Forum Ogrodnicze Oaza

Nowy Ład na przykładzie piwa!
Lepiej już się chyba zobrazować tego nie da...

Dziesięciu facetów poszło na piwo i rachunek dla wszystkich wyniósł 100 zł. Jak go tu sprawiedliwie pokryć? Po namyśle zdecydowali się zastosować rozwiązanie znane z działającego w Europie systemu podatkowego: Czterech najbiedniejszych nie zapłaciło nic. Piąty zapłacił złotówkę. Szósty zapłacił 3 złote. Siódmy zapłacił 7 zł. Ósmy zapłacił 12 zł. Dziewiąty zapłacił 18 zł. A ostatni, najbogatszy, zapłacił 59 zł.
Jak postanowili, tak zrobili. Przychodzili do baru codziennie, zostawiali 100 złotych – i wszystko było w porządku do momentu, w którym barman powiedział: „Chłopaki! Jako stałym klientom oferuję wam zniżkę: będziecie płacić tylko 80 złotych”. Faceci ucieszyli się. Powstał jednak problem: jak podzielić nadwyżkę 20 złotych?

Na początek ustalili, że czterej najbiedniejsi nadal nie płaciliby nic – ale co z resztą? Zaproponowali, by podzielić ja po równo między tych, co płacą. Wyszło po 3,33 na łebka. Ale w takim razie Piąty i Szósty jeszcze otrzymywaliby pieniądze za picie!

Barman zaproponował, że rozłoży tę obniżkę jakoś bardziej proporcjonalnie: Piąty nie zapłacił nic. Szósty zapłacił 2 złote. Siódmy 5 zł. Ósmy 9 zł. Dziewiąty 14 zł. A Dziesiąty 49 zł.

Zapłacili, wyszli z baru – i zaczęli liczyć:

„Ja otrzymałem tylko złotówkę z tych 20 – oświadczył Szósty – ale on – rzekł wskazując na Dziesiątego – zarobił na tym 10 złotych!”

„To prawda! – krzyknął Piąty. – Ja też zarobiłem na tym tylko złotówkę! To niesprawiedliwe, że on zarobił dziesięć razy więcej”. „Dlaczego on dostał 10 złotych, a ja tylko dwa? – zawołał Siódmy. – Bogaci zabierają nam wszystko!”.

„Czekajcie! – zawrzasnęli jednym głosem pierwsi czterej. – My nie dostaliśmy w ogóle nic! Ten system opiera się na wyzysku biedaków!”.

I zaczęli ochrzaniać Dziesiątego – do czego przyłączyła się reszta.

Następnego wieczoru Dziesiąty nie pojawił się w barze. Więc pozostała dziewiątka zaczęła pic sama. Jednak gdy przyszło do płacenia rachunku, okazało się, że nie maja nawet na połowę.

I dopiero zaczęli myśleć.

Jeśli ktoś nie rozumie puenty, polecam poczekać na efekty wprowadzenia #NowyŁad
Kamil Bębas

w wyniku biochemicznych oraz termicznych przeobrażeń materii organicznej, pochodzącej ze szczątków organizmów roślinnych oraz zwierzęcych.

W czasie II wojny światowej w Anglii zalecano uprawiać w przydomowych podwórkach jarmuż, łatwy w hodowli, wytrzymały, a co najważniejsze z potencjałem uratowanie życia. Owszem, jarmuż, zwany mięsem jarmużowym niejednemu Aliantowi uratował życie, ale w późniejszych czasach ogromnego dostatku łatwych pokarmów został zapomniany.

Zapomniano o jarmużu, Aliantów się pamięta. Jest gorzkawy, jest twardawy, jest nieokrzesany z wyglądu, niekiedy trochę jarmużu pojawia się na talerzu restauracyjnym do jego dekoracji, ale właśnie jest traktowany jak atrapa i wraca z powrotem na talerzu tym razem do osoby zmywającej.

Ta swoista korespondencja pomiędzy kuchnią, klientem, a zmywakiem, za pomocą ciemno zielonego liścia jarmużu świadczy o tym, ze klient to głuptas, nieuk czy pozbawiony instynktu samozachowawczego ignorant. Możesz przeżyć wojnę jedząc tylko jarmuż.

Zawiera tak samo jak mięso wszystkie 9 niezbędnych aminokwasów potrzebnych do wytworzenia białka w organizmie człowieka: histydyna, izoleucyna, leucyna, lizyna, metionina, fenyloalanina, treonina, tryptofan, walina, a także 9 innych też bardzo ważnych, czyli w sumie bogacz jarmuż posiada 18 aminokwasów.

Jest jeszcze inna historia z aminokwasami w jarmużu w porównaniu do tych w mięsie, ponieważ aminokwasy w jarmużu są łatwiejsze do ekstrakcji.

Czyli łatwiej je wyrwać z rośliny niż przykładowo ze steku, gdy ciało musi wydatkować ogromne zasoby metaboliczne, aby rozbić masywne, złożone, a nawet misternie złożone struktury białkowe wewnątrz ciała ssaków.

Aby wydobyć potrzebne aminokwasy, a następnie owe z trudem przejęte aminokwasy wmontować do tak samo wielce skomplikowanych, złożonych i misternie zasupłanych ludzkich białek tworzących nasze ciała, zużyjemy dużo energii.

Jest to nie tylko energochłonne i czasochłonne, ale dodatkowo uwalnia się przy tym procesie wiele produktów przemiany materii. Plus puszcza się bolesne bąki.

Jarmuż dla człowieka jest tym czymś, co trawa dla krowy. Krowa jest ogromnym ssakiem roślinożernym, a człowiek jedzący jarmuż również buduje swoje mięśnie. Ponieważ jarmuż jest potężnym anabolikiem, ale rośnie w każdym ogródku.

Dodajesz do 4 szklanki?