Forum Ogrodnicze Oaza

Wirus oparzeliny Alu.⁶

Mirko , nie złość się na mnie, ale porównaj sobie zdjęcia objawów wirusa oparzeliny ze swoimi borówkami, u Ciebie nie ma objawów infekcji w fazie kwitnienia na przykład, za to są pastorały, których tu na zdjęciach brak. Wiem, że nie dasz sobie nic powiedzieć, ale będę próbować, najwyżej wyrzucisz mnie ze swojego wątku albo pojadę do Ciebie, wykopię borówkę i zawiozę do KChR do badania.
I tak powinnam przestać tu zaglądać, bo od razu mam doła jak pooglądam te Twoje obrobione hektary, bo ja zamiast w ogrodzie muszę siedzieć przed i na nic mi nie starcza potem czasu i sił.

źródło: www.researchgate.net/figure/Blueberry-sc...s-and_fig1_233828821

Co się mam denerwować, że dociekliwa jesteś i lubisz docierać do prawdy? To bardzo pozytywna cecha. Ale Ty jesteś kobietka uparta i ja też Są już plany, są inwestycje i kasa już wydana więc finito A co do obrabiania hektarów to sądzę że byłabyś o wiele bardziej zmęczona niż teraz gdy siedzisz przed komputerem. Ja widzę że co mogłam dwa, trzy lata temu to już dziś nie, pesel kwiczy. Gdzie te czasy kiedy wróciło się z pracy, coś tam na szybko wrzuciło i dopóki coś było widać pracowało radośnie w ogrodzie.
No dobrze, trza się udać w kierunku garażu, przygotować ziemię z kompostem, doniczki i do dzieła. Kłopot w tym że przez cały kolejny tydzień najwyższa temperatura u mnie to ma być 9* ale może jakoś dadzą radę.

Ta temperatura, to nie jest zła wiadomość, wegetacja do przodu,a Ty się nie przegrzejesz. Ja nie toleruję tych skoków temperatur, jak się zrobi ciepło, od razu nie daję rady pracować fizycznie.

"Gdzie te czasy kiedy wróciło się z pracy, coś tam na szybko wrzuciło i dopóki coś było widać pracowało radośnie w ogrodzie." - też to wspominam tęsknym okiem. Trudno, jest co jest, dobrze, że nie gorzej, a przecież już bywało źle i u Ciebie i u mnie.

No racja ale kiedyś pewnie zrobiłabym wszystkie a teraz jedna szóstą/siódmą tego co jest:



Ciekawe jak im się spodoba na wczasach, dziś w nocy -2. A Desire cichutko na strychu przygotowała niespodziankę:

Małe różyczki już posadzone:





Zostały skrócone o połowę:



Z dużych największe listki ma dotychczas Lambada:





Sadzona w zeszłym roku Lola wie co ma robić, ciągnie w stronę płotu i jest ładnie rozkrzewiona:



Orliki i złocienie dobrze przetrwały zimę i już ruszyły:





One tak naprawdę większy problem mają u mnie z suszą niż z mrozem. Tulipanki greigii udało się przenieść i wyglądają na żywe, oczywiście kwiatów w tym roku nie będzie ale chciałam zachować tę odmianę bo rzadko można ją spotkać w sklepach:



Agapanty trochę stłamszone przez zimną noc i włókninę ale chyba nic im nie będzie:



Bardzo powoli ruszają piwonie, po resztkach starych łodyg widać że kiełków jest mniej; Lorelei tradycyjnie dwoma:



Ursynów sadzony w ubiegłym roku, dopiero na zdjęciu zobaczyłam że siedzi tak z gołym kłączem i pobiegłam nasypać mu ziemi:



Old Faithful nieźle ale z pewnością nie wszystkie pędy będą z kwiatami jak to było na początku:



A tutaj za nic nie wiem kto jest kto bo to są te które na przypale przenosiłam z likwidowanej wewnętrznej rabatki:







Nie wyglądają na takie co zamierzają sypnąć kwiatami więc mogę się jeszcze bardzo długo nie dowiedzieć kto zacz.



Na dziś tyle

Mimbla wrote:
A co to za odmiana tulipanów Greiga? Ja je trochę kolekcjonuję, bo fajne są i niemarudne, to mam oko na tak zwaną podaż. Może jesienią coś podsunę?Mimbla wrote:
Oczywiście, Mirko, że nic im nie będzie. Jednej dość mroźnej (jak na Wrocław) nocy w ostatnim tygodniu, gdy rankiem wszystko było siwiuteńkie, przykryte kocykiem świeżo podzielone połówki białego agapanta strząsnęły ten kocyk z siebie i wyglądały na mrożonkę. Po czym odtajały i żyją jakby nigdy nic.
[/quote]

Co do piwonii, między innymi za to kocham drzewiaste, już doskonale widać, ile która ma pąków, w zasadzie przy wprawie można to orzec od połowy lutego.
Nie skusisz się na jeden bezobsługowy krzaczek?

Już jest moja królewna na ziarnku grochu





Aniu tulipanki to odmiana Chopin, można je zobaczyć na pierwszej stronie mojego wątku. Nie, nie skuszę się na drzewiaste, nie rozumiem ich, będę podziwiać u Ciebie a jest co Nie za bardzo rozumiem co można ciąć, czego nie można i w ogóle a tak przede wszystkim- miejsca brak.
Dziś podsypałam azofoskę piwoniom i stwierdziłam że coraz więcej nosków się pokazuje chociaż są i takie które albo jeszcze śpią albo zeszły bo nic nie widać. Azofoska to na odbudowanie ciałek które mocno schudły chociaż trzeba uważać żeby nie przedobrzyć z azotem, nie potrzebuję żeby jeszcze szara pleśń się do nich przyczepiła. Bardzo bardzo potrzebny jest teraz deszcz ale jego ani widu ani słychu, na południu pada a u nas nie. Jutro pewnie i tak odpalę pompę w studni żeby podlać chociaż róże i piwonie, niech ten nawóz coś zacznie robić bo na razie sobie leży i się leni. Teraz po zimie wody jest dużo.
Dziś też kolejne 20 hipków trafiło do tunelu, przesadzone do większych doniczek do ziemi z kompostem.

Borówki właśnie opuszczają zajmowane lokum:



Tę porzeczkę którą tam widać właśnie dziś przenieśliśmy na drugą stronę drogi, do innych porzeczek. Oj naszarpaliśmy się bo chodziło też o to żeby jak najmniej korzeni uszkodzić ale myślę że sobie poradzi.



Nowe maliny nie powalają wielkością:



Dzisiaj dostały nawóz do kwitnących iryski miniaturowe, zaczęły już wyraźnie rosnąć. Nawóz posypowo a na to po troszeczku kompostu, jak nawóz się już rozłoży to odkryję kłacza żeby miały powietrze:





Nóweczki z zeszłego roku nawet trochę się rozrosły:







Tak wygląda teraz cała rabatka, niewiele jeszcze widać, to tylko irysy sprawiają wrażenie że coś już rośnie. Rabatka cała podpisana



Wysokie:



Przyjrzałam się dokładniej piwoniom i chyba nie jest tragicznie, tu i tam coś się pojawia; domniemany Edgar Jessep:



Przesadzona z małej rabatki Coral Sunset startuje trzema pędami, po sześciu jakie miała dośc słabo ale pewnie potrzebuje czasu:



Nawet ta w donicy żyje (zapomniało mi się ją zabezpieczyć przed mrozem )



Są i takie które tradycyjnie nic jak na przykład Myrtle Gentry:



Tunel już cały zasiedlony, udało mi się zejść do 70 doniczek



Te które po ciemnym strychu dostały dawkę uderzeniową światła błyskawicznie wyprodukowały sobie ochronny barwnik antocyjanowy:







Ale najbardziej po bandzie poszedł Barbados



Przez chwilę myślałam że to czerwona zgnilizna ale nie, zdrowiutki. Później oczywiście wszystkie liście staną się zielone. Ale mam z nimi inny problem, one się mnożą jak szalone, już nie wiem co mam robić z tymi wszystkimi przybyszówkami













Niektóre odmiany sa cenne ale nikt nie chce małych przybyszówek, każdy woli duże wypasione cebule ze sklepu.
Roże powolutku, dają radę. Taki łuczek a właściwie kilka, zrobiłam z Alaski i zobaczcie jak już ładnie puszcza listki na tym łuku:



Może wreszcie będzie więcej kwiatów niż pięć. Dość fajnie radzi sobie Jugendliebe która w zeszłym roku obraziła się na zbyt niskie cięcie:



Na koniec optymistyczne kępki maku Royal Wedding i złocienia różowego:

Moje bujne pomidory



Cztery odmiany bo zostało mi nasion z zeszłego roku i sprzed dwóch lat; Rumba, Szach i dwa maliniaki Prezes i Faworyt. Papryka za to pomalutku, gdzie się będziemy spieszyć, wykiełkowała tylko żółta Zlata a czerwona Roberta nie. A tam, kupi się w sklepie w swoim czasie i bedzie. U mnie więcej jak dziesięć krzaczków nie potrzeba a i tak uprawia się zwykle rozdawnictwo bo ile można jeść leczo albo nadziewaną paprykę. O poranku zobaczyłam taki ładny obrazek, jeden z niewielu nie zadeptanych:



I inny mniej przyjemny, zaczyna to stawać się problemem:







Trawnik czy potężna róża to tam pikuś, poradzi sobie ale on mi robi kopce w moim poletku lilii które hoduję z małych przybyszówek na duże cebule



Dzisiaj dostał dawkę uderzeniową karbidu. A lilie już naprawdę wystawiają nosy i próbują czy to już, najpierw robią to małe przybyszówki ale już pomiędzy nimi widać czerwone czubki dużych cebul:



Trochę wcześnie Lilie w razie czego przykryję choćby kartonem ale duże róże? W większości mam rośliny które nie boją się wiosennych przymrozków ale.. wszystko zależy jak duży to będzie mróz.

A dziś, też rano



Widzicie te małe czerwone pączusie na łodyżkach? Panienka z doniczki zaczęła rosnąć Na razie jedna ale myślę że wszystko jest na dobrej drodze. I ta co mi psuje krew, ech ty Izabelo jedna



Ale co ona może, tak została wychowana a ja wymagam od niej nie wiadomo czego, dobrze że w ogóle żyje. Będę próbowała wyciągnąć ją za uszy na porządną różę ale wiadomo że bardzo wiele zależy od jakości sadzonki a ta była.. szkoda gadać. Nie wiem czemu niektóre szkółki uważają że jak zamawiasz dwie albo trzy sztuki jednej odmiany to ta druga albo trzecia ma prawo być byle jaka a tak się zdarza. A tutaj były dwie byle jakie tyle że ta druga jeszcze bardziej byle jaka. Uschła od razu. Za to Saharka cieszy, zaczyna rozrastać się od dołu , na razie nieśmiało ale początek zrobiony a ja właśnie chcę żeby się trochę zagęściła dołem:



No i piwonie, trochę źle, trochę dobrze ale wiele jeszcze się nie określiło. Francoise Ortegat rośnie szeroko, tak jak piwonia powinna, bardziej szeroko niż w głąb ale kiełków skromniutko a na kwiatowy wygląda tylko jeden:



Z nowinek, Mackinac Grand żyje a już go opłakałam. Strasznie powoli się gramoli, na razie pokazał dwa kiełki ale głęboko w środku mignął mi jeszcze co najmniej jeden jak grzebałam:



Carl G. Klehm, mój wymarzony, od pani Moniki przyjechał wspaniały, wypasiony z kilkunastoma kiełkami, po dwóch sezonach suszy mam to:



Florence Nicholls, tu się niewiele zmieniło, były dwa kiełki, są cztery:



Taka mała niespodzianka, Red Charm, bardzo długo nie wychodziła a przecież zwykle startowała pierwsza i myślałam że już po niej, to jedna z tych które susza najbardziej zmasakrowała:



Coral Sunset, najbardziej zaawansowana:



Ostatnio dorzuciła jeszcze jeden kiełek z boku. Nic nie pokazały na razie Madame Calot, Dinner Plate ale ona ma prawo, jest najpóźniejsza, Jacorma przesadzona jesienią z małej rabatki, ona też jest późna, Alexander Fleming, Sarah Bernhardt i Adolphe Rousseau.

Teraz już codziennie dochodzą po jednym, dwa kiełki a ja przeliczam je jak skąpiec swoje grosze Bardzo ucieszył mnie domniemany Edgar Jessep, widać że na nim susza zrobiła niewielkie wrażenie. Zaczął pięcioma, teraz jest już osiem:



Również biedulka Red Charm dorzuciła co nieco:



Mackinac Grand ma ostatecznie cztery, to nieźle:



Coral Sunset ma dwa pędy z pąkami:



A dziś otworzyła się kolejna sieweczka sasanki, jest ciemnoróżowa:



Zaczęła na dobre kwitnąć morela, jak zwykle wstrzeli się w mróz, w weekend ma być cztery na plusie i minus pięć w nocy a przy samym gruncie więcej. Jest dość wysoka to może nie wszystko zmarznie Jedyne dobre w tym to że trzmiele mają co jeść, kilka się już obudziło i latają a tu nawet jeszcze mleczy nie ma, zwykle się na nich żywiły. Forsycja też dopiero się otwiera.
A, i jeszcze taka wiadomość, wszystkie piwonie żyją poza Madame Gaudichau ale jej szczątki wykopałam jeszcze jesienią i posadziłam tam irysa.

Sasanka śliczności.
Kolejna roślina, co nie jest mi dana.

Moja pierwsza jest już tak wiekowa że cieszę się kiedy zakwitają kolejne samosiejki ale generalnie sasanki nie są chyba wybitnie długowieczne więc dziwię się mocno że ona jeszcze może. Może lubi piach

Dzisiaj właśnie ten najpiękniejszy dzień, od jutra masakra pogodowa Powtórka ma być około 10-11 kwietnia a w ogóle cały kwiecień ma zapowiadać się suchy i zimny, świetnie. Wczoraj podlałam wszystkie róże i truskawki w pojemnikach i zobaczyłam pompę w studni (powinna być zalana) więc pytam, co będzie dalej? Jak już na początku kwietnia wody brak.
Tak sobie dzisiaj chodziłam i cieszyłam się wiosną ale co z tego zostanie? Tradycyjnie, rabatka w całości, dla porównania ile podrosło:





Jak widać najlepiej mają się irysy, to roślina właśnie dla mnie; kępa Got Milk oddala się już odśrodkowo, czas wykopać, podzielić i posadzić dużo bliżej siebie, chodzi też o oszczędność miejsca którego coraz mniej:



Obok Cimarron Strip:



Poem of Ecstasy ma szerokie krótkie liście:



Ruszają ładnie syberyjskie ale starsze kępy są już łyse w środku a to znaczy że też należy im się podział:



To lilia Yellow Bruce, oj ja bym się tak nie spieszyła:



Ten zdeformowany pęd siedział za długo w starej wysuszonej łodydze i tam zaczął rosnąć ale wyprostuje się. Sasanek mam coraz mniej a właściwie to coraz mniejsze kępy, te stare muszą konkurować z floksem szydlastym i to im nie służy, w tym roku floks definitywnie wylatuje:







Floks potrafi zadusić wszystko. Jasno różowa w zaniku:



Ta najpiękniejsza ciemno fioletowo bordowa siewka jeszcze w pąkach:



A ta w ogóle nic:



Z wysianych ubiegłego lata dziewann wzeszły tylko trzy a ostatecznie są dwie, muszę je przenieść w lepsze miejsce póki są małe:





Te stare nie odbiły po zimie. Sadzony w ubiegłym roku Ursynów, oj chyba będzie pączek



Obawiałam o Catharinę, długo nie wychodziło nic, ona bardzo mocno ucierpiała od suszy na szczęście pojawia się coraz więcej kiełków ale czy zakwitnie wątpliwe:



A tu bardzo nie chcę ale muszę zmierzyć się z wyzwaniem, Księżna Orleańska po trzydziestu z górką latach nie daje rady, trzeba wykopać potwora, podzielić i posadzić od nowa, zobaczcie jaka to jest wielka karpa:



Wymyśliłam sobie że na jej miejsce przyjdzie Avis Varner bo pod płotem w cieniu Barocka jej niezbyt wygodnie a Księżna pójdzie gdzieś w skromniejsze miejsce, tak, taka jest ludzka wdzięczność.. Piwonia w donicy rośnie ale kwiatów nie ma się co spodziewać, przynajmniej nie w tym roku:



Za chwilkę druga część.

Ruszyły pąki bzów, chyba pierwszy raz tak wcześnie, to pełny lilaróżowy:



A to pąki Ludwiga:



Jego sąsiadka kolkwicja ma już małe listeczki:



Te które są bliżej kompostu rosną jak na drożdżach, biały bez nie ma tak dobrze i rośnie znacznie wolniej:



Bez zwyklaczek w żywopłocie po cięciu będzie miał dużo mniej kwiatów ale jakieś jednak będą, też już duże a nie wiem na ile kwiaty bzów są odporne na mróz:





Forsycja w rozkwicie:



I morela, w zasadzie już możemy zapomnieć o owocach w tym roku ale przynajmniej wszelkie żyjątka mogą się najeść do syta, są trzmiele, motyle, jakieś pojedyncze pszczółki i bzygi, w koronie aż brzęczy:





Delikatnie różowe kwiatki pachną z daleka. Myślę co będzie z różami, na wielu już duże listki; Lambada:


\
Natalie:



Freisinger Morgenrote:



Grandhotel:



Bardzo byłoby mi smutno gdyby podmarzła Ghita, tak pięknie ruszyła:



Comte de Chambord, będzie dużo kwiatów bo są rozgałęzione, w porę mi się przypomniało żeby przyciąć pędy:



Wiosenne cukiereczki niedługo zejdą ze sceny, mam tylko tyle bo wiadomo.. szkoda mi pięknego łososiowego ale akurat na nim się najlepiej spało. Te ocalały bo na kłujących patykach szałwii niewygodnie:









Agapanty korzystają z pięknej pogody, trochę urosły ale mam pytanie, może ktoś podpowie, czy kolor podstawy łodyg może sugerować kolor kwiatów, dwa mają ciemne podstawy a u jednego są jasne:







Marzyłby mi się jasno niebieski Biały raczej nie bo one za wysokie rosną.
Niektórym cebulom nie służą warunki foliowe, zawsze rano są całe mokre co sprawia różnica temperatur a dopóki nocami wciąż na minusie nie mogę zostawić otwartych okienek. Najlepsze na takie przypadłości jest słońce, pięknie zasusza wszelkie mażące się miejsca, potem wystarczy tylko zdjąć wysuszoną łuskę a pod spodem najczęściej już wszystko jest ok, no chyba że zgnilizna za daleko poszła ale pilnowałam zimą i cynamon był zawsze w pogotowiu.



Nie moje ale jakie śliczne











Jest pierwszy



Potem są ich całe masy w sadzie pod drzewami i na nikim nie robią wrażenia ale ten pierwszy zawsze tak cieszy.