Forum Ogrodnicze Oaza

'Jetfire'

Dwa ciepłe dni rozwinęły naprawdę dużo kolejnych kwiatów.
Loveday, całkiem otwarty



Również Rosy Cloud w pełni kwitnienia



Pierwsze Cassata



Replete



i moje ulubienice, Can Can Girls w suto marszczonych halkach

Ja jeszcze trochę muszę poczekać, ale i tak się już cieszę z tych pąków

'Carlton'


'Ice Follies'



Widzę, że moje narcyzowe kępy mocno nabite. Trzeba będzie porozsadzać latem.

Wiesz co, Jolu - jak potrzebujesz wsadzić w inne miejsca, wykop. W przeciwnym razie bym ich nie ruszała. Po pierwsze fantastycznie wyglądają, po drugie zawsze coś się uszkodzi, po trzecie - narcyzy naprawdę nie kochają przesadzania. Lepiej fest zasilić, nie myślisz?

Jeszcze wczoraj były pąki, a dzisiaj już proszę

Łatka wrote: Potwierdzam! W zeszłym roku byłam zmuszona przenieść moje narcyzy w inne miejsce - starałam się, by wykopać z jak największą bryłą ziemi, ale wiadomo, że zawsze coś się rozleci (zwłaszcza, że u mnie ziemia raczej piaszczysta) - i zakwitnie dosłownie tylko kilka - pozostałe mają liście (to znak, że nie zmarniały), ale mam nadzieję, że zakwitną trochę obficiej w przyszłym roku.

Niniu, dzięki za wsparcie! Ale przecząc samej sobie dodam, że czasem narcyzy pauzują z kompletnie dla mnie niewytłumaczalnych przyczyn. Mam na przykład taką kępę pełnych Dick Wilden - co drugi rok szał, mnóstwo pąków i jeden bukiet, póki łodyżki są w stanie unieść ciężkie kwiaty. A potem buuu, jeden, dwa kwiatuszki. Reszta chyba się nie dzieli, przynajmniej nie wszystkie, bo aż takiego przyrostu ilości nie ma.
Gdyby nie ohydne zimowe interludium, dziś by było mnóstwo nowych kwitnień, a tak tylko Cornish King...



Podobny jest do Dutch Masterów, które jednak całe są słonecznie żółte, a CK ma kremowy okółek płatków za żółtą trąbką.



Lubię trąbkowe, nie ma aż tylu odmian i trudno dostać, a szkoda. Mają w sobie to coś.

Nikt nie chce prezentować swoich? Trudno, to będą moje.
Pierwszy Dick Wilden - tak ciężkie kwiaty, że bez wsparcia łamią się pędy.



Sempre Avanti - z wsadzonych wiele lat temu bodaj 5 cebulek wytworzyła się ogromna kępa, pąków mnóstwo, ze 20. Ta odmiana zaczyna jako kremowa z pomarańczowym przykoronkiem, kończy jako całkiem biała z słonecznikowym.



Sugar Dipped, pierwszy sezon.



Te rosną w donicy - podpisane kompletnie inaczej, zapewne Quail



O. to świetna odmiana, Corsage. Jak się rozwinie całkiem, kolory są mocniejsze





Pierwszy Orangery



Cassata rośnie w dwóch miejscach, kwiaty rozwijające się mają ten rozszczepiony przykoronek kanarkowo-limonkowy



Tu widać drugą kępę, kwiaty już bledną, na końcu będą prawie kremowe



Następne "ciężkogłowe", Replete



A to Ice King, pełniejszy brat Ice Follie (Janko, ten, co u Ciebie zakwitł, to właśnie IF)



Startujący Rosy Cloud



Mroźna noc położyła wiele z nich, te o lekkich kwiatach podniosły się bez problemu, ciężkie musiałam popodpierać.

U mnie na razie rozkwitły tylko w jednym miejscu. Widzę je przez okno tarasowe jak sobie siedzę w fotelu


Te pełne rozkwitną mi lada dzień.

Łatka wrote:
No trudno... jesteśmy zmuszeni oglądać te Twoje i podziwiać

U Joli i Janiny też widzę narcyzowe szczęścia już kwitną.

A co mi tam, na takie dictum zaprezentuję swoje. Oto aktualnie najokazalsza kępka

Resztki moich...

... po przejściu mojego ślepego piesełka

Aniu, zawsze podziwiam Twoje narcyze, prawie kolekcja narodowa

U mnie jakoś słabo rosną, kępy to rzadkość, chyba że nowo posadzone.

Z 10 cebul po roku zakwita jeden Cassata.


I takie zwyklaczki,cała reszta w szczypiorku, zbiera się.

MARRY wrote:


Rozumiem, że to żart, ale i tak dzięki w imieniu narcyzów. Zapewniam, że są na forum osoby mającej sporo więcej odmian, tylko chyba nie chce im się wstawiać zdjęć. Mnie się chce, bo to moja proteza pamięci - gdzie, co i kiedy sadziłam.

Marysiu, dopiero od jakiegoś czasu, może od 7-8 lat narcyzy "chwyciły" i więcej przybywa, niż ubywa. Co nie oznacza, że mam z nimi same sukcesy, no tak pięknie nie jest. Taki biały, sprzedawany jako idealny do zimowego pędzenia Ziva Paperwhite - wsadzony co najmniej 5 lat temu wypuszczał sam szczypior, i to niezbyt bujny. Gdyby nie to, że rośnie pod samiutką ścianą i koło kabla elektrycznego, dawno bym go wykopała. Ale w tym roku w sporym pęczku zieleniny pojawił się jeden - słownie jeden pąk. Więc ma wyrok w zawieszeniu.
Inny, bardzo lubiany przeze mnie, Mount Hood:



Wielokrotnie dokupywałam i dosadzałam, te bielejące trąbki chcę mieć koniecznie. W tym roku prawie zwątpiłam, że się pokaże (to wczesna odmiana) - ale uff, objawił się dzisiaj, niezbyt obficie jednak.

Z Ice King inna sprawa, z czasem wraca do formy wyjściowej, bez pełnego przykoronka. Czyli do Ice Follie.



Inne bawią się w chowanego. Na przykład Berlin, kupiony kilka lat temu głównie z powodu nazwy:



Jak widać, dobrze się zapowiada - rok temu w kępie były chyba dwa kwiatki.

Z moich obserwacji: nie przeszkadza im gliniasta gleba, ale wolą lekko kwaśną chyba. Na kawałku, gdzie pół wieku temu był dół z wapnem, zanikają niestety.

Patrzę na Twoje kępy z własnej ubogiej w nie, perspektywy.

No, ale pocieszyłaś mnie, należy dosadzać i czekać.

Kępa jesienią sadzona, zawsze wypala, nie zapisałam nazwy, ale mógłby się rozrosnąć.



A że mży i siecze wodą to główeczkę do zdjęcia trzeba trzymać.

Marysiu, sądzę, że to Rosy Cloud, zdjęcia wstawiałam kilka wpisów wyżej. Przemawia za nim jeszcze to, że w kolejce do kwitnienia ustawia się jako jeden z pierwszych. Jest podobna odmiana, Apricot Whirl, u mnie dopiero teraz otwiera pąki.



U mnie też okropnie, biedne narcyzy przemoknięte, a w nocy ma być ujemna temperatura.

Jak już pisżę, wstawię jeszcze zdjęcie profesora Einsteina:



Bardzo trudno kupić cebule będące prawdziwą odmianą, z bardzo szerokim, ostro pomarańczowym przykoronkiem. To, co sprzedają sklepy pod tą nazwą. zwykle okazuje się być Barret Browning.

'Mondragon' z tych, co to bez podpórek ani rusz.



Ilościowo mam dużo narcyzów, może nawet bardzo dużo, ale do pokazywania niewiele, bo nie kolekcjonuję odmian. Tylko kilka sprawdzonych odmian robi całą robotę.
Pokazywana już wcześniej popularna odmiana 'Ice Follies' w innej kępie.