Forum Ogrodnicze Oaza

No to może jeszcze troszkę igiełek...

świerk pospolity David



zapomniałam nazwy



i inne...

Wracając do piwonii to chyba nie ma innego sposobu jak podwiązanie kwiatów, ale trzeba to zrobić gdy są jeszcze pąki. Zrobiłam tak z moimi białymi i jakoś wyglądają, a różowe zaniedbałam i legły na ziemi


Śliczności jest ten niebieski wysoki iglak

Iwonko - to cedr. Mam dwa w różnych miejscach i ten ma zdecydowanie większe przyrosty... Trochę się obawiam, jak to będzie za kilka lat. Trzeba będzie mocno go podkasać , żeby się tam z innymi nie podusił Ot, kolejny błąd nasadzeń
Ale teraz, gdy Błękitny Anioł się rozbujał, razem wygladają bajecznie (niestety, moje zdjęcia nie oddają tego kolorku )





Z innych clemków:
'Jackmanii'



Jan Paweł II



Jeszcze kwitnąco:





zaczyna się




Będzie owocowo jesienią




I na zakończenie takie tam... widoczki z kwieciem w tle (wszak zaczęło się LATO!)

Widoczki piękne. Kompozycje zgrabnie wymyślone, warte skopiowania Moje tawułki Arendsa maj takie skromne pióropusze, ciekawe dlaczego

Iwonko, dziękuję! Możesz kopiować, jeżeli tylko Ci się coś spodoba
Moje tawułki też są drobne... Natomiast u moich rodziców - niesłychanie bujne (jak zapewnia mój tato - trzykrotnie solidne zasilanie dało taki efekt)

Wszyscy mają róże, mam i ja

Igiełkowe mikrusy prześliczne różyczki to w wazonie stoją?

Nie, w donicy Niby mozna je sadzić do gruntu, ale na razie cieszą oko na tarasie

Anetka, a jakie fajne podpórki dla clematisów! Dobrze widzę, wiklinowe? Rękodzieło własne czy kupione?
A to Ty nie miałaś do tej pory róż wcale? I co tak źle Ci z tym było?

Marto, te wiklinowe podpórki zostały zakupione trzy lata temu; jakoś się jeszcze trzymają, choć to nie potrwa długo. A Aniołek tak sie rozpanoszył, że oprócz swej podpory przerzucił się jeszcze na sąsiednią - wiklinową. Choć - trzeba mu przyznać, że ładnie tam wygląda

Tak wyglądały tuż po zainstalowaniu ich w 2011 r.



...i w lipcu, gdy Aniołek się ukazał




Róż to ja nie mam. Wcale Tę darowaną trzymam tymczasowo na tarasie, ale potem chyba zawędruje do ogrodu moich rodziców. Ja to nie mam do nich ręki...

Po dość długim pobycie na małopolskich terenach, złażeniu kilkunastu szlaków w Tatrach powróciłam do domu. Jak zwykle - nie bardzo wiedziałam, od czego rozpocząć "powrót do życia" Ale ogromnie sie cieszę, że ogród przywitał mnie takimi widokami (jeszcze przed porządkowaniem):












Najbardziej zadziwiła mnie wierzba, której wiosną ucięłam chorą "głowę", aby potem wygodniej było ją wykopać, a ona odbiła takimi witkami



Po wczorajszych deszczach udało mi się trochę uporządkować część rabat, ale fotek już nie zdążyłam zrobić

No ale do hortensji najwyraźniej rękę masz! Ale potwór!
"Balkonówka" też niczego sobie
Po takim długim niebycie w ogrodzie miło być przywitanym takimi widokami
A coś z tego wyjazdu "roślinnego" przywiozłaś?

Ogród wygląda jakby był cały czas pod czujnym okiem ogrodnika. Widać po tym, że jest bardzo dobrze prowadzony. Masz przepiękne hortensje. Anabelka tak pięknie trzyma pion, a moje krzaczysko rozłożyło się na dobre. Ciekawe co jest powodem może za nisko cięłam a może czegoś brakuje roślinie żeby utrzymać te duże kwiatostany? Sama nie wiem. Bardzo mi się podobają twoje okienne dekoracje

Pochwal się gdzie wchodziłaś. Uwielbiam Tatry i łażenie po szczytach, a tak dawno już tam nie byłam, tęskno mi się zrobiło.

Marto, ogrodem opiekował się mój M. i w tym roku udało mu się nic nie zmarnować (na kartce niemal A4 miał dokładna rozpiskę, co i jak podlewać ) Ale masz rację -widok tak bujnego ogrodu po długiej nieobecności sprawił mi ogrmną frajdę.
Oczywiście, że tradycji stało się zadość; nawiedziłam Krzywaczkę i zakupiłam dwa maluszki:
Picea omorika Wodan:



oraz Picea orientalis Tom Thumb Gold:



Iwonko, cieszę się,że Anabelka tak się trzyma pionu, ale obawiam się, że w kolejnych latach i ona się wyłoży
W Tatrach nie zdobyłam nic wysokiego, miałyśmy w swej babskiej ekipie pięciolatkę, więc najwyższym naszym szczytem była Sarnia Skała (ponad 1300 m.n.p.m.), skąd roztacza się cudny widok i na Zakopane, i na Giewont. Była też Rusinowa Polana:



Dominowały jednak spacery po dolinach. m.in: Kościeliskiej, Chochołowskiej (mocno zniszczonej przez pamiętny halnypod koniec 2013r.)

,

Białego:

,

Olczyska, która jednak była tak zabłocona, że udało się nam przejśc zaledwie 100-150m
Poza tym codzienne popołudniowe burze zniechęcały do dalszych wyjść, także każdą wycieczkę kończyły lody na Krupówkach



Udało się nam również przejść trasę przez uroczy Wąwóz Kraków:



Górskie piękności:

Byłam, byłam tam wszędzie i dzięki za piękne zdjęcia. Z Sarniej jest najpiękniejszy widok na Giewont. Oj zatęskniłam strasznie. Moim ukochanym miejscem jest Czarny Staw Gąsienicowy. Mogłabym tam siedzieć cały dzień i patrzeć na Kościelec, Kozi Wierch, Granty. Kiedyś bardzo chciałam tam wejść, nie było z kim, a samej mnie nie chciano puścić. To jest jedno z niespełnionych marzeń

Iwonko, takie marzenia można śmiało realizować - to przed Tobą (ja też mam nadzieję, że choć część tych wyższych partii wciąż przede mną )

A pozostając jeszcze w klimatach podróżniczo - roślinnych...

Lanckorona:







Ludźmierz:





Dziekanowice (skansen):

Jesiennie się robi...

...więc żeby jakos zatrzymać czas, zamotałam wianek



A w ogrodzie -













Kupiłam ostatnio upragnionego buczka bordowego pendulkę, lilaka (ale bez nazwy ) oraz - tym razem trafnie - hortensję Limelight. Zauroczyła mnie również hortensja Polar Bear; czy macie już z nią jakieś doświadczenia?

Pozdrawiam serdecznie

Wianek śliczny, żal tylko, że nie zatrzyma czasu tak naprawdę
Zdjęcia ogrodu przepiękne, poszukuję oryginalnego drzewka do dużej donicy
na taras, nad buczkiem również się zastanawiam, jest wspaniały, jednak musiałoby to być
mniejsze drzewko. Może klonik, bo na ostatnim zdjęciu obok hortensji to chyba klon, czy się mylę

Mamy doświadczenia z Polar Bear, krótkie, ale mamy Jest rewelacyjna, co prawda, u mnie nie osiągnęła nawet połowy z tych obiecywanych półmetrowych kwiatostanów i pewnie na moich piaskach nigdy nie osiągnie, ale jest naprawdę godna polecenia, zagęściła się, przyrosła od ubiegłego roku, kiedy ją sadziłam. A kwiatostany piękne i bardzo długo nie różowieją. Kwitnie już ze trzy tygodnie i nadal śnieżnobiała.
Nastał czas traw, cudnie!
A ta ciemna rozplenica to 'Moudry'?