Forum Ogrodnicze Oaza

Czy Cosmonaut Vołkov jest w środku mocno czerwony?

Ja się zakochałem w tym roku w odmianie White Tomesol - ktoś zna podobne odmiany? Ta jest genialna jedynie problem taki że na krzaku tylko po 6-7 pomidorków.

Może coś podobnego mocniej wiążącego?

Adrian9 wrote:
Taaa..podobnie ratują Lenina w Moskwie od ponad 90 lat. Niezły z Ciebie żartowniś Adrian9

Pozdrowenia
ps
celowo zostawiłem zdjęcia martwych krzaków

Migagoral




to jest mój cosmonaut vołkov- w rzeczywistości trochę bardziej czerwony (aparat rozjaśnił)

A jednak udało się!! Doczekałam się dojrzałych owoców Anny German! To jeden z niewielu bardzo efektownych krzaków. Nie dość, że owoce w słoneczno-żółtym kolorze(stosunkowo duże) rosną w wachlarzach, u mnie na trzech "wysokościach", to jest ich w gronie kilkanaście! Co prawda nie wszystkie już osiągnęły docelowy rozmiar ale mam nadzieję się go doczekać jeżeli oczywiście pogoda będzie sprzyjać.
Z pierwszego piętra zerwałam już 8 owoców (co najmniej drugie tyle jeszcze dojrzewa), na drugim i trzecim kilka już też jest dużych, pozostałe ciągle rosną .
Grona muszą być podwiązywane, bo istnieje duże ryzyko odłamania.

Sybirskoe jabloko








Zdrowy, u mnie trochę się leje ale smaczny. Podobno dobrze się przechowuje

Gigant Nowikowa




Ten na zdjęciu ma 36 dag.

W owocach przeznaczonych do pozyskania nasion ślad po słupku powinien być punktowy aby wykluczyć przypadkowe krzyżówki..

Dla jasności:

TAK

NIE

Rozumiem z tych nie zbierałam nasion, były tylko ważone

a z takich mogę zbierać?




Jest punkt, tylko odchodzą od niego jasne kreski.




Żubr

Wczorajszy plon mniejszy niż zazwyczaj, ale czego mogłam się spodziewać po dwóch dniach przerwy w zbiorach ?
Zrywałam tylko dojrzałe pomidorki, a wszystkie zapalone i zielone zostawiłam na krzakach.

W Alei Gwiazd powoli zaczyna się jesień - co prawda pozostawiłam większą ilość liści na krzewach, więc nie są specjalnie "łyse" ...

Zupełnie zielona jest Polnaya Klubyszka - sądząc po kształcie owoców będzie fajnym przerobowym pomidorkiem; absolutnie nie kaprysząca, odporna na wszystkie plagi i na mnie.

I kwitnąca Anulka - Anna German

Ciekawy pomidorek koktajlowy. Jakby był zaprogramowany, każde grono ma 16 sztuk pomidorków. Potwornie plenny. Jeśli smak będzie dobry nasiona będą na Akcji





Na ostatnim zdjęciu rośnie w dół mimo ogłowienia

pomodoro wrote:
szkoda, że wcześniej o tym nie wiedziałem

Mam pytanie dla tych, którzy uprawiali Bawarię i Żubra. Czym różnią się obydwie odmiany? U mnie są prawie identyczne. No może Żubr ma nieco większe owoce. Chociaż może to być kwesta nawożenia. Obydwie odmiany są idealnie okrągłe, czerwone ,mięsiste a kiedy dojrzeją wyjątkowo pyszne. I w dodatku dobrze wiążą .

Danusiu, a jaki pokrój mają oba krzaki ?
Żubra nie uprawiałam, więc nie wypowiem się w jego kwestii ( widzę go tylko na zdjęciu Anusi ), a Bawaria jest prostym, strzelistym pomidorkiem, o silnej, masywnej łodydze, dużych i grubych liściach, bardzo sztywnych. Grona ułożone idealnie piętrami wzdłuż łodygi, owoce ściśle przylegające do siebie, bardzo wyrównane, w ilości 5 sztuk w gronie.
Pomidorki są najlepsze, gdy dojrzeją na krzaku: soczyste, słodkie, o delikatnym pomidorowym smaku.
Liczba gron na mojej ogłowionej na wysokości 180 cm Bawarii - 4 - 5.

No własnie tak jak opisałaś wyglądają obydwie odmiany (?) . Dlatego nie będę wysyłała nasion na akcję.
Natomiast rodzinę obdzielę, bo dla nich obojętne jak się nazywają. Ważne, że są smaczne (a są) i dobrze wiążą (jedne z najlepiej wiążących w tym roku na naszej działce). Sama też powtórzę je w przyszłym sezonie i z całą pewnością w kolejnych

Dzisiaj garść informacji i portrety kilku hybrydowych pomidorków - może zainspirują kogoś na tyle, aby zdecydował się na ich uprawę w przyszłym sezonie, do czego oczywiście serdecznie zachęcam

Śliwkowy Caniles - podłużne, niewielkie pomidorki, bardzo słodkie, pachnące, o grubych ściankach, dość twardej skórce, która zapewnia długi czas przechowywania; w tym roku to moja ulubiona odmiana drobnoowocowa, bardzo plenna i bezproblemowa w uprawie; przeznaczyłam ją do bezpośredniego spożycia, a część do suszenia.

Portos - okrągłe, czerwone pomidorki o średniej wielkości; odmiana niezwykle plenna, odporna na wszystkie plagi, rodząca bardzo wyrównane owoce; u mnie stanowi podstawę dla przetworów, ale w pełni dojrzałej formie. Owoce twarde, bardzo długo przechowujące się bez jakichkolwiek oznak starzenia. Smak dojrzałego pomidorka słodko-kwaskowy, orzeźwiający.

Corrida - pomidorek okrągły, bardzo kształtny, w malinowym kolorze, przypominający nieco Bawarię, jednak owoce są mniejsze i miękkie, nadające się w głównej mierze do szybkiego schrupania lub w fazie pełnej dojrzałości na soki: słodka, bardzo soczysta, o cienkiej skórce. Krzak wysoki, mocny, obowiązkowe palikowanie, żywotna - w tej chwili kwitnie na wilku, który wyrósł po ogłowieniu.

Corazon - jedno z moich tegorocznych odkryć i źródło zachwytów Owoce - podłużna sakiewka (?), czerwone, o zrównoważonych proporcjach miąższu i galaretki, cienkiej skórce i bardzo smacznym, słodkim i aromatycznym miąższu. Dla mnie idealna odmiana na przeciery!

Amorek - kolejna niespodzianka, tym razem z donicy ( dwa krzaczki posadziłam w 20l pojemniku ); pomidorki średniej wielkości, w kształcie serca, w konkretnym, czerwonym kolorze, bardzo długo przechowujące się, o wspaniałym pomidorowym smaku, słodkie i soczyste - typowo deserowa odmiana.

Voluptuoso .... oceńcie sami - owoce duże, moim skromnym zdaniem typowo przerobowe, smak prawdziwie pomidorowy, konkretny, słodki.

Portos, Caniles, Corrida, Amorek, Fafik i Corazon to pomidory na końcówkę lata i na przechowanie. W październiku i listopadzie ,to będzie niebo w gębie

Do tego Portos, jak dobrze pójdzie, będzie robił za podkładkę do generatywnych zdechlaków.

Do tego zestawu dołożyłabym też Bawarię - wczoraj nastawiłam kolejną porcję pomidorków na keczup ( Ambrozję ) i wykorzystałam - oprócz Czekistów - kilka w pełni dojrzałych Bawarii. Pomimo, że już doszły na segmencie, były jeszcze twardawe, a leżakują już ponad miesiąc w bardzo ciepłym mieszkaniu. W chłodniejszych warunkach, jesienią, spokojnie przetrwa jeszcze dłużej.

Niektóre Portosy natomiast leżą w drewnianych skrzynkach dwa miesiące - w ten sposób sprawdzam ich trwałość w przechowalni - a zerwane zostały w fazie mocno zapalonej.

CLX Walenty mięknie szybciej, jednak ze względu na świetne walory smakowe i "konstrukcję" owocu zostaje na przyszły sezon - świetna odmiana przerobowa.

Amorek nie ma szans na dłuższe przechowanie - jest zbyt smaczny, aby się uchował , ale ponieważ jest stosunkowo plenny i odporny, no i chętnie leżakuje, to z pewnością jeszcze w październiku będzie z niego kandydat na kanapkę. Rekordzista siedzi w skrzynce 60 dni.
Właściwie ta jego wiotkość łodygi mi nie przeszkadza - jeśli nie uda się zaszczepienie na Portosie, to po prostu dołożę mu więcej palików i podwiązań.