pokazuje co potrafi. Jest jeszcze jeden obok, ale późniejszy i na nim tylko kilka kwiatków, a są rówieśnikami. Coś mu nie pasuje, mimo że posadzone jakiś metr od siebie.

Oczary przyciągają wzrok dwa razy, oczywiście zimą, zwłaszcza kwitnąc na tle śniegu, ale i teraz. Nie znam barwniejszego krzewu jesienią.

A to zimowy występ Diane:





Bardziej dojrzale kwiatki rudzieją.



Cieszę się, że tym razem nie przegapiłam tego rzadkiego momentu, gdy za tło mają śnieg. Gdybyż tak jeszcze słonko!

Piękny!!! Nie mam u siebie, ale wiem jaki obłędny zapach mają

Ja zapachu nie czuję, widać, nie jest aż tak mocny.
Już przekwita.

Prawie każdą prezentację roślin zaczynam od: moja ulubiona, mój ulubiony...
Dzisiaj oryginalnie:
...to nie jest moja ulubiona roślina.
Nawet nie rozczarowanie, a konsternacja: to o to tak się "zabijałam", to naprawdę było moje marzenie , i tyle lat czekałam, żeby trochę podrósł .

W tym roku oczar się postarał. W zbliżeniu nawet, nawet



Całościowo jednak, to straszny drapak, a te jego słynne urocze kwiatki - ledwo widoczne. To już przebiśnieg robi większe wow na przedwiośniu, że o ciemiernikach nie wspomnę.



Kotek sąsiadki, który wpakował się w kadr pozuje jako tłusta śnieżyczka I dobrze, bo jest na czym oko zawiesić.

To sobie starsza pani pogderała.

Jolu, od lat piszę, że największe "łał" to to, że w ogóle w styczniu coś kolorowo kwitnie. Jak dla mnie oczar jest ozdobny głównie w zbliżeniu, przynajmniej o tej porze. Bo jesienią, gdy jego liście przez krótki czas są psychodeliczną plamą w ogrodzie, rzeczywiście przyciąga wzrok z daleka. Kilka dni.
Ja bym go potem przycięła na wysokość, żeby przynajmniej się zagęszczał.

Mój oczar Jelena żyje.
Hamamelis intermedia "Jelena".



"Uroda" no cóż specyficzna



Zwłaszcza w zbliżeniu.

Ale ładnie pachnie...