Forum Ogrodnicze Oaza

Na stronie niemieckiej szkółki specjalizującej się w uprawie piwonii drzewiastych wyczytałam, że piwonie drzewiaste w ogóle nie potrzebują nawożenia mineralnego azotem. Natomiast fosfor i potas można im podawać w ilości mniejszej niż to przyjmuje się dla innych kwitnących.
Piwonie drzewiaste po prostu wolno przyrastają, szczególnie w pierwszych latach i trzeba być cierpliwym. Dorosłe mają tak olbrzymi system korzeniowy, że sobie znajdą jedzonko.
Sztuczne nawożenie azotem sprzyja rozwojowi chorób grzybowych.

Ja jednak nie byłabym sobą, jakbym coś tam nie pokombinowała przy pupilkach. A że jestem fanką różnych naturalnych dobrótek, to takiego np. banana im zaserwuję. I co tam w sezonie upichcę, a to skrzyp, a to żywokost. Takie tam babskie czary mary.

Fafka wrote:
Oto i ona, Jolu, Shimanishiki.



Jak widać, nie jest to żaden "krzew" na razie, ale prócz wierzchołkowego ma kilka bocznych oczek. Kwiat zostawiam, zbyt ciekawa jestem, czy zgodny. To, co widać, jest z 5 cm nad zagrzebanym kawałkiem bylinowej, na moje oko sadzonka dwuletnia.

Gdybym była młodsza "rzuciłabym" się na głęboką wodę (bo nie mam o tym prawie żadnego pojęcia) rozmnażania piwonii drzewiastych, bo to co polskie szkółki oferują, to jakaś profanacja zawodu szkółkarza, tym bardziej, że to jakaś czarna dziura lub biała plama na rynku ogrodniczym.

Alu rzucaj się, rzucaj. Bo jak nie Ty, to kto ?
Co to znaczy "młodsza"? Czas jest względny, a są nawet już tacy, co twierdzą, że go nie ma.
I masz już matecznik

Taak rzucaj się Alu
Podobno kobiety żyją coraz dłużej to zdążymy zobaczyć Twoje dzieła z wielu pokoleń
A z Ciebie przecież młoda kobieta jest to w czym problem? Tu na forum będzie trochę klientów na pewno

Jola i Jagódka mądrze piszą.
Warunki, Alu, masz jak najbardziej, tylko mniej trochę marchewki może, a na to miejsce plantacja piwonii.
Roboty chyba jednak też nieco mniej.
Są odporne na wiosenne przymrozki, na susze też o wiele bardziej, niż jakieś kapustne. Nawóz dasz - dobrze, zapomnisz - obędzie się.
My tu gdzieś mamy nawet instrukcję "piwonia drzewiasta - zrób to sam". Serio.
Ja mogę jesienią dostarczyć nasion na szlachetne podkłady "na własnym korzeniu". A i kilka uparcie nie kwitnących bylinówek ode mnie może się przydać w tym celu, pociąć na kawałki - i już!
Tylko ciut rozszerzyć zakres działalności, ale to dla Ciebie fraszka.

A tu pozwolę sobie zacytować wspomnianą instrukcję (z strony 10 niniejszego wątku):
mirzan wrote:
Dalej autor wspomina, że siewki były dwuletnie, a po zaszczepieniu czeka już dwa lata na kwitnienie młodych roślin. No tak... Ponieważ jestem od Aluni jednak starsza o całą podstawówkę , a w dodatku nękają mnie od jakiegoś czasu coraz gorsze problemy zdrowotne, wysupłałam kilkadziesiąt euro i podpięłam się pod jej zamówienie francuskie, a rękodzieło pozostawiam osobom z lepszymi rokowaniami.

Aniu tylko "wurzelechte Tailung". Tę instrukcję już znam prawie na pamięć, problem jest z siewkami - nie mam, nawet nasion. Do tego nie wiem czy to wszystko jedno co na czym się szczepi, czy jednak Suffruticosa na S., a Lutea na L. Co do matecznika, to na razie doczytałam, że po 25 latach odmianę można rozmnażać bez licencji. Trudno coś znaleźć na ten temat, tu jestem kompletnie zielona. Są jakieś unijne rejestry, ale w ogóle nie umiem nic w nich znaleźć.

Edit: Myślałam, że Pudełko ma choć trochę okazalsze te sadzonki i na własnym korzeniu, przeszedł chyba samego siebie. A tak dobrze o nim myślałam.

Babcia Ala wrote:
Mimo wszystko, Alu, nie uważam, by ta sadzonka była bardzo zła; porównujesz z francuskimi/niemieckimi zakupami, a jednak trzeba uwzględnić i stosunek cena/jakość, jak zawsze.
Osobie z ekonomicznym wykształceniem nie trzeba przecież tłumaczyć mechanizmów rynkowych. I kopernikańskiej zasady wypierania dobrego przez słabe, tu mam na myśli towar, nie pieniądz.
Ilu klientów marketu, obojętne, spożywczego czy ogrodniczego, kupi sadzonkę z trzycyfrową ceną? Obrót, obrót robi zysk.
Moje dwie najstarsze piwonie są "wurzelecht", choć kupione w budowlanym. Cena zwłaszcza bordowej ugięła mi wtedy kolana (inne czasy, inne dochody, inne priorytety). Mężowi jej nie wyjawiłam w każdym razie. Kupiłam, bo szaleństwo mnie ogarnęło, gdy zobaczyłam zmaterializowane marzenie młodości.

Nie znam się na rozmnażaniu roślin, w tym piwonii w szczególności, lecz resztki logiki kołaczące się po pustoszejącej czaszce podpowiadają, że skoro te współcześnie sprzedawane są szczepione na bylinówkach, będących całkiem innym gatunkiem, to tym bardziej lutea można szczepić na suffuticosa. Może kto kompetentny się wypowie.

Alu, wszystko powyżej piszę jest lekko żartobliwe, ale - może to i jakaś myśl na tę część Twojego życia, gdy zmniejszysz nieco masę "papiórów" do załatwienia... Nie mam na myśli handlu, tylko zabawę, interesujące doświadczenie. A rezultaty -bez formalności - można sprezentować krewnym-i-znajomym, czyż nie?

Żeby nie było bez obrazków, przy okazji : moje trzy "górskie" piwonie drzewiaste, może trudno uwierzyć, one mają od chyba 8 do chyba 6 lat, ale życie ich nie pieści w trudnych warunkach.



Widać, jaki "szmat ziemi" mam w górach dla roślin innych niż leśne rododendrony, prócz tej bardzo cienistej rabaty drugie tyle lepiej oświetlone za rogiem chatki .

I wrocławska, już za niedługo, jak tylko się ociepli...

Oczywiście, że tylko tak: "Alu, wszystko powyżej piszę jest lekko żartobliwe, ale - może to i jakaś myśl na tę część Twojego życia, gdy zmniejszysz nieco masę "papiórów" do załatwienia... Nie mam na myśli handlu, tylko zabawę, interesujące doświadczenie. A rezultaty -bez formalności - można sprezentować krewnym-i-znajomym, czyż nie?" Nie zamierzam się wrzucić z jednego obozu pracy w drugi.
Nigdy nie myślę kategoriami 3 C (cena czyni cuda) i w zw. z tym w handlu poniosłabym sromotną klęskę.

Równie niecierpliwie czekam na kwitnienia Ali i Ani, jak na swoje. Te zagraniczne zakupy bardzo kuszące.

A tymczasem w ogrodzie poczyniłam nową instalację , wielce praktyczną, jak i nieestetyczną.


Nowe lidlowe zostały zadołowane w gruncie. Wynalazłam im miejsce na peryferiach ogrodu, nad rzeczką, w cieniu leszczyny i w miarę zacisznie. A że w miarę to niekoniecznie idealnie, to jeszcze ulokowałam prowizoryczny parawan, z kierunku najczęstszych podmuchów wiatru.

Jolu, ciekawi mnie, po co takie "instalacje plastyczne", zamiast po prostu wsadzenia w ziemię. Czyżbyś szykowała inne miejsce stałego zameldowania? Czy też boisz się małych gnomów z wystającymi siekaczami?

Ta "instalacja" to wynik ubiegłorocznych doświadczeń z podobnymi maluchami. Tamte posadziłam tak po prostu, bez cudowania. I dopiero była z nimi jazda. Ciągle im coś nie pasowało, głównie wiatr i słońce. I wtedy budowałam przedziwne osłony w przedogródku. Co jest mało pożądane w części powiedzmy prawie reprezentacyjnej.
To w tym roku postanowiłam, że pierwszy sezon spędzą tak jak widać i już gdy się wzmocnią trafią na "przedpokoje"
Problem z tymi lidlowymi jest taki, że są bardzo młodziutkie, delikatne. Ich blade listeczki wytworzyły się gdzieś w szklarni, w kontrolowanych warunkach. Posadzenie ich normalnie do ogrodu, to raczej wyrok śmierci.

Złamałam się i wchodzę do klubu, Ania się ucieszy
Dzisiaj przyjechała do mnie Francuska w donicy, Alicjo
Monsieur Antoine Rivier, Suffruticosa. A. Rivière, 1985.
Na razie wygląda tak


Może jednak coś z niej będzie.

W trakcie "organizowania" miejsc dla bylinówek pojawiło się miejsce na roślinę o gabarytach róży parkowej.

Marysiu nie tylko będzie, ale już jest coś: dwa porządne zdrewniałego pędy, z których mnóstwo życia wychodzi. Ma potencjał dziewczyna , raczej chłopak chyba