Forum Ogrodnicze Oaza

Dzięki Dorotce ( Horti ) mogę pokazać zielonego pomidorka Cherokee Green a przy okazji porównać go z dobrze nam znaną nam Malachitową Szkatułką.
Szczegóły uzupełni Dorotka, a tymczasem zobaczmy, jak prezentują się zieloni.

Oczywiście po lewej Cherokee Green - pomidorek średniej wielkości, w fazie zupełnie dojrzałej nadal zielony ( Szkatułka przybiera żółty odcień z pomarańczowym rumieńcem ), smak lekko owocowy, zupełnie niespodziewany w stosunku do tych, które znam ,słodki, trochę mączysty.

Anusia, pokazała,a ja postaram się opisać. Cherokee Green jest jednym z najlepszych zielonych jakie jadłam. Nie jestem obiektywna, bardzo lubię zielone odmiany.
I jak zwykle u zielonych ważny dla smaku jest moment zbioru. Tu każdy wybiera, czy woli owoc bardziej, wyraziście owocowo-kwaskowy, czy delikatnie-słodki. Te które jadłam nie zdążyły się wybarwić. Ania dostała lekko żółty.
Cherokee Green bardzo lubi ciepło. W donicy przy południowym murku dojrzewał od trzech tygodni, w tunelu, który ma mniej słońca zabiera za dojrzewanie. Ale moje tegoroczne wyliczenia dotyczące wczesności dojrzewania trzeba mocno skorygować, bo rozsada miała burzliwą młodość i trafiła do gruntu pod koniec maja. Tunel jest opóźniony o około miesiąc. W przyszłym roku powtórzę wysiew.
Cherokee Green dobrze wiąże owoce w kształcie śrwedniego befsztyka, ma po 5-7 owoców na gronie, jest solidnym, ale nie nadmiernie rozrastającym się krzewem, ogłowiłam go na 180 cm. Zimny i mokry lipiec pokazał, że jest wrażliwy na niekorzystne warunki - zrzucał żółknące kwiaty. Ciepły sierpień przyniósł poprawę.


UWAGA : na zdjęciu widnieje błędny podpis odmiany: zamiast Chocolate Cherry powinno być CHEROKEE GREEN

Na przekroju:

I porównanie: zwróćcie uwagę na rozłożenie komory nasiennej i jej stosunek do miąższu u obu odmian

Dorotuś, bardzo dziękuję za wyczerpujący opis - wkleiłam go w post wyżej, a Twój usunęłam - w ten sposób mamy Lime w jednym miejscu .

Anuś, to przyjemnność. Zaczęły zmieniac kolor w tunelu

Tego jeszcze nie było, przedstawiam bo warto, mam go 2 rok, JR/7 f4, krzak średni, owoc średni za to smak wspaniały, trochę podobny do Malachitowej ale dłużej poleży. Mimo niskiej efki taki sam jak rok temu.





I drugi to Humph równie pyszny i plenny.

Moje pomidory w tym roku miały ciężko. Nie wiem, czy to co piszę jest miarodajne. Nie będę już siała Absinthe, Ananas Green, Darbo NN, Banana Orange. Najbardziej z żółtych udał mi się Kellog's Breakfast - wstawię jutro. Przez wirusa mozaiki, nie udało mi się spróbować Ałtajskij Oranżewyj, Carotina, Mizuba NN.

No to spróbujesz Mizuby w tym roku ....

Oj. Ania coś tu na mnie kombinuje.

Mój najbardziej udany żółty pomidor - Kellog's Breakfast





Soczysty, ale się nie leje. Idealna równowaga kwasku i słodyczy. Pyszny. Może dlatego, że amerykański, to ta susza mu nie przeszkodziła. Ma chrupiącą, pękającą skórkę i jest twardy. Nie tak twardy jak np. Roma, czy Kmicic. Nie potrafię określić, ale to taka twardość chrupiąca, jak w Rafie.
Aż mnie skręca, że nie mogę wysłać nasion. Nie ma go chyba na straganiku. Sobie zebrałam, odkaziłam i posadzę oddzielnie w donicach, Tak mi żal, go zaprzepaścić. Chociaż może dobrze dokarmiony, bez suszy i wiejskiej gliny, nie będzie taki doskonały.

Joliś

Kellog's Breakfast był onegdaj na straganiku, ale na dzień dzisiejszy faktycznie nasion brak. To nic, poczekamy, aż wzejdzie u Ciebie w przyszłym sezonie i wówczas zbierzesz. Rzeczywiście, na zdjęciu wygląda bardzo apetycznie ...

Korean Long miałam w planach ale odpadł przez to, że długi.
Potem kiedy czytałam Wasze wpisy żałowałam trochę, że go nie wsadziłam a wsadziłam parę innych o mdłym smaku i chorowitych.
No nic za rok spróbuję.
Wracając do Polish Linquisy - u mnie nie jest odmiana przerobową i ani jeden nie skończył w garze. Po degustacji wszyscy wybieraja go do kanapek jak tylko go zobaczą w przechowalni. Ma wyjątkowo słodki smak i zupełnie nie jest kartoflaty.
Oprócz niego polecam Grub`s Mysteryy Green. Jedyną jego wadą jest liść ziemniaczany.
Samokończący, 1.50 wzrostu, zawiązał 4-5 gron. Wcześniejszy od Malachitowej, więc jak się wsadzi oba to ma się zaopatrzenie w zielone na całe lato.

Jolciu, Ałtajskij Oranżewyj u mnie ładnie owocował, śliczny pomidor koloru pomarańczowego, nasion trochę zebrałam

Ale bardziej podobał mi się 'Berkeley Tie-Dye' Ta odmiana pomidora ma skórkę zieloną w różowe paski.



Wnętrze ma również bardzo ciekawe kolorystycznie, jest to mozaika kolorów zielonego, kremowego z różowymi żyłkami. Każda z tych barw ma nieco inny smak, więc podczas jedzenia tego pomidora mieszają się nuty słodkie i kwaskowate.



U mnie krzak 'Berkeley Tie-Dye' wyrósł do wysokości 140, teoria mówi, że owocuje 75-90 dni po posadzeniu. Ja czekałam na pierwsze owoce odrobinę dłużej. Pomidory sadziłam do tunelu na początku maja, a pierwsze dojrzałe owoce 'Berkeley Tie-Dye' miał w ostatnim tygodniu sierpnia. Być może to jednak kwestia cienia, który jest w naszym tunelu przez kilka godzin po południu.
Doczytałam też niedawno, że dojrzewanie pomidorów przyspiesza nawożenie superfosfatem. Ja zastosowałam tylko jeden raz azotan potasu i siarczan potasu, żeby zmobilizować pomidory do wydawania owoców Bo jak głupie rosły w zielone

Z jednego krzaka 'Berkeley Tie-Dye' zerwałam na razie 4 ładne dość duże owoce, a jeszcze 3 małe i zielone wiszą. W przyszłym roku ten pomidor dostanie sporo kompostu pod korzenie, może plon będzie większy

Alinko, BTD to kolejny ciepłolubny z Kalifornii. Tegoroczne lato nie ułatwiało mu rośnięcia. Z tego co pamiętam, w ubiegłym roku miałam go w tunelu i dojrzał gdzieś koło połowy sierpnia. Klasyczny pomidor sałatkowy.

Bardzo dziękuję za informację W następnym roku pójdzie na najbardziej słoneczne miejsce w foliaku W tym roku rósł bardziej w przewiewie

La Carotina miałam pod folią. Nie smakował mi zupełnie bo dla mnie bardzo mdły, kartoflany. Owszem słodki ale ani mi ani domownikom nie smakował. Dojrzałe owoce poszły do gara a krzak z zielonymi owocami wykopałam i wyrzuciłam aby lepsze koło niego miał miejsce ( Persimon, Ałtajski Oranżewyj).

Pomidory wyhodowane w tym sezonie przez Milę.

Byczyje Serdce Oranżewyje



Zebra Bolszaja Żełtaja

Pomidor żółty - Ałtajskij Oranżewyj - uprawiany przez Lucysię



I świetny opis odmiany - zamieszczam za zgodą autorki, Kasi Morango

Odmiana: Ałtajsky Oranżewyj
Pochodzenie: ROSJA
Wcześność: średniowczesny
Pokrój rośliny: silnie rosnący o niekończącym się wzroście, pęd bardzo gruby, masywny, średnio ulistniony.
Typ liści: pomidorowe
Owoce: duże w typie beafsteak, w gronie 3-5 owoców o wadze nawet do 600g, owoce charakterystyczne dla typy beafsteak, lekko spłaszczone, z widocznym rzebrowaniem, skórka bardzo cieńka, miąższ soczysty i bardzo mięsisty, bardzo smaczny pomidor w smaku słodkawo- owocowy.

Opis: Pomidor godny uprawy, przede wszystkim ze względu na jego walory smakowe oraz dużą plenność, owoce doskonale nadają się do sałatek jak i na przetwory, szczególnie żółte przeciery. Dość dobrze się przechowuje, jak na beafsteak. Bardzo plenny prowadzony na jeden pęd tworzy do 6gron. Roślina bardzo masywna i średnio ulistiona. Jest to odmiana która zostaje u mnie na zawsze, i uprawiam ją już nieustannie od 5 lat pyszny,aromatyczny pomidor, który co roku mnie zachwyca.
Moja ocena: 10/10

Oto Czuchłoma, wąski, 160cm, owoce żółte, smaczne, soczyste z nutką kwasu, zdrowy bez żadnych zmian.

Ola Polka-owoce troszkę większe od piłeczki ping-pong,bardzo smaczne,soczyste.

Emalia112 wrote: