Forum Ogrodnicze Oaza

No widzisz, Jolu, u mnie Mondragony jeszcze nie kwitną. I to nie są najbardziej "padaczkowe" narcyzy, te z rozszczepionym, lecz pojedynczym przykoronkiem.

Jak napisałam w wątku hiacyntowym, pokazuję, co robią bezmuszlowce:





Zabić za mało. To nie są dwa kwiatki. Zniszczyły praktycznie całą kępę ślicznych Art Design o pełnym przykoronku...





Zarazy ruszają na żer, jak tylko jest dodatnia temperatura. Ale mają ulubione rośliny, a nawet chyba odmiany,
łatwiej się schować w takim pąku?

Ice Follies u mnie już prawie całkiem śmietankowe:



A tu przy okazji porównanie z Ice King:



Te Ice Kingi tylko nowiutkie mają takie upakowane kryzy, potem doznają chyba regresji. Na razie takie:



Jak widać, jeden również obgryziony.

Z dzisiejszego dnia:

Znowu delikatnie posłużyłam się trucizną. Jeszcze żadnego roku nie było takiej inwazji młodych pomrowów.
Trzeba robić zdjęcia, póki jest co fotografować.
Corsage w całej krasie



Sempre Avanti w porannym słońcu



Art Design, ocalały



Pierwszy Mondragon



White Lion - obgryziony



Sugar Dipped - śliczna odmiana, "samonośna", bo kwiaty nie za ciężkie mimo imponującego przykoronka.



Dicka Wildena dla odmiany już musiałam uwiązać



Te NN - kilka lat temu kupiłam w spożywczym markecie z kilo cebul na wagę (w tle lilie ratowane przed mrozem).



Hurra - jeszcze jeden prawdziwy Professor Einstein



Płatki są od początku śnieżnobiałe.



A Mount Hood będzie biały - niebawem.

Nadal tylko ja?
Przecież te wczesne już przekwitają, wchodzą późniejsze...
Tahiti w ostrym wieczornmym słońcu



razem z kolegami



Bella Estrella



White Lion trochę połamane przez deszcze



Blushing Lady



Frosty Snow



Sweet Love

Aniu, tylko podziwiamy Twoje
Powinnam mieć je wszystkie, a tymczasem tylko szczypior i połamańce

Beatko, cóż, przychodzi taki moment, że chętnie byśmy oddali wszystkie kwiaty ogrodu z troszkę dłuższe wspólne życie z naszymi burkami, prawda?
Jeszcze kilka zdjęć z dzisiejszego wieczora znalazłam.
Berlin - właściwie przekwitają. Gdyby nie bardzo chłodna pierwsza dekada kwiatnia, byłoby po nich.



Art Design - podwiązane i podparte



Dick Wilden - no te to już bez "podwiązki" ani rusz; rosną pod karłowata nektarynką i przeprowadzam drucik między jej skrajnymi niskimi gałązkami, by uchronić te ciężkie złote głowy przed upadkiem na ziemię.

Masz rację , więc w tym roku niczego nie żałuję, bo to raczej ostatni z moim pieskiem. Właściwie patrzę jak gaśnie, a nie mam jeszcze odwagi działać... Tylko, gdy będzie to absolutnie konieczne

Spośród wielu kęp, ten jest liderem tego sezonu dzisiaj:

13.04.




Z mieszanki, więc NN.

Aniu, nie NN, Ice Follies, Nummer sicher tak zwany. Za kilka dni zacznie na pewno bieleć. Rzeczywiście masz poślizg, u mnie IF zaraz zaczną przekwitać. Znaczy, w mieście, bo w górach to kwitną dopiero pierwszaki, głównie te malutkie Tete-a-Tete.



Fakt, wielkiego wyboru w Karkonoszach nie mam, w obawie przed miejscową fauną sadzę tylko taniutkie cebulki.

U mnie początek sezonu, kwitnie Tate-a-Tate:


I dwa inne żółtki zaczyna Sailboat Lemon



i zgubiona nazwa - jest ciut większy i ma trąbki większe od Tate-a-tate



Rozkręcił się Rosy Cloud, w części połamany przez śnieg:



Bardzo ładny Popeye, został jeden, w tym miejscu powstawała nowa różanka.



No i pomyłka - miał być biały.


Reszta się szykuje.

MARRY wrote:
To jak mi się zdaje Jet Fire, wkrótce trąbka powinna się zrobić ostrzej pomarańczowa, tedy możesz podpisać.
MARRY wrote:
Marysiu, nie, to nie jest pomyłka, tylko śliczny narcyz trąbkowy Mount Hood, on tak zaczyna, kilka dni i zrobi się śmietankowy, potem prawie biały (podobno ważne, jak się kończy )

Rzeczywiście kwitną wczesne, ale nadchodzące (podobno) w weekend ciepło sprawi, że chyba będziesz miała wszystko na raz, czyli kłopot bogactwa.

Łatka wrote:
Aniu, akurat narcyzy - podobnie zimowity - są najbezpieczniejsze!
Mam to 'przerobione'... oprócz mięczaków, reszta fauny ich nie rusza.

Zawierają trujący alkaloid- likorynę

Podobno nawet woda z wazonu po nich, może poczynić poważne uszkodzenia przewodu pokarmowego!

Uważać trzeba też na pieski

U mnie w tym roku posucha.

Replete tylko dwa.





Ice Follies sztuk pięć. Zamiast przyrastać uwsteczniają się.

Zamiast przyrastać uwsteczniają się
Tak? A ja je zakupiłam, licząc na to że się rozdwoją.



I moje ulubione, które faktycznie się rozrastają Tete-A-Tete

ewakatarzyna wrote:
Ewo, jeśli masz dorodny "szczypior", nie rozpaczaj. Moje doświadczenie jest takie, że z nieznanych przyczyn co jakiś czas narcyzy robią sobie "sjestę", i nie produkują pąków kwiatowych, by w następnym roku jak najbardziej zakwitnąć. Może dzielą się cebulki? Podkarm je i daj jeszcze raz szansę, jak w przypowieści o ogrodniku i drzewie figowym.

Marysiu, jeśli zajrzysz - Mount Hood powinien się zrobić taki:



Dostatecznie biały? Jak się cofniesz w tym wątku, zobaczysz te same kwiaty w odcieniu słomkowym. Po prostu u mnie już niedługo przekwitną, niestety, bo to jedna z moich ulubionych odmian.
Jak chcesz mieć białe od początku (ale późniejsze), posadź sobie na przykład Thalie, właśnie u mnie zaczynają:



To N. triandrus, ta grupa ma lekkie kwiatki, za to po dwa, a czasem i trzy na pędzie. I minimalnie pachnące (dla czułych nosów może i nie minimalnie). Nazywam je "duszkami kwiatów", takie zwiewne.
Te są za to co najmniej "dobrze zbudowane", też bialutkie płatki i gruba, pomarańczowa kryza przykoronka, czyli Precocious; pierwszy raz u mnie.





Efektowne, ale walcząc z pokładającymi się pełnymi coraz bardziej lubię te drobniejsze, za to samonośne, jak Quail.





Przy okazji: to są prawdziwe "żonkile", czyli narcyzy jonquilla; a nie trąbkowe żółtka, jak Carlton czy Dutch Master.
Salome też należy do trąbkowych:



Cieszę się, że powoli i u Was coraz więcej tych ślicznotek. Liczę na kolejne zdjęcia.

Mam podobnie są takie co zanikają np. Thalia i szczypior jest rachityczny, a są takie które przynajmniej kwitną jak w pierwszym roku.
Trąbeczki stały się ciemniejsze czyli to Jet Fire (Ania rozpoznała) i jest go tyle samo co w tamtym roku, więc OK.



I faktycznie Mount Hood zbladł i jest taki jak miał być .


Jeszcze kwitnie, to może być Ice King.


I NN, kwiat ciężki, że ledwo stoi na nodze, tu podparty patykiem.



Ten kwitnie tak samo jak rok temu, więc OK, środek jest lekko łososiowy Tender Beauty .

U mnie podziemni architekci zieleni zdemolowali kępy, więc nie wiem co rośnie i jak się nazywa.

MARRY wrote:
Marysiu, mogę się założyć, że to jest Dick Wilden, on zawsze ma ciężką głowę i lubi sobie poleżeć. Wygląda przynajmniej jak bliźniak Dicka. Ale ten, o którym piszesz, że Ice King, raczej Ice Follie - IK , i to wzorcowy, jeszcze z żółtawym pełnym przykoronkiem, jest na zdjęciu Doroty, tym górnym (też coś jej żre narcyzy). Inna rzecz, że obie te odmiany to prawie to samo, Pełna jest zapewne sportem i ma tendencję do "upraszczania się". Więc może to być ex-Ice King.

Dorotko, drugie zdjęcie niezbyt wyraźne, zapewne jest na nim Replete, a w tle Cheerfulness.

Dziś pousuwałam pełne wiadro przekwitniętych wczesnych, no, trochę tam było i hiacyntów. Mój ogród zbliża się do narcyzowego apogeum.

Podpisany 'Goblet', nowy. No nie wiem, albo płatki zbieleją, albo ktoś mi sprzedał kota w worku



Falconet, N. tazetta, czasem ma trzy kwiatki na pędzie



Pipit, jonquilla, z charakterystycznym jaśniejszym kręgiem wokół przykoronka



Duet Popeye i Fortissimo; widać w tym zestawieniu, jak ogromne kwiaty ma ten drugi, choć Popeye też nie drobnica.



Wave - prawie identyczny, no, może bardziej odgięte płatki



Trzeci podobny Art Deco, ale kolor jednolicie masełkowy



Następny Tazetta, Geranium - jedna z moich ulubionych odmian



To jest ślicznotek, drobnoprzykoronkowy Frosted Ice; robi się biały, ale zostaje żółta obrączka na przykoronku





Sir Winston Chrchill- znowu są trzy podobne odmiany, prócz tego Bridial Crown i Cheerfulness (drobniejsze kwiatki).



A propos "mdlejących", mistrzem jest chyba White Lion

;

w tle Tahiti, też pełny, ale stoi.