Forum Ogrodnicze Oaza

Jagoda, mnie by drgnęła ręka, zanim bym cięła. Ta odmiana chyba tak ma, że jest dość hm, drapakowata. Oczywiście, można przyciąć tu masz wątek o tym, ale pozbędziesz się w ten sposób kwiatów w tym roku co najmniej.
Piękny krzew masz - i już korzonkami do dołu.

Aniu, żadna azalia podana przez Ciebie nie odpowiada temu co mam, znalazłam fotkę z 2019.



Słabe zdjęcie, tu nie ma tych kulistych kształtów które miała wiosną, bo nie dbałam o nią, widać jak jest zagłodzona. Będę szukała.

Odmładzałam azali, bo mam stare, ważnym sygnałem zachęcającym do cięcia jest to że wypuszczają od dołu młode pędy tak miałam i jak po kwitnieniu usunęłam stare, nie za dużo dwa, to te od dołu strzeliły w górę.

Dziękuję Aniu za odwrócenie zdjęcia. Nie tknę jej zgodnie z sugestią, nie chcę stracić kwiatów - niech rośnie jak jej pasuje!

Marysiu, przychodzi mi jeszcze do głowy pełny i koralowy Il Tasso. Tu masz link do DGR. Popatrz też w e-katalogu roślin.

Po kilku latach (!) bez kwiatów starszy, większy egzemplarz wysilił się na trzy kwiatostany.







Nie mam jakoś szczęścia do tej azalii.

Rozpoznana przez Anie

Należy do starych azali, moja mama lubiła takie kolorki (brrr ..) no ale nie wyrzucę kiedy kwitnie. Cała podstawa krzewu jest w podagryczniku który mi się rozchodzi na boki, wiosną po kwitnieniu wyjmę krzew, wsadzę do bali z wodą, może coś wyplewię.

Z tego wniosek, można się naciąć kupując wysyłkowo, jest to jednak ryzykowne. Na moim komputerze Marysiu kolor Twojej jest koralowy, a na Ani zdjęciach różowy i bądź tu mądry. Gdyby nie Twoje słowa o ulubionym kolorze mamy, nie zwróciłabym na to uwagi, tylko się zastanawiała kto ma pomyloną

Nie ta sorki

Babcia Ala wrote:
Alu dokładnie tak samo można kupić coś innego, niż się myśli, że się kupuje na przykład w ogrodnictwie. Otóż większość różaneczników jest sprzedawanych z stulonymi pąkami, okrytymi łuską - i trzeba nie lada specjalisty, by rozstrzygnąć coś więcej, niż jakiego typu hybryda stoi przed nami.

Dla mnie też kolor z zdjęć Marysi jest podejrzanie ciepły - Homebush to taki typowy "pink". Bynajmniej nie mój ulubiony. Ale może to być wina podwójnego przetworzenia przez elektronikę. Raz - aparat Marysi, dwa - nasze ekrany. Oko Marysi widzące "w realu" decyduje.
Wiecie co, nawet na stronie, która jest dla mnie "alfą i omegą", banku danych Deutsche Genbank Rhododendron, są dość zróżnicowane co do odcienia zdjęcia. Zapewne za sprawą warunków świetlnych, w słońcu kolor robi się inny.

Tak przy okazji, jak już tam weszłam, pozwolę sobie trochę uzupełnić opis:
Brytyjska odmiana stworzona przed 1925 rokiem przez Waterera.

Płatki różowe, z zewnątrz jaskrawo karminowe, do 10 w kwiatku. Kwiaty w kształcie lejka o średnicy do 40 mm (czyli dość drobne), półpełne, tworzą nietypowe kuliste kwiatostany złożone z 6-23 kwiatków. Nie pachnie. Kwitnie od końca maja do połowy czerwca.
Liście jasnozielone, zrzucane na zimę.
Krzew może osiągnąć 3 m wysokości (!). Roczny przyrost około 10 cm.

Całkowicie mrozoodporny.

Kto widział Homebush, wie, że jest nie do pomylenia, decydują te kulki kwiatostanów złożone z delikatnych kwiatków o charakterystycznym kształcie dość wydłużonego lejka.
To, że była to ulubiona azalia mamy Marysi, przemawia za tą właśnie odmianą - jest stara i była do kupienia nawet w PRL, o ile pamiętam.

Przekłamania koloru są, w tamtym roku była bardziej różowa.



Mnie chodziło o kolor koralowy, trochę dla mnie za intensywny.