Forum Ogrodnicze Oaza

Alu, bardzo oryginalna, ona taka ma być pojedyncza? Ja akurat tej kolorystyki nie preferuję, ale ... nie da się przejść obojętnie.

Małgosiu, przepraszam, bo to chyba ja jestem źródłem infekcji, "pacjentem 0" O tyle nie mam wyrzutów sumienia, że to są naprawdę ekstra rośliny. Prawie same zalety. Odporne na przymrozki wiosenne. Odporne na suszę - zapewne dzięki potężnemu systemowi korzeniowemu, w porównaniu z którym bylinówki mają nędzny kikutek. Nie atakują ich szkodniki. Grzyby - sporadycznie i raczej młode sadzonki. Spore spektrum barw - od bieli, przez oczywiście wszystkie odcienie różu, ale też żółte, cynobrowe i kasztanowate. Pachną. Czy przyjemnie - jak to z zapachami, każdy oceni inaczej.
Wady - no tak, rosną tak strasznie wolno. Choć dla niektórych - posiadaczy małych rabatek - i to może być zaletą. A jak już się zadomowią, mogą praktycznie bez opieki zachwycać kilka dziesiątków lat. Co najmniej.

Niektóre z moich już właściwie po kwitnięciu. Obcinam kolejne kwiaty, ciepła, słoneczna pogoda przyspiesza proces.
Tak szwendając się po stronach "drzewiastych" nabrałam podejrzeń graniczących z pewnością, że te moje "buraczki" to odmiana Shimadajin.
Oto podobizna tej piwonii ze strony firmowej Pudełko (polecam, mimo że kupiona u nich sadzonka Shimanishiki nie tak ogromna, ale zgodna, a to nie tak częste w przypadku tych roślin).



Mam nadzieję, że za zacytowanie nie spotka mnie żadna nieprzyjemność od sprzedawcy...

Bo oto moje własne zdjęcia z własnej rabatki:

Na pierwszym planie w ostrym słońcu, w głębi ten sam kolor, prawda? Kwiaty są bardzo duże, przekwitając nieco rozwichrzone...



... ale początkowo kształt jak u Pudełków. To zdjęcie sprzed 4 dni



Udało mi się wreszcie "zdjąć" czysto białą w słońcu.



A tu - tadam! Pierwszy kwiat Taiyo



Pąków sporo.



To jeszcze "francuska" Strawbery Delight i High Noon.

Szybko wklejam, dopóki Internet jako taki.
Moja najstarsza lidlowa "fioletowa" - Małgosiu tak jak Ty ją kupiłam, tylko 5 lat temu
Ja u siebie nazywam ją "amarantowa"



A to podobna do buraczkowych Ani, sadzonka z Karpacza. Bardzo się cieszę jej jednym kwiatkiem i jak na razie zdrowym wyglądem, bo w ubiegłym sezonie trochę męczył ją grzyb i z pięknej dorodnej sadzonki straciła połowę masy.


Kolor buraczka nie wyszedł, w każdym razie jest ciemniejsza od "amarantowej".

Aniu to najfajniejsza zaraza, jaka się rozprzestrzenia za Twoją sprawą.
Dziewczyny , wszystkim gratuluję tych cudności.
Alu mnie akurat podoba się kolor Twojego pierwszego kwiatka. A on jeszcze nam się pokaże, przecież to z krzaczka-niemowlaczka.

Udało mi się chyba uchwycić różnicę odcieni pomiędzy tymi, które mi aktualnie kwitną.


Ta młodsza z bliska


Aniu czy Twoja nówka pasiasta ma taki odcien jak na zdjęciu? W reklamach pokazują ją jako czerwoną z białym.
A w moich notatkach znalazłam wpis: przyjrzeć się czy drzewiasta amarantowa to nie 'Shimadaijin' , czyli spoglądamy w podobnym kierunku, tylko ja tą swoją jaśniejszą przypisywałam do rzeczonej odmiany. Gdyby tak zobaczyć na żywo 'Shimadaijin'.

Jolu, ta ciemna z Karpacza - piękna

Moje następne, po jednym kwiatku:
Leda Lutea hybrid

Diana Gold Lutea hybrid

Renkaku Suffruticosa


Będę migiem usuwać te kwiaty, bo niektóre marnie wyglądają, listki małe i wolno rosną te listki albo wcale

Alu i w końcu jak jest z tymi hybrydami Lutea, trzymają kwiatki do przodu, czy mają tendencję do spoglądania w ziemię ?
W pierwszym roku chyba faktycznie lepiej bukieciki do wazonika szykować, a krzaczkom pozwalać się rozrastać.
Ale masz piękności.

Ja coraz bardziej jestem oczarowana drzewiastymi. Już gdzieś napisałam, że to zjawisko nadprzyrodzone. Każde spojrzenie w stronę ich kwiatów przenosi mnie w inny wymiar.

Jeszcze raz moja, już nie wiem, buraczkowa, bordowa, wiśniowa - o różnych porach dnia czaruje innym odcieniem ciemnej czerwieni.

I u mnie wreszcie pojawiły się kwiaty - dwa, a jeszcze jeden pączek się zbiera powoli. Nie pamiętam nazwy odmiany, na etykietce był czerwony kwiat z białymi maziajkami. Ale z tymi etykietkami to chyba nie do końca jest zawsze wszystko ok

Dorotko, na 99% to Shimanishiki, to jest odmiana "z białymi maziajkami", w sensie łatek, które jednak zwykle ujawniają się za kolejnym sezonem kwitnienia. Porównaj zdjęcie mojej na poprzedniej stronie.
Nie znam japońskiego, lecz jedna z niemieckich szkółek specjalizujących się w drzewiastych podaje tłumaczenie jako "Inselbrokat", czyli brokat wyspy. Po polsku brzmi niezbyt, ale mniej dosłownie może "Wyspiarskie lśnienie"? Już lepiej?

Jolu, dopiero przeczytałam Twoje pytanie o kolor Shimanishiki (niech mnie usprawiedliwią trudne warunki użytkowania sieci).
Ona jest mniej więcej, jak to elektronika przedstawiła. "Czerwony" w interpretacji sprzedawców to bardzo szerokie spektrum odcieni. Więc tak, zdecydowanie nie jest to zimny róż, tylko cieplutki koral, jak u pąków bylinowych hybryd z koralem w nazwie, lecz bardziej nasycony i nie blaknie do końca kwitnienia.
Ale do "flagowej czerwieni" bardzo daleko. Krew czy sos pomidorowy też wyglądają inaczej. Do głowy przychodzi mi jeszcze arbuz, klasyczny czerwcowy arbuz. Lub bardzo dojrzała malinka.
To teraz wybieraj, co Ci przemawia do wyobraźni.